Sollicitatiegesprek
06-08-2005 om 12:47 uurEven een poll gestart omdat ik wel beniewd ben naar de mening van anderen hierover.
Zélf heb ik het vorig jaar tijdens mijn sollicitatie gesprek niet vermeld.
Er werd niet naar gevraagd en ik zag geen directe aanleiding om dit aan te geven.
Nu kan ik ook gelukkig zeggen dat ik niet vaak ziek ben in de zin dat ik niet meer kan werken.
Overigens heb ik het wel in mijn proeftijd laten blijken. Hier werd eigenlijk niet vreemd op gereageerd.
Mark
Ik heb het ook nog nooit in sollicitatiegesprek gezegd, daarna wel als het nodig was, bijv. bij etentje of uitje met de afdeling vanwege de rook. Op mijn CV staat wel vrijwilligerswerk voor het Astma Fonds, heb ik één keer hele positieve reactie op gehad, verder is er nooit naar gevraagd.
Ik denk dat het van je situatie afhangt of je het wil/ moet zeggen. Als je vooraf weet dat er aanpassingen nodig zijn, bijv. van werktijden ofzo lijkt me wel, maar dan bijv. pas tidjens het arbeidsvoorwaardengesprek dus als zij je al willen hebben! Dan speelt het geen rol in de procedure en dus geen invloed of ze jou wel of niet aannemen.
Ik kan gelukkig fulltime werken, alleen soms ziek van hooikoorts en bij hardnekkige mist werk ik soms de ochtend thuis tot de mist opgetrokken is en ik veilig naar kantoor kan fietsen.
Ik zou géén (directe) aanleiding zien om dat te moeten melden, tenzij je verwacht veel uit de roulatie te zijn vanwege je astma. Anders zou ik het zelf niet aangeven.
Je doet niets stiekem, je hoeft echter ook geen informatie te verstrekken waar niet naar wordt gevraagd :)
Ik heb het zelf ook niet gemeld en toen de eerste klachten zich gingen uiten was iedereen vol begrip (ze konden me ook niet meer lozen,vast contract!!)
Ik vind het niet nodig om te vermelden alleen nu ik een vast contract heb en eigenlijk wat anders wil durf ik niet te gaan zoeken, bang ziek te worden in mijn proeftijd en dan ben ik snel weg gok ik zo en helaas betaald de hypotheek zich zelf niet!!
Gr
patty
Ik heb tweeerlei ervaringen hiermee.
Door mijn klachten kan ik mijn oorspronkelijke werk als elektromonteur al een paar jaar niet meer doen. In de bouw komt het nogal eens voor dat je zwaar moet tillen of veel klimwerk en allerlei bijkomstigheden waardoor ik dus niet goed meer funktioneer.
Doordat ik nu dus in de WW zit heb ik de kans aangegrepen om andersoortig werk te zoeken en het UWV heeft mij dan ook een stempel opgedrukt: REA-gerechtigd.
Ik kwam in een reintegratietrajekt terecht en daar werd eigenlijk alleen maar geleerd hoe je moet solliciteren. Ja, dat weet ik met mijn 51 jaar nog niet hoor. :P
Maar goed, er werd mij op het hart gedrukt de kwaal vooral te verzwijgen, doen of je gek bent.
In dat 1-jarig trajekt heb ik ettelijke sollicitatiebrieven geschreven in hun stijl: allemaal afwijzingen.
Ik baalde stevig en ben zonder iets te zeggen sollicitatiebrieven te schrijven waarin ik de kwaal wel meldde. Waarom? Om de motivatie aan te geven waarom ik voor die baan kies. Ik kon dat werk waar ik 26 jaar ervaring in had immers niet meer doen?
Resultaat was wel dat ik binnen 1 maand tot 2 keer toe werd uitgenodigd voor een gesprek.
De reintegratieconsulente wist op dat moment niet veel meer uit te brengen.
Een poos terug weer op die manier gesolliciteerd en dat heeft geresulteerd in een nieuw trajekt waarin ik een cursus krijg voor taxichauffeur met baangarantie en daarna aan het werk kan in dat beroep.
Het kan dus lonend zijn om open kaart te spelen.
Het voordeel is dat je het niet aan iemand ziet of hij/zij astma heeft, dus ze zullen er niet snel naar vragen tijdens een sollicitatiegesprek. Moest men dat wel doen, dan zou ik echt moeite hebben met die vraag. Eerlijk antwoorden ligt in mijn aard, maar kan voor problemen zorgen omdat je dan veel kans niet meer aangenomen wordt. Krom eigenlijk, want astma zegt niets over hoe goed je bent in je werk. Sommige astmapatiënten zijn (in bepaalde periodes) wat vaker ziek dan een gezond iemand, maar het kan zijn dat je andere kwaliteiten hebt die er uit springen zodat dat gecompenseerd wordt. Iedereen heeft zijn voor- en nadelen toch?
Bij mijn allereerste werkgever werd niet gevraagd naar gezondheid of iets dergelijks, ik kreeg een halfjaar contract en werd al snel ziek toen ik daar werkte. Later bleek dat het kwam doordat daar niet/nauwelijks werd schoongemaakt (1x in de maand stofzuigen terwijl er tapijt lag en er wel dagelijks 9 computerventilatoren stof rondbliezen in de ruimte waar ik werkte). Ik ben uitgekafferd door mijn leidinggevende toen die erachter kwam dat ik astma heb, omdat ik het niet verteld had tijdens het solliciteren. Ja ik zal een bordje om mijn nek hangen zeg! Dan word ik toch nergens aangenomen? Omdat ik niet goed wist wat ik met die situatie aanmoest heb ik het de bedrijfsarts verteld en die zei me dat je ZELFS niet verplicht bent om te zeggen dat je astma hebt als ze er rechtstreeks naar vragen. Ik denk dat het niet helemaal klopt wat hij zei, want volgens mij mag je niet liegen over dat soort dingen, maar verzwijgen is in ieder geval wel een optie.
Kortom: Ik speel liever open kaart maar doe dat vaak pas als ik zekerheid heb dat ze me niet daarom wegsturen. Wel vroeg ik uitzendbureaus of ze een rookvrije werkplek wilden zoeken als dat mogelijk was, maar nu bestaat die wet waardoor niet meer gerookt mag worden op het werk. Een hele opluchting (als het goed wordt nageleefd) want ik ben al een keer per direct ergens opgestapt omdat er ZOveel rook hing dat ik met rode ogen en piepend naar huis ging na een halve dag werken.
hallo.
ik hebvoor 6 jaar geleden gesolliciteerd. En toen werd er gevraagd waarom er een gat in mijn C.V zat van 7 maanden. Toen moest ik het wel vertellen. Maar officeel mag je het in een sollicitatie gesprek niet verzwijgen. Als ze er later achter komen dan kan je als nog ontslagen worden. Ik had die gat in mijn C.V omdat ik toen die tijd 7 maanden in Davos heb gezeten. Bij mijn eerste twee banen waar ik voor de 6 jaar ben geweest heb ik het ook niet verteld. Dat was dood verkeerd geweest, want als je dan af beld dat je een keer niet kunt komen dan vragen ze je waarom dan niet? Dan ontstaat er veel onbegrip bij de baas en het andere personeel. Nu hoef ik maar te bellen en ze begrijpen het en daar ben ik heel blij mee. Dus gewoon melden.
Groetjes henriet.
Tijdens mij sollicitatiegesprek werd mij ook niet gevraagd of ik ziektes had. En dan ga je ook niet roepen he moeten jullie luisteren ik heb dit en dat. Bij mijn vorige baan kreeg ik een medische keuring en daar moest ik het natuurlijk wel vertellen. In eerste plaats werd er moeilijk over gedaan maar nadat ze mijn arts hadden gebeld en die hen ook verzekerde dat het al jaren goed met mij ging kreeg ik mijn baan en was daar geen dag ziek. Na de verhuizing dus op zoek naar een nieuwe baan en het lukte mij. Maar jammer genoeg kwam ik in de proeftijd in het ziekenhuis terecht met een fikse darmonsteking(heb colitus-ulcerosa). Daarna kreeg ik dus een gesprek want ik had volgens hun iets verzwegen. Ook werd mijn contract van en half jaar niet verlengd. Maar daarna kreeg iedereen wel een medische keuring vooraf.
Best bijzonder eigenlijk, dat iedereen op jouw (voormalige) werk een medische keuring vooraf krijgt.
Volgens mij kom je dat niet in heel erg veel bedrijfstakken tegen.
Zelf ben ik er nog niet eerder tegenaan gelopen :N
Ook wel merkwaardig dat je het verwijt kreeg dat je iets had verzwegen. Zij hebben er niet naar gevraagd en om die reden vind ik het wel erg makkelijk om dat zo te spelen.
Nogal oneerlijk naar mijn mening :-\
Groet,
Mark
Die medische keuringen waren toen heel normaal in de gezondheidszorg.
Ik werd ook niet ontslagen maar mijn contract werd om die redenen gewoon niet verlengd het was een te groot risico volgens hun om mij in dienst te houden. Als werkkracht beviel ik prima maar toch.
Als ze het mij gevraagd hadden had ik het wel verteld want anders zou je achteraf problemen hebben gekregen maar ik ga het niet uit mijzelf vertellen. Ik had toen trouwens geen last van mijn astma maar heb ook colitus ulcerosa een darmziekte. En die speelde opeens na jaren rustig te zijn geweest op. Waarschijnlijk door de drukke stressvolle tijd vooraf. Zijn toen verhuisd van de ene kant van het land naar de andere. Moest op zoek naar een nieuwe baan en vlak na die verhuizing stierf dus ook nog plotseling mijn vader. En dan is waarschijnlijk je weerstand heel laag en word je gepakt op je zwakke plekken. Dus gewoon domme pech.
Volgens mij was dat toen in de verpleging heel gewoon. Tenminste ik nam aan van wel. Moest ook voor mijn stage bv. een tbc verklaring halen nou ja dat ik dat niet had bedoel ik hahaha.
Paginering