Geen begeleiding waardoor ik gelukkig bij la onder controle kan blijven. De huisarts heeft al 3 keer de verkeerde diagnose gesteld waarvan ik 2 keer met spoed opgenomen ben. Hij wil me wel helpen, maar weet ook niet hoe hij kan helpen. Overleggen met la is bij hem een groot probleem, omdat hij schijnbaar denkt dat hij dan faalt. Terwijl het een super goede arts is. Met andere dingen is hij super, maar met mijn longen neemt hij een loopje.
Ik hen onder behandeling bij de LA. Maar bij acute situaties, of bij vage klachten waar ik de LA niet mee wil lastig vallen ga ik naar de huisarts. Dan heem ik mijn stappenplan, opgesteld bij de revalidatie, mee, en dan categoriseer ik mijn klachten. Werkt goed!
Heeft wel een historische achtergrond. De HA heeft nooit mijn astma onderkent. De diagnose is door de LA gesteld toen ik met een longontsteking in het zkh lag. De HA heeft zich hier naar mijn inschatting toch wel wat schuldig over gevoeld. Hij heeft iig van direct na de diagnose een erg cooperatieve houding gehad.
Om de LA te benaderen werkt nu eenmaal war langer. De HA kun je bellen en heeft meestal dezelfde dag nog tijd.
Voor dat ik bij de la terecht kwam, liep ik voor begeleiding bij de ha. De begeleiding was waardeloos. Uiteindelijk gezegd dat ik een verwijzing wil voor de la. Inmiddels heeft mijn la gezegd dat wanneer er problemen zijn ik altijd terecht kan, zolang ik maar niet bij mijn ha voor de longen kom.
Ik ben jaren bij de huisarts onder behandeling geweest, het ging beter maar niet goed. Nu ben ik al even onder behandeling bij de longarts en die heeft me beter kunnen instellen waardoor ik me veel beter voel!!
Ben in principe onder behandeling bij de longarts maar bij klachten ga ik naar de huisarts. En dat is eigenlijk pas als ik er zelf niet meer uit kom en weet dat ik prednison nodig heb om van mijn benauwdheid af te komen. Ben niet zo tevreden over de benadering van mijn vaste huisarts. Heb het gevoel dat hij mijn klachten onderschat en me niet serieus genoeg neemt. Heb dit een tijdje geleden aangegeven en daarna was het iets beter. De laatste keer ben ik bij een andere arts uit dezelfde praktijk geweest en daar zit ik meer mee op een lijn. Zij gaf aan dat ik zelf het beste weet wat ik nodig heb na jaren astma en neemt mijn klachten serieuzer. Volgende keer ga ik weer bij haar langs. Mijn longarts weet overigens ook dat mijn huisarts zich strikt aan de richtlijnen houdt en dat dit bij mij niet werkt. Hij geeft me altijd een paar reserve recepten mee omdat hij weet dat ik niet zo snel naar de medicatie grijp.
Ben bij de praktijkondersteuner en nooit bij longarts geweest.
Uit longfunctie bleek astma. Medicatie, uiteraard i.o.m. huisarts. Ik draai er prima op, natuurlijk wel mindere periodes, zoals nu tijdens mijn verkoudheid.
Voelde me gehoord bij de praktijkondersteuner; weet het falen aan fietsen en hardlopen altijd aan een slechte conditie en ging bijna huilen toen bleek dat het wel eens aan astma kon liggen en ik dat veelal genegeerd had. Ofwel, misschien had ik mijn lichaam al wel járenlang genegeerd...
Inmiddels enkele jaren verder... strak aan medicatie en voel me wel beter, maar ook meer kennis van mijn astma. Mag 'spelen' met medicatie en ben blij dat ik inmiddels weer kan fietsen (met mijn dochter) en het niet hoef te wijten aan slechte conditie.
Ik ga tot nu toe één keer in de drie maanden naar de praktijkondersteuner. Waarschijnlijk omdat zij pas kort geleden samen met de huisarts de diagnose astma heeft gesteld. De huisarts heeft me toen Symbicort voorgeschreven en later ook Ventolin voor het sporten en bij acute benauwdheid. Volgende week heb ik weer een longfunctietest. Ik heb het idee dat het beter gaat dan eerst, maar dat het nog niet helemaal onder controle is. Ben af en toe nog wel benauwd en grijp dan vaak naar Ventolin. Tot nu toe ben ik tevreden over de begeleiding van de huisarts en de praktijkondersteuner. Ze heeft het wel eens gehad over een doorverwijzing naar de longarts. Ik denk dat het er aan ligt hoe ernstig de klachten zijn. Als een simpel medicijn afdoende is, kan de huisarts dat ook. Verergeren je klachten of ben je niet tevreden over de behandeling, dan is het misschien handig als de longarts er aan te pas komt :)
Geen begeleiding waardoor ik gelukkig bij la onder controle kan blijven. De huisarts heeft al 3 keer de verkeerde diagnose gesteld waarvan ik 2 keer met spoed opgenomen ben. Hij wil me wel helpen, maar weet ook niet hoe hij kan helpen. Overleggen met la is bij hem een groot probleem, omdat hij schijnbaar denkt dat hij dan faalt. Terwijl het een super goede arts is. Met andere dingen is hij super, maar met mijn longen neemt hij een loopje.
Ik heb geen begeleiding gaat om het half jaar naar de H.A en hou het in de gaten. ^O^
Ik hen onder behandeling bij de LA. Maar bij acute situaties, of bij vage klachten waar ik de LA niet mee wil lastig vallen ga ik naar de huisarts. Dan heem ik mijn stappenplan, opgesteld bij de revalidatie, mee, en dan categoriseer ik mijn klachten. Werkt goed!
Heeft wel een historische achtergrond. De HA heeft nooit mijn astma onderkent. De diagnose is door de LA gesteld toen ik met een longontsteking in het zkh lag. De HA heeft zich hier naar mijn inschatting toch wel wat schuldig over gevoeld. Hij heeft iig van direct na de diagnose een erg cooperatieve houding gehad.
Om de LA te benaderen werkt nu eenmaal war langer. De HA kun je bellen en heeft meestal dezelfde dag nog tijd.
Voor dat ik bij de la terecht kwam, liep ik voor begeleiding bij de ha. De begeleiding was waardeloos. Uiteindelijk gezegd dat ik een verwijzing wil voor de la.
Inmiddels heeft mijn la gezegd dat wanneer er problemen zijn ik altijd terecht kan, zolang ik maar niet bij mijn ha voor de longen kom.
Ik ben jaren bij de huisarts onder behandeling geweest, het ging beter maar niet goed. Nu ben ik al even onder behandeling bij de longarts en die heeft me beter kunnen instellen waardoor ik me veel beter voel!!
Ben in principe onder behandeling bij de longarts maar bij klachten ga ik naar de huisarts. En dat is eigenlijk pas als ik er zelf niet meer uit kom en weet dat ik prednison nodig heb om van mijn benauwdheid af te komen. Ben niet zo tevreden over de benadering van mijn vaste huisarts. Heb het gevoel dat hij mijn klachten onderschat en me niet serieus genoeg neemt. Heb dit een tijdje geleden aangegeven en daarna was het iets beter. De laatste keer ben ik bij een andere arts uit dezelfde praktijk geweest en daar zit ik meer mee op een lijn. Zij gaf aan dat ik zelf het beste weet wat ik nodig heb na jaren astma en neemt mijn klachten serieuzer. Volgende keer ga ik weer bij haar langs.
Mijn longarts weet overigens ook dat mijn huisarts zich strikt aan de richtlijnen houdt en dat dit bij mij niet werkt. Hij geeft me altijd een paar reserve recepten mee omdat hij weet dat ik niet zo snel naar de medicatie grijp.
Ben bij de praktijkondersteuner en nooit bij longarts geweest.
Uit longfunctie bleek astma.
Medicatie, uiteraard i.o.m. huisarts.
Ik draai er prima op, natuurlijk wel mindere periodes, zoals nu tijdens mijn verkoudheid.
Voelde me gehoord bij de praktijkondersteuner; weet het falen aan fietsen en hardlopen altijd aan een slechte conditie en ging bijna huilen toen bleek dat het wel eens aan astma kon liggen en ik dat veelal genegeerd had.
Ofwel, misschien had ik mijn lichaam al wel járenlang genegeerd...
Inmiddels enkele jaren verder... strak aan medicatie en voel me wel beter, maar ook meer kennis van mijn astma. Mag 'spelen' met medicatie en ben blij dat ik inmiddels weer kan fietsen (met mijn dochter) en het niet hoef te wijten aan slechte conditie.
Ik ga tot nu toe één keer in de drie maanden naar de praktijkondersteuner. Waarschijnlijk omdat zij pas kort geleden samen met de huisarts de diagnose astma heeft gesteld. De huisarts heeft me toen Symbicort voorgeschreven en later ook Ventolin voor het sporten en bij acute benauwdheid. Volgende week heb ik weer een longfunctietest. Ik heb het idee dat het beter gaat dan eerst, maar dat het nog niet helemaal onder controle is. Ben af en toe nog wel benauwd en grijp dan vaak naar Ventolin. Tot nu toe ben ik tevreden over de begeleiding van de huisarts en de praktijkondersteuner. Ze heeft het wel eens gehad over een doorverwijzing naar de longarts. Ik denk dat het er aan ligt hoe ernstig de klachten zijn. Als een simpel medicijn afdoende is, kan de huisarts dat ook. Verergeren je klachten of ben je niet tevreden over de behandeling, dan is het misschien handig als de longarts er aan te pas komt :)