waar ik me aan erger
19-03-2011 om 09:52 uurdat zijn mensen die niet snappen hoe iemand zich voelt.
Gister ben ik naar een uitzending geweest van voetbal international samen met me vader en collega's van z'n werk.
Dus ik dacht ik zet dat np me hyves bij me www krijg ik z'n berichtje van iemand: Het gaat dus weer goed met je, anders kan je dit niet doen he!
Ik had echt zo iets van , je mag blijkbaar niks meer doen als je het benauwd heb je krijgt dan gelijk een stempel van kan/mag niks meer doen.
Als ik dit zo weer schrijf wordt ik weer boos.
groetjes wendy
dom om niets te zeggen. voorkomen is beter als genezen.
Vooral als er dan begrip is dan voelt dat erg prettig. de nare reactie's moet je maar snel vergeten.
hoi
ik herken dit ook,het is bij mij in januari begonnen toen ik bij de huisarts kwam met de zoveelste verkoudheid van 6 weken.de huisarts dacht aan astma,en het zou een deel in mijn genen zitten en een deel van mijn werk.dus toen een week in de ziektewet en de weken daarna halve dagen en zogenaamd aangepast werk tot de onderzoeken.dan ben je zo eerlijk om te zeggen wat je waarschijnlijk hebt en dan roddelen je collegas over je of ze kuchen je na en allerlei spottende opmerkingen van:je kunt wel sporten met astma?nu is het via de longarts dus duidelijk dat ik astma heb,en dus nog steeds in het ziekenhuis loop voor onderzoeken.en nog geloven ze je niet.ik zit nu in een outplacement waar ik dus ook zelf in solliciteren moet volgens mijn baas,maar als ik dan wat vindt is het ook direct einde contract,dus ook als ik bij een ander na 3 maanden om wat dan ook er uit wordt geknkkerd krijg ik geen geld meer van mijn oude baas.behalve als dat outplacementbureau wat voor mij vindt dan is er wel een vangnet.Maar die doen geen flikker.dus je wordt gewoon be;lazerd als je een chronische ziekte hebt,sommige mensen moeten eerst zie dat je er dood bij neer valt.
groetjes jampie
Paginering