Terugval...

Hoi, moet ff mijn verhaal kwijt...

(Ben Vivian, woon in Sittard, ben 32 jr)


2 weken geleden ben ik ontslagen, werkte als orderpikker in een groot magazijn.
Dit is een jaar heel goed gegaan, full-time in 2 ploegendienst.
Was na t werk wel gesloopt, maar vond t heerlijk om na 4 jr WAO weer lekker geld te verdienen en om weer onder de mensen te zijn.

Ben van kind af aan al mega allergisch, ben daardoor astmatisch en weer daardoor hyperventileerde ik.
5 jr terug ben ik opgenomen geweest in n astmacentrum en heb hier n desensibilisatiekuur / spuitenkuur -om mijn weerstand voor m'n allergiën te verhogen- ingezet gekregen.
Deze spuitenkuur heb ik 3 jr lang toegediend gekregen en heeft voor heel wat verbetering gezorgd.

Nu was ik zo enorm blij dat ik weer aan t werk kon.
Ben parttime begonnen als orderpikker in een groothandel in boeken.
Dit ging me heel goed af, zo goed dat ik t aandurfde om -na 6 mnd- fulltime te gaan werken.
Dit was ook in een groot magazijn, auto-onderdelen, en was in 2 ploegen.
De ene week werkte ik van 6.00 tot 15.00 en de andere week van 15.00 tot 24.00.

Heb geen auto & rijbewijs, dus ging ook nog ns op de fiets, wat 20 minuten fietsen was.
Dit was dus op zich al fysiek zwaar en -nu achteraf gezien- ook veel te hoog gegrepen.
Wat mij uiteindelijk echt knock-out sloeg was de slechte en zelfs geheel ontbrekende ventilatie in t gebouw.
Hier kreeg ik t meeste last van in de zomerperioden.
Diverse discussies hierover heb ik met diverse voormannen gevoerd, maar kwamen mij hierin maar moeilijk en op n gegeven momentl niet in tegenmoet.
De ventilatoren mochten niet aangezet worden en de luiken niet open.
Natuurlijk hadden meerdere werknemers hier hinder van, maar lieten zich niet horen, of voelden zich hierdoor niet zozeer belemmerd.
Ik kon hierdoor onmogelijk functioneren, dus na meerdere ziekmeldingen is in overleg besloten ik niet meer werkzaam kon zijn in dat bedrijf.

Ook was t heel zwaar om naast mijn werk m'n dingen te doen; boodschappen, t huishouden, vrienden / familie opzoeken enz.

Dus denk dat ik zelf te hoog heb ingezet, was zoooo enorm blij dat t me beter ging, wou ook weer zoooooo ontzettend graag weer werken, door t weer (warmte & luchtvervuiling) en dus de slechte ventilatie in t gebouw ben ik nu flink om m'n nummer gezet.

Was -denk ik nu achteraf- iets té overmoedigd en betaal daar nu de prijs voor.
Ookal waren ze me tegenmoet gekomen mbt de ventilatie, had ik t toch niet lang meer getrokken.

Dit heb ik toch wel vaker; zodra ik me goed voel, voel ik me zo geweldig en denk alles aan te kunnen, wil me ook zo graag goed voelen... Maar na n tijdje -zoals nu dus ook weer- kom ik flink op de koffie.
Vind t toch wel erg moeilijk m'n zwakke longen te kunnen accepteren.

Momenteel zie ik t erg somber in, met werk blijft t moeilijk, op relationeel gebied / durf bijna geen relatie meer aan te gaan / voel me voor mezelf al zo lastig, m'n huishouden krijg ik maar moeilijk gedaan...
Die f*ck vermoeidheid... en dan die ijskast die maar steeds leger raakt...
Zit zo nu al 2 weken thuis te dubben en maar die oproep af te wachten van t UWV.

Soms denk ik dat ik maar moet emigreren naar Ierland voor de schonere lucht, maar ja dat doe je ook niet ff 123...
Hoop ergens door t UWV voor 50% arbeidsongeschikt te worden verklaard en van daaruit misschien beetje bij beetje steeds meer uren te gaan werken totdat ik weer op fulltime uren zit.
Maar ben bang dat op de lange duur ik toch weer n terugval zal krijgen door gewoon de luchtvervuiling.
Of ik nou fulltime of parttime werk.
NL -en mn Limburg- is nu eenmaal t meest luchtvervuilde land van Europa.
Dan toch maar emigreren...???
:?

Excuses voor mijn lange verhaal :@, dit zit me nu dus erg hoog en ben benieuwd naar jullie reacties...