mijn jaar 2011
28-12-2011 om 09:28 uurIk heb lang nagedacht of ik hierover zou schrijven. Het is altijd moeilijk om je angsten onder ogen te komen. En sommige blijven je hele leven achtervolgen. Dit jaar ben ik 40 geworden. De klassieke zin het leven begint bij 40 gaat helaas voor mij niet op. Continu gaat het door mijn hoofd, 40 ik ben waarschijnlijk al over de helft van mijn leven en steeds weer die angst dat er nog geen 20 jaar bij zullen komen. Waarom blijft het zo door mijn hoofd rondspoken. Ik heb er al verschillende malen over nagedacht om er eens met iemand over te gaan praten maar ik weet niet eens waar ik moet beginnen. De angst om er niet meer te zijn, het leidt mijn leven op dit moment. Ik durf niet te gaan slapen en maak dan ook hele lange dagen.
Misschien is het gewoon een midlifecrisis en is het gewoon een fase die ik door moet, maar heel gemakkelijk gaat het niet. Dit jaar was gewoon een heel moeilijk jaar die heel veel energie van me heeft gevraagd. Eerst de stress of ik nog wel werk zou hebben, ik was al 1,5 jaar in de ziektewet en zou nog maar 6 maanden hebben om iets anders te zoeken. Uiteindelijk dan die verlossende woorden, ik mocht blijven op mijn tijdelijke werkplek. Het is fijn dat ik weer vooruit kan, maar aan de andere kant liet ik ook een groep mensen achter waar ik de laatste 10 jaar mee heb samengewerkt. Een uniform dat ik na 20 jaar niet meer zou aantrekken, het waren moeilijke momenten. Daarna het besef, ik ben nu 40 …heb een paar, dat niet willen meewerken en mijn lichaam dat steeds dikker wordt.
Afgelopen maanden liep ik vooral met mijn ziel onder mij arm. Ik dacht met mijn fietsproject iets gevonden te hebben waar ik mijn energie en aandacht in kwijt kon. Maar helaas zit er nog weinig beweging in en gaf het uiteindelijk meer stress dan extra energie. Ik geef het nog niet op, maar het is lastig om iets nieuws van de grond te krijgen, hoewel ik er nog steeds in geloof. Dan de realitycheck in november, mijn longarts die zich ernstig zorgen maakt over mijn gewicht, ik ben met bijna 120kg gewoonecht te zwaar en wordt voor een voldongen feit gezet…dit kan zo niet langer of er komen echt geen 20 jaar meer bij. Mijn grootste angst haalt mij in.
Ik wil niets liever dan mijn kinderen groot te zien worden, mijn vrouw oud zien worden en ze bijstaan in de jaren die er komen. Mijn zoon die ik zo lief heb en waarschijnlijk nooit zelfstandig kan leven helpen een plekje te vinden in de maatschappij. Mijn dochter helpen om een vouw te worden die wat kan betekenen voor anderen, dat wat ze zo graag wilt doen. Ik moet veranderen, ik moet aan mijn zelf gaan werken om nog zeker 40 jaar hier te zijn en mijn angsten te kunnen overwinnen. Hieraan ga ik werken in het jaar dat voor ons ligt, 2012 wordt mijn jaar en hopelijk voor iedereen hier op het forum. Ik wens jullie het allerbeste jaar van jullie leven toe en een heel veel liefde van de mensen om jullie heen.
Hoi Rahimns,
Het is niet gemakkelijk waar je overschrijft en zijn je angsten heel begrijpbaar en voor mezelf ook heel herkenbaar. Makkelijk om je angsten te overwinnen en te accepteren zal het helemaal niet zijn en zal je daarbij alle steun nodig hebben. Je bereidheid om er aan te werken springt zowat van het scherm af dat is meer dan duidelijk. Denk dat je al heel wat belangrijke stappen hebt gezet door het hier zo onder woorden te brengen en dat is in mijn ogen al heel bijzonder hoor!! Toppie!!
Gefeliciteerd met je trouwdag en wens je alle sterkte en steun toe die je nodig hebt.
Groet,
Marcus
Hey Rahim,
Ik begrijp je angsten. Het is ongelofelijk moeilijk om aan jezelf te werken, maar de grootste stap is het onder ogen zien en onder woorden te brengen. En dat is wat jij nu al gedaan hebt. Je bent op de goede weg, ik wens je sterkte in dit proces. En natuurlijk proficiat met je jubileum!
Groetjes,
Esther
Gefeliciteerd met je trouwdag.
En wat een moedig stuk heb je geschreven.
Ik wens je een heel goed 2012 toe!
Grtjs Lincy
Hoi Rahimns,
Allereerst van harte gefeliciteerd met jullie 15-jarige huwelijksdag. Hopelijk hebben jullie er een leuke dag van gemaakt.
In dit stressvolle jaar ook nog eens 40 geworden. Dat zet je uiteraard wel aan het denken. Toch is het goed om het allemaal eens op ‘papier’ te zetten er over te praten. Goed van je dat je het zo gedaan hebt.
Veel mensen zullen er zich in herkennen. Ook ik. Velen onder ons dragen soortgelijke monstertjes met ons mee. Met angst leef je echter niet in goed gezelschap. Werk rustig aan je gewicht en verander je eet- en slaapgewoonten. Je bent waardevol voor je gezin en omgeving. Zorg dat je er nu dan ook helemaal voor hen bent en ga niet de rest van je leven met angst op stap. Dat maakt meer kapot dan je lief is. Als je nu met angst op stap gaat, ben je niet meer beschikbaar voor je gezin. Dat is makkelijk gezegd, ik weet het. Met mijn bijna 63 jaar heb ik al menig monster moeten verslaan en heb er nog een paar in het verschiet, maar ik ga er niet op wachten. Doe dat ook niet.
Ik wens jullie heel veel sterkte en wijsheid toe. Niet alleen in 2012, maar de komende 40 jaar.
Hoi rahims,
Als eerste.... vindt ik het heel moedig van jou om zo'n verhaal hier te schrijven. Als tweede.... van harte gefeliciteerd met jullie 15 jarige huwelijksdag.
Als ik je gehele verhaal lees dan valt mij een ding erg op.... namelijk..... wat boven in de quote geschreven is door jou. als dat allemaal nog zo graag wilt doen.... dan wat let jou dan nog.... de angst die jij hebt.... is onnodig omdat je motivatie welke je in bovenstaande quote geschreven hebt.... niet afweegt tegen de angst waar je mee zit.
Dus.... zet je angst en twijfels aan de kant en denk alleen aan al die dingen wat je zo graag wilt doen zoals jij beschreven hebt in bovenstaande quote.
Bedenk wel.... als je opgeeft.... zul je nooit en te nimmer al die dingen zoals jij beschreven hebt in je bovenstaande quote nog kunnen doen en verlies je alles wat je hebt.
Verder... de motivatie zoals jij die beschreven hebt in jou bovenstaande quote.... is zo groot... dat jij met zekerheid dezelfde hoeveelheid motivatie..... in de vorm van liefde en steun dubbel zoveel terug zal krijgen van je familie.
Er is niks groters dan dat..... denk daar maar eens over na.....
Ik wens jou heel veel succes met het doen van de dingen die je moet gaan doen..... je krijgt met zekerheid geen spijt. Ik durf er zelfs een weddenschap met jou ervoor aan te gaan ^O^
Mtvrgrt kees01
Bedankt allemaal voor de mooie woorden, jullie steun en adviezen helpen in ieder geval echt. Ik ga het zeker niet opgeven en weer op zoek naar het positieve in het leven. Hopelijk vindt ik daarbij ook weer wat meer plezier terug.
Daar hoef jij je geen zorgen om te maken want het terug vinden van het plezier in het leven is het gevolg van positiviteit. dus.... komt vanzelf goed.
Mvrgrt kees01
hallo rahim,
ik moest even zoeken om jou terug te vinden;-))
40 jaar is inderdaad een leeftijd, waarop je een soort 'balans'opmaakt.
van je leven tot nu en wat er nog komt. je beseft dat je het meeste brood al gegeten hebt in je leven.....
Maar angst is een slechte raadgever,rahim, het kan je leven gaan beheersen!
bij tijd en wijle heb ik ook wel zulke periodes, angst voor de toekomst, angst dat er wéér iets breekt in mijn rug, angst dat ik in een rolstoel terecht kom....
toch probeer ik het van me af te zetten, want er is niemand die het weet.
ook 'gezonde'mensen kunnen zomaar neervallen en het is gedaan.
dat ouderwetse tegeltje met: 'een mens lijdt het meest, door het lijden dat hij vreest', is dan zó toepasselijk!
ikzelf heb veel aan dit gezegde/gebedje;
geef mij Kalmte om te aanvaarden
wat ik niet kan veranderen.
Moed om te veranderen
wat ik kan veranderen
Wijsheid om tussen deze twee onderscheid te maken..........
als het zover is, (waar je je zorgen over maakt) is het vroeg genoeg om over te piekeren.
laat de dag van vandaag er niet door verpesten.
gisteren is geweest en morgen moet nog komen.
op beide dagen hebben we geen invloed.
doe waar je goed in bent en wat je graag wilt.
verspil geen energie aan nutteloze zaken en probéér die knop in je hoofd om te zetten.
een dikke moedgroet,
anne
en voor iedereen een goed en 'luchtig'2012
Rahim
Jeetje om de een of andere reden had ik dit topic gemist
Maar wat stoer dat je dit zo schrijft man!
Heel veel sterkte en moed toegewenst en hopelijk een top 2012 voor jou en je gezin!