Belastbaarheidstest en arbeidsdeskundige

Ik hoop dat het vandaag een goed gesprek is geweest.

Hoi allemaal!

Het gesprek ging wel goed. Ik wil ook heel graag dankbaar zijn voor de organisatie die mee denkt maar merk dat ik hetbwel heelmerg vind om mijn oude werk los te laten (en (vooral) de mensen daar) en daar dan straks een nieuwe persoon op te zien. Ben geloof ik een beetje jaloers daarop. Er moeten nog wat formele gesprekken volgen maar de grootste knoop is wel door. Ik heb overigens wel aangegeven dat het me zwaar valt, dat mijn huidige baan echt heel leuk is. Het advies van de arbeidsdeskundige laat formeel nog even op zich wachten maar er werd wel aangegeven dat dit een goede oplossing zou zijn. Mijn nieuwe baas wil mijn werkpakket wel aanpassen zodat het minder hectisch is maar mijn huidige baas zei: "dat ga je nooit leuk vinden"..... :? Tja - dat waren ook wel mijn gedachten......ik lig er nu een beetje wakker van.  :'(

Petra,
Begrijpelijk dat de situatie veel met je doet, maar het kan niet de bedoeling zijn dat je er van wakker ligt.
Ik zou het zeker bespreken op je werk.
Kun je niet proberen vooraf afspraken te maken?
Mocht je nieuwe baas je taken aan willen passen en je dit niet leuk, eerder saai zult vinden, dat er dan een oplossing gezocht wordt om het werk binnen jouw mogelijkheden ook leuk te houden.
Veel sterkte.

@NPetra, hoe is het nu met je? Weet je wat je nieuwe werkpakket inhoud?

Ik heb in de afgelopen weken een inspanningsprofiel en arbeidsdeskundige oordeel gehad. Conclusie is dat ik niet meer in staat ben om nog te werken.

Met de BA afgesproken om HH af te wachten om anders vervroegd UWV aan te vragen.

Nu ben ik enigszins over de schok heen maar het was toch wel moeilijk om te horen dat  je je werk of ander werk niet  meer kunt doen. Ook al weet je eigenlijk zelf allang dat het niet meer kan. Maar ja iets denken is een en het door een deskundige te horen uitspreken is twee!

:W

Hoi,

Wat akelig! Bij mij gaat het 'maar' om een paar uurtjes minder en ander soort werk. Bij jou is het toch heftiger! Ik voel me er best emotioneel onder maar weet rationeel wel dat dit het beste is. Hoe verwerk jij zo iets? Het voelt toch als een beetje rouwen. Hoe gek dat misschien ook klinkt. Ik heb vandaag in een gesprek met mij. Baas die vriendelijk was, ook een beetje zitten huilen. Het is toch allemaal best moeilijk. Zucht. Ik doe vaak wel stoer maar daar schiet ik nu niet veel mee op.

Vannacht is een familie lid van me gestorven. Heel ernstige longproblemen...dat geeft toch ook te denken!

Ha NPetra,

Gecondoleerd met dit verlies. Wat je zegt het geeft je te denken over je eigen situatie. Je hebt maar 1 lichaam waar je goed voor moet zorgen!

Ik begrijp je heel goed als je zegt dat je best emotioneel bent maar rationeel weet dat het niet anders kan! Ik heb een grote loyaliteit voor m'n werkgever en voel me enorm verantwoordelijk. Dit heeft me erg veel (lichamelijk en geestelijk) gekost. Het heeft me een ruim jaar gekost voor dat ik echt los was van het werk. Pas sinds kort besef ik dat ik echt chronisch ziek ben en blijkbaar in een ernstige mate. Ergens in m'n hart heb ik wel zoiets van hoe zou ik ooit weer kunnen werken zonder de werkgever om de haverklap in de steek te laten?! Gelukkig kan ik goed met de bedrijfsarts praten.

Vanochtend stond ik lekker op en had zoiets van, eigenlijk is er niets aan de hand! Heb al anderhalve week weinig last! Vanmiddag heb ik ruim een uur liggen slapen! En voor het gemak vergeet ik dat een maand geleden met 1 been in het ziekenhuis stond en 10 dagen geleden weer koorts had!

Je heb gelijk met wat je zegt dat het een rouwproces is.

Ik wens je de komende tijd veel sterkte!

Groetjes Yvonne