'Grenzen kennen en bewaken'
17-03-2009 om 14:35 uurHallo allemaal,
Ik was benieuwd naar hoe jullie hier mee omgaan.
Natuurlijk wil ik ook graag naar school, werk & sport, maar tot hoever kan je gaan?
Ik weet dat dit per persoon verschilt maar hoe gaan jullie er mee om.
Ik vind het erg moeilijk namelijk.
Zo zou ik graag net als iedereen naar school gaan en werken daarnaast lekker sporten, maar dit is niet haalbaar. Ik ben erg benieuwd hoe jullie het ervaren als jullie iets niet kunnen. Zoals bijvoorbeeld uitgaan, sport of gewoon lekker gek doen met vrienden?
Doen jullie het toch of blijf je binnen de grenzen? Hoe zijn de reacties in jullie omgeving hierop?
Ik denk dat dit een probleem is waar iedereen tegen aanloopt en niet alleen jongeren.
Want ondanks mijn revalidatie blijft dit echt een moeilijk punt.
'Waarom niet lekker naar school gaan en leuke dingen doen, benauwd word ik toch'. Denk ik dan ook af en toe.
Wat zijn jullie ervaringen?
Sam :W
O Sammy, wat herken ik veel in je verhaal, vooral over de boze buiten wereld.
Ongeacht wat een mens heeft, onbegrip is er altijd.
Maar ik kan me voorstellen dat je boos en opstandig wordt, uit moet leggen wat je hebt.
Ik zeg tegenwoordig: google ff dan weet je wat het inhoudt.
Ik wil je een hart onder de riem steken met het volgende verhaald wat ik heb gedaan :Y
Mijn man heeft een geamputeerd been, als we gaan winkelen dan gaat de rolstoel altijd
mee. Zo ook die ene dag dat de verkoopster over het hoofd van manlief tegen mij begon te praten.
Ik werd vreselijk boos en zei:
Mevr. mijn man zijn been is geamputeerd, niet zijn hersens :Y
Je had haar moeten zien kijken >:D
Sam schreef:
Oei Sam wat heb je dat netjes opgelost! Bewondering voor jouw zelfbeheersing hoor.
Ik zou uit m'n vel gesprongen zijn en had waarschijnlijk iets lelijks geantwoord zoals, mevrouw als ik nu stop met ademhalen dan heb ik u niet meer nodig.
On topic
Het gaat hier dan wel over jongeren en ik ben al zestig, maar ren nog altijd mijn grenzen voorbij.
Als het maar even een dag goed gaat, dan denk dat ik alles kan en is het binnen de korste keren weer mis.
Maar ik geef de hoop niet op, misschien leer ik het nog wel eens........ ;)
Ik haal het topic weer even omhoog.
Grenzen...
waar liggen ze tot hoever kan je gaan.
Ik kan nu bijv 5 minuten zitten, maar om het uittebouwen moet ik over een grens heen. Maar wat als dat niet mag. En wat als het maar niet lukt.. is dat dan de grens van wat haalbaar is.
Iets waar ik dus op het moment erg veel overna denk.
Is het nou echt een grens... of moet ik nou gewoon eens doorzetten.
Hoe herkennen jullie dat verschil ?
Hi Sammie,
Ik hou altijd in de gaten of ik er 'zieker' van wordt. Of me 'vervelender' ga voelen. Een klein beetje is niet erg, maar als het me zodanig beperkt dat ik bijvoorbeeld na het sporten bijna niks meer kan dan weet ik dat ik te ver gaan. Ik probeer nu met sporten gewoon uit te bouwen en dan kijk ik achteraf (natuurlijk ook tijdens) of het 'goed genoeg' is gegaan. Krijg ik bijvoorbeeld een fikse aanval achteraf of ik ben zo moe dat ik alleen nog maar op bed kan liggen dan ben ik tever gegaan.
Maar voor jou lijkt het me verstandig om naar je fysio te luisteren :Y of het hem te vragen, ik denk dat hij wel een inschatting kan geven. Enne vooral lekker herstellen, zitten komt later wel weer Kanjer ^O^
Liefs, Nina
dankje voor je reactie :*
achja... af en toe heb ik het idee dat ik veelte veel doe.. en vervolgens heb ik het idee dar ik niets gedaan heb _O- ... snap mezelf niet meer :P
begrijp ik wel hoor sam, het is niet altijd makkelijk om dat in te schatten :N
ik denk idd dat de beste maatstaf de prijs is die je er achteraf voor betaald, en hopelijk leren we met tijd die prijs beter in te schatten
je fysio kan idd wel helpen daarbij denk ik :Y
maar jij moet vooral heeeeeeeel erg veel rusten hoor sam :Y opbouwen en grenzen verleggen komt later wel weer, heb ik alle vertrouwen in :Y
Reactie op vlinderi kwete het niet... soms heb ik het idee dat ze het ene moment alles van me vragen en vervolgens niets doen... :? ...
ik ben iig niet de enige die er tegen aan loopt dus _O_
Ik snap je twijfel heel goed, ook ik heb daar last van. Iedereen roept niet over je grenzen heen gaan, maar ja dan bouw ik dus ook nooit iets op en dan blijf je op een punt hangen. Lastig hoor!!!!
Sam, ik ben het eens met wat Sien zegt......... :Y
Sterkte :*
Hey iedereen!
ik geef dit topic maar eens een schopje ;)
ben flink aan het balen nl, heb het idee dat ik mijn grenzen helemaal niet ken (misschien wil ik ze ook niet kennen :X)
ik heb nu vakantie en wil gewoon genieten zoals ik vroeger deed: uitgaan, festivals, op reis... maar alles gaat me dit jaar zooo moeilijk ;(
op reis kreeg ik een infectie: koorts en flink benauwd
uitgaan bekoop ik ook altijd 's anderendaags met stikkapot zijn en benauwd
dit weekend ging ik naar een festival en weer benauwd, ik kon me niet eens meer herinneren dat er op festivals zo veel gerookt werd :N
ben nu nog altijd aan het bekomen van het zware weekend, heb te veel ventolin nodig en baal zo hard dat ik wel kan huilen... ik wil zo graag mijn oude leventje terug ;(
Hoe doen jullie dat dan, die grenzen bewaken? Hoe kunnen jullie je daaraan houden? Als ik iets graag wil doen, denk ik altijd: het lukt me wel, maar meestal merk ik achteraf dat ik het verkeerd heb ingeschat...
alle tips zijn welkom ;)
groetjes,
Sien