Ik ben blij!! Net met mijn moeder gesproken... dankzij de urgentieverklaring (mijn pap kan en mag geen trap meer lopen) hebben ze per 1 dec. een nieuw huisje, in hun eigen dorp... alles gelijkvloers... er is wel boven, maar mam zei: dat is leuk voor de extra's (kleinkids logeren enzo). En het was veel groter als ze had verwacht... en pap wil ook graag (die zag erg tegen verhuizen op...).
Ik ben blij!! Net met mijn moeder gesproken... dankzij de urgentieverklaring (mijn pap kan en mag geen trap meer lopen) hebben ze per 1 dec. een nieuw huisje, in hun eigen dorp... alles gelijkvloers... er is wel boven, maar mam zei: dat is leuk voor de extra's (kleinkids logeren enzo). En het was veel groter als ze had verwacht... en pap wil ook graag (die zag erg tegen verhuizen op...).
Oh, wat fijn dat het gelukt is *O* Heeft je vader er ook wel vrede mee? Zag het huis er goed uit?
Oh, wat fijn dat het gelukt is *O* Heeft je vader er ook wel vrede mee? Zag het huis er goed uit?
Ja... alle belangrijke dingen op de begane grond, maar boven ook nog veel ruimte (voor logerende kleinkids enzo). En gisteren gaf pa eindelijk toe.. hij mist zijn vrouw naast zich in bed. Hij mist thuis douchen...
Ja... alle belangrijke dingen op de begane grond, maar boven ook nog veel ruimte (voor logerende kleinkids enzo). En gisteren gaf pa eindelijk toe.. hij mist zijn vrouw naast zich in bed. Hij mist thuis douchen...
Het maakt mij gelukkig, dat het zo soepel gaat
Het gaat nog wel moeilijk zijn als hij de laatste keer de deur uit gaat in zijn oude huis, maar dat komt wel goed.
Ja... alle belangrijke dingen op de begane grond, maar boven ook nog veel ruimte (voor logerende kleinkids enzo). En gisteren gaf pa eindelijk toe.. hij mist zijn vrouw naast zich in bed. Hij mist thuis douchen...
Het maakt mij gelukkig, dat het zo soepel gaat
Dat zijn ook wel dingen die je eigenlijk niet zou moeten missen als het ook anders kan. Fijn hoor. Ik heb ook een begane grond woning en ik vind het al best fijn.
Kan me voorstellen dat het jou ook gelukkig maakt :)
Pfff, krijg weer een mail van m'n moeder waarvan ik denk, wat moet ik hier nou weer mee -O- en dat was eigenlijk net de reden dat ik vanmorgen zo overstuur was.
Pfff, krijg weer een mail van m'n moeder waarvan ik denk, wat moet ik hier nou weer mee -O- en dat was eigenlijk net de reden dat ik vanmorgen zo overstuur was.
Pfff, krijg weer een mail van m'n moeder waarvan ik denk, wat moet ik hier nou weer mee -O- en dat was eigenlijk net de reden dat ik vanmorgen zo overstuur was.
Wat had je eigenlijk willen horen van je moeder? En is dit iets wat je van haar herkent? Niet dat dat het makkelijker maakt hoor... De vraag naar een psych kan ook betekenen dat ze zich zorgen maakt, maar ik begrijp je wel... Ik heb nl het idee dat je geen dingen verborgen houdt voor haar ofzo
Wat had je eigenlijk willen horen van je moeder? En is dit iets wat je van haar herkent? Niet dat dat het makkelijker maakt hoor... De vraag naar een psych kan ook betekenen dat ze zich zorgen maakt, maar ik begrijp je wel... Ik heb nl het idee dat je geen dingen verborgen houdt voor haar ofzo
Ik wil gewoon een beetje begrip, een arm om me heen. Maar het lijkt wel alsof ze me alleen maar tegen zich in het harnas werkt. Sowieso begreep ze al nooit dat ik astma had want toen ik klein was had ik zogezegd nergens last van en mijn ouders hebben altijd allebei gerookt (roken nog steeds, ook in huis).
Mijn collega vanmorgen dacht ook dat ze zich zorgen maakt. Ze verzint allerlei diagnoses voor me omdat ze niet begrijpt dat je van 'gewoon astma' ook maanden thuis kan zitten, ze vindt de adviezen van de bedrijfsarts belachelijk, dat ik in mezelf keer en me belachelijk opstel naar haar en m'n collega's. Ik ben altijd heel open, vooral omdat ik met m'n vader nauwelijks contact meer heb is m'n moeder wel heel belangrijk en waardevol voor me. Ik heb boekjes van het astmafonds besteld en bij haar laten bezorgen en dan zegt ze na vijf minuten al dat ze alles gelezen heeft en alles al wist maar of dat zo is vraag ik me af. Ze heeft geen idee wat voor leven ik heb op dat vlak en qua medicatie en alles. Komt ze met Singulair aan als alternatief voor prednison en vraag ze zich af waarom ik dat nog slik want dat is toch heel slecht en er is toch iets anders? Als er iets anders was, zou mijn arts me dat toch wel geven? Ze bedoelt het vast goed maar de toon is niet goed.
Oh wat fijn om te horen ^O^
Oh, wat fijn dat het gelukt is *O* Heeft je vader er ook wel vrede mee? Zag het huis er goed uit?
Ja... alle belangrijke dingen op de begane grond, maar boven ook nog veel ruimte (voor logerende kleinkids enzo).
En gisteren gaf pa eindelijk toe.. hij mist zijn vrouw naast zich in bed. Hij mist thuis douchen...
Het maakt mij gelukkig, dat het zo soepel gaat
Het gaat nog wel moeilijk zijn als hij de laatste keer de deur uit gaat in zijn oude huis, maar dat komt wel goed.
Dat zijn ook wel dingen die je eigenlijk niet zou moeten missen als het ook anders kan. Fijn hoor. Ik heb ook een begane grond woning en ik vind het al best fijn.
Kan me voorstellen dat het jou ook gelukkig maakt :)
Ik ga er weer vandoor, fijne avond nog :W
Pfff, krijg weer een mail van m'n moeder waarvan ik denk, wat moet ik hier nou weer mee -O- en dat was eigenlijk net de reden dat ik vanmorgen zo overstuur was.
Ow wat naar (W)
Dag Lelie :W
Wat had je eigenlijk willen horen van je moeder? En is dit iets wat je van haar herkent?
Niet dat dat het makkelijker maakt hoor...
De vraag naar een psych kan ook betekenen dat ze zich zorgen maakt, maar ik begrijp je wel... Ik heb nl het idee dat je geen dingen verborgen houdt voor haar ofzo
Ik wil gewoon een beetje begrip, een arm om me heen. Maar het lijkt wel alsof ze me alleen maar tegen zich in het harnas werkt. Sowieso begreep ze al nooit dat ik astma had want toen ik klein was had ik zogezegd nergens last van en mijn ouders hebben altijd allebei gerookt (roken nog steeds, ook in huis).
Mijn collega vanmorgen dacht ook dat ze zich zorgen maakt. Ze verzint allerlei diagnoses voor me omdat ze niet begrijpt dat je van 'gewoon astma' ook maanden thuis kan zitten, ze vindt de adviezen van de bedrijfsarts belachelijk, dat ik in mezelf keer en me belachelijk opstel naar haar en m'n collega's. Ik ben altijd heel open, vooral omdat ik met m'n vader nauwelijks contact meer heb is m'n moeder wel heel belangrijk en waardevol voor me. Ik heb boekjes van het astmafonds besteld en bij haar laten bezorgen en dan zegt ze na vijf minuten al dat ze alles gelezen heeft en alles al wist maar of dat zo is vraag ik me af. Ze heeft geen idee wat voor leven ik heb op dat vlak en qua medicatie en alles. Komt ze met Singulair aan als alternatief voor prednison en vraag ze zich af waarom ik dat nog slik want dat is toch heel slecht en er is toch iets anders? Als er iets anders was, zou mijn arts me dat toch wel geven? Ze bedoelt het vast goed maar de toon is niet goed.