nou nou, ik heb even een paaar dagen niet gelezen, maar wat een schrik zeg en wat een tegenvaller voor je! Ik vind je niet klagen hoor! Het gaat voor geen meter en dat mag je best van je af typen, daar is oa dit forum voor en ik denk dat iedereen je wel begrijpt hier! Ik hoop dat je nu snel wat gaat opknappen, heel veel sterkte in elk geval!
Lieve Jorine, ben ik ff weg, niet op internet, kom ik na het weekend thuis, lees ik dit. Best even schrikken , voor mij al, laat staan voor jou. Je blijft toch denken dat het allemaal toch wel een keer zal gaan, lijkt mij. Ik hoop toch echt dat de medicatie die ze je nu geven mag aanslaan en dat het vanaf nu beter gaat worden met je!
Hoi allemaal! k Heb weer internet, dus daar ben ik weer :) Oooo, dank jullie wel voor de super lieve berichtjes die ik net allemaal gelezen heb. Wat doet t me goed dat jullie zo meeleven en om me heen staan! k Proef bij jullie allemaal dezelfde teleurstelling die ik zelf ook ervaar en dat doet me goed. DANK!!
Nouja, ik lig dus weer in t Spital. Zoals ik al schreef ging ik het niet trekken, ik knapte niet voldoende op op 60mg. De LA wilde me vrijdag al opnemen,maar ik was daar zelf mentaal nog niet klaar voor..In overleg mocht ik het nog een dagje uitstellen, maar ik moest er toch zaterdag echt aan geloven. Inmiddels was ik zelf ook overtuigd datt echt niet anders kon..Stom he, soms heb je daar even wat exrta tijd voor nodig...dan weet je verstand t wel, maar is je gevoel nog niet zover...
Via de Notfall, ik kon niet rechtstreeks naar de afdeling. Omdat k het 3 weken daarvoor ook al had meegemaakt, was het allemaal niet zo heel erg moeilijk. t Zotte was dat ik nu meteen uit mijn kleren gedirigeerd werd :) en zo'n charmant ok-jasje aan kreeg. Waar dat goed voor was wist ik ook niet, maar er werd ipv van zo'n SEHbrancard een écht bed gebracht. Daar mocht ik in gaan liggen (dat was stiekem eigenlijk toch best lekker..). t Is ook een raar gevoel om naar de SEH te gaan met de wetenschap dat je sowieso opgenomen wordt. Normaal gesproken heb ik altijd nog hoop dat k weer weg mag.. :)
k Werd vrij snel naar boven gebracht, naar een tweepersoonskamer. Er ligt een heel lieve oudere dame naast me, ze is heel gezellig, maar ook rustig. Precies wat ik nodig heb :) k Lig nu aan de andere kant van t Spital, dus helaas geen uitzicht op skiërs, maar ik lig liever op een rustige zaal met wat minder uitzicht, dan op een zaal met wel leuk uitzicht en een irritante sfeer (zoals vorige keer!). k Slaap best veel en doe verder weinig. Ook is internetten/mailen nog beetje teveel, maar wilde jullie even op de hoogte brengen uiteraard!
Goed, zatedag en gister ging t nog voor geen meter...Heel jammer, maar meteen wel heel duidelijk (vooral ter overtuiging van mezelf, de artsen hadden die overtuiging niet nodig, die wisten het al :)) dat k niet voor niks hier ben..Maar vandaag lijkt t voor t eerst wat beter te gaan. Helaas was m'n LF nog niet op dat niveau dat ik mag afbouwen, dus zit gewoon nog op 60. Nouja, er komt vast binnenkort een tijd dat t weer afgebouwd wordt. Als ik idd vandaag het zgn. 'omslagpunt' heb dan heb ik daar wel hoop op. Jammer dat t zo laat komt, maar beter laat dan nooit :)
t Is echt of ik niet weggegweest ben. Iedereen is heel vriendelijk en herkennen me uiteraard gelijk. "Je kon ons zeker niet missen?". Dat beaam ik dan natuurlijk volmondig :) t gaat allemaal makkellijker nu dan de vorige keer, ook met de taal. t Gaat eigenlijk prima en ik lig voor m'n gevoel nu niet minder vertrouwd hier dan in mijn eigen EMC. t Voelt goed, voor zover een zkh goed kan voelen natuurlijk.
Zaterdagavond is de LA nog speciaal voor mij naar het Spiral gekomen..Hij had weekenddienst in de kliniek waar hij werkt, dus ik kon wel op zaterdag contact met hem opnemen. En omdat we besloten dat ik opgenomen werd, kwam hij dus nog gewoon nog speciaal voor mij naar t Spital om me te zien....Is natuurlijk niet alleen maar een goed teken zeg maar, maar ondertussen stemt me dat wel zo dankbaar. Hij zorgt echt voor me naar zijn beste weten en kunnen, dat geeft veel vertrouwen!
Vandaag is de bevalling bij mijn beste vriendin ingeleid, ze was vandaag 42 weken. k Heb nog niets gehoord, maar dat is spannend...Lastig om zover weg te zijn, kan je niet even gaan kijken, maar wel weer een diepe gedachte dat we vandaag allebei gelijktijdig in t zkh liggen :)
Volgende keer zal k weer proberen op ieders reactie te reageren, maar nu ff niet. Tot schrijfs en ieder ook alle goeds gewenst!
Ik heb er ook even geen woorden voor.
Heel veel sterkte en succes in het Spital.
Hoop dat je nu wel gaat opknappen.
Liefs
Hè toch wat vervelend Jorine! ;(
Echt heel veel beterschap!
Jorine heel veel beterschap :Y
He bah :X
Heel veel beterschap, hopelijk knap je snel weer een beetje op. O+
H e Jorine hoe is het nu?
nou nou, ik heb even een paaar dagen niet gelezen, maar wat een schrik zeg en wat een tegenvaller voor je! Ik vind je niet klagen hoor! Het gaat voor geen meter en dat mag je best van je af typen, daar is oa dit forum voor en ik denk dat iedereen je wel begrijpt hier! Ik hoop dat je nu snel wat gaat opknappen, heel veel sterkte in elk geval!
Lieve Jorine, ben ik ff weg, niet op internet, kom ik na het weekend thuis, lees ik dit. Best even schrikken , voor mij al, laat staan voor jou. Je blijft toch denken dat het allemaal toch wel een keer zal gaan, lijkt mij. Ik hoop toch echt dat de medicatie die ze je nu geven mag aanslaan en dat het vanaf nu beter gaat worden met je!
Dikke knuf! Blessings!!
Lieve Jorine
Ik had je al een mailtje gestuurd maar wil je ook langs deze weg enorm veel sterkte en beterschap toewensen!!
Veel liefs
Irene
Daar ben ik!
Hoi allemaal! k Heb weer internet, dus daar ben ik weer :)
Oooo, dank jullie wel voor de super lieve berichtjes die ik net allemaal gelezen heb. Wat doet t me goed dat jullie zo meeleven en om me heen staan! k Proef bij jullie allemaal dezelfde teleurstelling die ik zelf ook ervaar en dat doet me goed. DANK!!
Nouja, ik lig dus weer in t Spital. Zoals ik al schreef ging ik het niet trekken, ik knapte niet voldoende op op 60mg. De LA wilde me vrijdag al opnemen,maar ik was daar zelf mentaal nog niet klaar voor..In overleg mocht ik het nog een dagje uitstellen, maar ik moest er toch zaterdag echt aan geloven. Inmiddels was ik zelf ook overtuigd datt echt niet anders kon..Stom he, soms heb je daar even wat exrta tijd voor nodig...dan weet je verstand t wel, maar is je gevoel nog niet zover...
Via de Notfall, ik kon niet rechtstreeks naar de afdeling. Omdat k het 3 weken daarvoor ook al had meegemaakt, was het allemaal niet zo heel erg moeilijk. t Zotte was dat ik nu meteen uit mijn kleren gedirigeerd werd :) en zo'n charmant ok-jasje aan kreeg. Waar dat goed voor was wist ik ook niet, maar er werd ipv van zo'n SEHbrancard een écht bed gebracht. Daar mocht ik in gaan liggen (dat was stiekem eigenlijk toch best lekker..). t Is ook een raar gevoel om naar de SEH te gaan met de wetenschap dat je sowieso opgenomen wordt. Normaal gesproken heb ik altijd nog hoop dat k weer weg mag.. :)
k Werd vrij snel naar boven gebracht, naar een tweepersoonskamer. Er ligt een heel lieve oudere dame naast me, ze is heel gezellig, maar ook rustig. Precies wat ik nodig heb :) k Lig nu aan de andere kant van t Spital, dus helaas geen uitzicht op skiërs, maar ik lig liever op een rustige zaal met wat minder uitzicht, dan op een zaal met wel leuk uitzicht en een irritante sfeer (zoals vorige keer!). k Slaap best veel en doe verder weinig. Ook is internetten/mailen nog beetje teveel, maar wilde jullie even op de hoogte brengen uiteraard!
Goed, zatedag en gister ging t nog voor geen meter...Heel jammer, maar meteen wel heel duidelijk (vooral ter overtuiging van mezelf, de artsen hadden die overtuiging niet nodig, die wisten het al :)) dat k niet voor niks hier ben..Maar vandaag lijkt t voor t eerst wat beter te gaan. Helaas was m'n LF nog niet op dat niveau dat ik mag afbouwen, dus zit gewoon nog op 60. Nouja, er komt vast binnenkort een tijd dat t weer afgebouwd wordt. Als ik idd vandaag het zgn. 'omslagpunt' heb dan heb ik daar wel hoop op. Jammer dat t zo laat komt, maar beter laat dan nooit :)
t Is echt of ik niet weggegweest ben. Iedereen is heel vriendelijk en herkennen me uiteraard gelijk. "Je kon ons zeker niet missen?". Dat beaam ik dan natuurlijk volmondig :) t gaat allemaal makkellijker nu dan de vorige keer, ook met de taal. t Gaat eigenlijk prima en ik lig voor m'n gevoel nu niet minder vertrouwd hier dan in mijn eigen EMC. t Voelt goed, voor zover een zkh goed kan voelen natuurlijk.
Zaterdagavond is de LA nog speciaal voor mij naar het Spiral gekomen..Hij had weekenddienst in de kliniek waar hij werkt, dus ik kon wel op zaterdag contact met hem opnemen. En omdat we besloten dat ik opgenomen werd, kwam hij dus nog gewoon nog speciaal voor mij naar t Spital om me te zien....Is natuurlijk niet alleen maar een goed teken zeg maar, maar ondertussen stemt me dat wel zo dankbaar. Hij zorgt echt voor me naar zijn beste weten en kunnen, dat geeft veel vertrouwen!
Vandaag is de bevalling bij mijn beste vriendin ingeleid, ze was vandaag 42 weken. k Heb nog niets gehoord, maar dat is spannend...Lastig om zover weg te zijn, kan je niet even gaan kijken, maar wel weer een diepe gedachte dat we vandaag allebei gelijktijdig in t zkh liggen :)
Volgende keer zal k weer proberen op ieders reactie te reageren, maar nu ff niet.
Tot schrijfs en ieder ook alle goeds gewenst!
Dikke knuffel
Jorine
He gelukkig weer een berichtje van je!
Hopelijk mag je nu wel gauw opknappen!
Wel fijn dat ze allemaal zo lief zijn!!