Grenzen herkennen en respecteren, hoe doe jij dat?

Hee Elly,

Ik ga altijd over mijn grenzen heen ;) gewoon omdat ik sporten zo leuk vind :)
Ik ga altijd op in het spel ;) en heb met mijzelf afgesproken dat ik  enkel over mijn grenzen heen mag gaan als ik het waard vind ;) zodat ik achteraf geen spijt krijg.

Er is al eerder een topic over geweest kijk hier maar eens :s) !

Gr Sam

@ Elly, ik snap wat je bedoelt, voor mij geld vooral dat ik te ver over mijn grenzen ga. Ik moet heel goed naar mijn lichaam luisteren, de laatste paar weken lukt het weer een beetje. Maar voor mijn gevoel ben ik een luilak...

@Sam, dank je voor de link. Ik heb het doorgelezen, erg interessant. Maar op dit moment dekt het niet helemaal wat ik ervaar. Ik heb een behoorlijk stabiele periode achter de rug, en na een flinke longonsteking moet ik weer conditie gaan opbouwen. Ik moet dus nieuwe grenzen leren kennen, en die ook nog eens gaan verleggen... Vind ik erg lastig. En als ik 1 stap teveel doe, ga ik er 3 achteruit, maar ik heb lang niet altijd in de gaten wat die ene stap teveel is.

Hoe ik er mee om ga?

Eerlijk gezegd ga ik vaak te ver, niet heel erg, maar wel een beetje. Ik ben wat dat betreft te fanatiek, dus wil dan nog net ff verder door gaan als mogelijk is. Maar soms kan ik ook gerust zeggen 'goed is goed', ligt eraan hoe leuk ik 't vind, en ligt eraan hoe erg ik mezelf wil overtuigen.

Als ik met anderen wat doe, ga ik er eigenlijk standaard overheen, niet goed dat weet ik, maar dan wil ik mezelf niet laten kennen. :@

Ik heb een vraag. Het lijkt me leuk om hier aan elkaar tips uit te wisselen over;
ha, leuke vraag, moest er wel even over nadenken

Hoe ga jij om met je grenzen als je aan t sporten bent?
elke dag liggen mijn grenzen weer anders, dus elke dag is t opnieuw kijken wat ik kan. in de sporthal-fitness voel ik wel als ik moe wordt, dan stop ik. bij benauwd worden ook
bij hardlopen heb ik vaak een hartslagmeter om, die met mij kijkt wat haalbaar is.
enne, bij hardlopen altijd zo'n rondje lopen die ik kan afsnijden, bij lange afstanden fietsen zo fietsen dat ik snel thuis kan komen of de trein kan pakken.
en bij wandelen natuurlijk de bus

Hoe herken je je grenzen op t moment zelf, dus niet achteraf maar tijdens het sporten?
moe, duizelig, hijgen... en soms herken ik het niet

Hoe weet je hoe ver je moet gaan?
dat is elke dag anders. moet ik de dag van sporten nog werken ga ik niet tot t uiterste. als t energiepotje op is kan ik immers niet meer werken (lepeltjes theorie, google maar eens)

En hoe regel je het dat je niet te ver gaat? (met terugval als gevolg)
nou, bus of trein pakken bij moe zijn, niet denken even doorzetten bij benauwdheid. en begin ik al moe benauwd of id, dan de helft van t normale sporten

Samen weten we een heleboel, lijkt me
helemaal waar, al is grenzen stellen voor iedereen anders
oja, ik heb vooral grenzen geleerd tijdens de longrevalidatie in beatrixoord

Ik ga tijdens het sporten eigenlijk altijd over mijn grenzen heen, vooral met de gymlessen ging ik er altijd dik overheen, gewoon omdat ik me een zeur of wat dan ook voelde en ik me liever niet wilde laten kennen. Erg dom, want ik mocht het na de gymles soms zo ongeveer bekopen tot aan de volgende ;) Ik probeer mezelf gewoon goed "in de gaten te houden" tijdens het sporten en gewoon op de dag zelf kijken wat ik aankan, wat ik gisteren kon, kan vandaag bijna onmogelijk zijn. Vooral als ik echt benauwd o.i.d. ben doe ik het rustig aan, dan maar even iets minder, want te veel doen, ookal is het een beetje, levert een hoop elende op ;)

Ik merk zelf dat ik niet verder moet gaan op het moment dat ik duizelig of benauwd word en ik het gewoon bloedheet heb (en het idee heb dat het alleen erger wordt, vooral in combinatie met de duizeligheid/benauwdheid). Ik ga hijgen, hoesten, alles kost 2x zo veel energie. Dan moet ik stoppen.. Uiteindelijk word ik slapjes, dan ben ik eigenlijk al te ver. Vaak dacht ik: ach, ik kan nog even, maar dus niet.

Zoals ik al gezegd heb: als ik mij niet goed voel (vooral benauwdheid) doe ik het rustiger aan, soms halveren. Voel ik mij al de hele dag superslap en zit ik totaal niet lekker in m'n vel sla ik het "echte" sporten soms voor een dagje over en doe ik het rustig aan. Verder proberen om goed op mijn grenzen te letten en er dus niet overheen te gaan.

Hoi allemaal,
Pittige vraag...... Eigenlijk ben je hier altijd wel mee bezig. Soms Een beetje, andere keer heel veel. Ook ik heb in het verleden behoorlijk geworsteld met het stellen van grenzen. Voelde het vaak te laat aan en ging er overheen. Dit moest ik vaak in het weekend bekopen. Door de fysio is mij ooit een goede spiegel voorgehouden. Of er wat aan gaan doen en naarmijn lichaam leren luisteren of verder afglijden met mogelijke arbeidsongeschiktheid e.d. Tot gevolg. Stap voor stap naar mijn lijf leren luisteren, is wel een traject van een langere periode geweest.
Inmiddels weet ik wanneer ik iets wel en niet kan doen en wanneer je op tijd je rust moet nemen.
Maar ook ik ga er af en toe over heen. Soms wil je gewoon niet toegeven, maar dan weet je wel dat je daarna de deksel op je neus krijgt. Als ik met sporten teveel doe raak ik buiten adem en kom ik bijna niet meer op adem. Begin veel te hoesten en is het echt erg dan zie ik ook sterretjes....
Groetjes Tessa