Van en voor Ieke10
25-01-2013 om 18:20 uur GeslotenHoi medeforummers,
Heb een nieuw topic geopend voor Ieke10. [Hoop dat ik daarmee niet in strijd ben met de FAQ..]
Zij wordt binnenkort weer geopereerd en zal een tijdje op de IC buiten bewustzijn liggen. Haar zusje zal af en toe voor ons wat posten. Ik dacht dat het misschien handig is voor de zus en ook voor Ieke10 als er voor haar een topic is, zodat als ze zich beter voelt, het makkelijker terug kan lezen dan in HVJJV.
@Ieke10: veel sterkte voor de OK en de dagen op de IC. We leven met je mee!!
Liefs
Edelweiss
Ook ik denk aan jullie...
O wat een narigheid. Ik hoop oprecht dat Mieke voldoende kracht heeft om het gevecht te winnen. Heel heftig om zulke beslissingen te moeten nemen. Het is een zware tijd ook voor jullie, Petra, Pieter en kinderen van Mieke.
Ook ik denk aan jullie en wens jullie allemaal heel veel sterkte!
zo, ik was al ruim een week niet meer online geweest. dit is wel schrikken over Mieke. Ik wil Mieke en haar familie heel veel sterkte wensen. En ik hoop dat Mieke er weer bovenop komt.
@ Petra, wat fijn dat je zo goed verslag doet. Ik wens jou ook heel veel sterkte toe!
Wat heftig allemaal, zo gaat het goed en zo ineens weer heel veel minder. Dikke knuffel voor jullie allemaal! Hopelijk krijgen jullie duidelijkheid na de bronchoscopie en kan er gerichte behandeling gestart worden. Sterkte!
heel veel liefs, voor je allemaal! :*
Wat erg om zo heen en weer geslingerd te worden tussen hoop en vrees. Dat is zo slopend.
Zware beslissingen zijn er genomen. Ik vind jullie heel dapper. Ja, Mieke is een bikkel, een vechter.
En jij ook, Petra!
Heel veel sterkte voor jullie allemaal, ook de 2 dochters van Mieke.
Ik weet niet goed wat ik moet zeggen, soms zijn woorden niet toereikend.......
Oma Akke
Jeetje zeg, wat heftig...
Een hele dikke knuffel en heel veel sterkte!!
Het gezegde "Onkruid vergaat niet" is bij ons thuis ook een bekend gezegde hoop dat ze dat nog een poosje blijft zeggen. Dat geeft aan dat ze toch nog wat moed heeft. Aan de andere kant idd als ze verder moed leven als een kasplantje heeft ze er zelf niets meer aan. Fijn dat ook de dochters goed begeleid worden want juist in de pubertijd veranderd er al zo veel.
Heel sterkte en ik blijf voor jullie bidden!
Groetjes Erika
Mieke heeft bewust voor haar kinderen begeleiding gezocht. Ze heeft te vaak gezien dat een ouder ziek werd en de kinderen daardoor ontspoorde. Dus heeft ze hulp gezocht toen ze hoorde dat er een ok zou komen. De begeleiding is gestart toen ze acuut werd opgenomen in dec. Dat liep eigenlijk heel goed. Alleen de afgelopen dagen zijn erg zwaar en moeilijk voor de kinderen. Ze hebben hun moeder nooit eerder zien huilen en nu al bijna twee dagen. Ze weten dat het slecht gaat en m'n de oudste heeft af en toe paniek. Ik kan niet zonder mama, zegt ze dan. Papa is heel lief maar mama is alles. Dat kun je als ouder of familie ook helemaal niet begeleiden als je zelf al niet begrijpt waarom het zo mis gaat.
Isis is er nu, dus ik kan jullie weer even bijpraten. Het gesprek met de psycholoog was volgens Pieter heel goed voor Mieke. Zelf wilde ze er weinig over kwijt. Ze was in iedergeval wel weer iets rustiger. Maar dat was over toen toen de arts met de uitslag kwam van de bal. Er zit een schimmel in Mieke's longen. Een aspergilles. Ook is er gezien dat deze een groot bloedvat in haar long bedreigt. Gelukkig is er gister al gestart met voriconazol. Maar het kan zijn dat de schimmel het bloedvat dusdanig gaat beschadigen dat er een longbloeding ontstaan. Wanneer dat gebeurd is het over en uit. Er zijn medicijnen (noodsetje) neer gezet zodat Mieke dan niet hoeft te lijden. Steeds als ik naar het setje kijk moet ik huilen. Het lijkt nu net zo'n horrorfilm te worden. Mieke wist precies waar de arts het over had. Ze zie: dit is toch niet waar hè. Mijn grootste angst om ooit zo'n noodsetje te moeten gebruiken, wordt nu voor mij neer gezet. Ze heeft zich omgedraaid en heeft geen woord meer gezegd. Totdat Isis binnen kwam. Ze zei op een zeer koele toon: ik ga dood, Isis. Op een zeer akelige manier en niet thuis, zoals ik me altijd heb voor gesteld maar gewoon hier in het ziekenhuis. Toen begon ze onbedaarlijk te snikken. Isis heeft haar vast gepakt en wij zijn de kamer uitgelopen. Ik ben samen met Pieter naar de vpk gelopen en heb haar gevraagd om wat meer uitleg. Zij heeft het een en ander duidelijk uitgelegd en ons als we nog vragen hadden verwezen naar de arts. Maar als ik het goed begrepen heb. Bestaat er een kans dat Mieke een longbloeding krijgt. Als ze gaat bloeden zal het niet stoppen en lopen haar longen vol en zal ze overlijden. Omdat het heel naar is als je longen vollopen wordt er wat gespoten zodat ze niet meer bijkennis is en het dus niet meer bewust meemaakt. Hoe groot de kans is dat dit gebeurd, weet de vpk niet. Maar de hoop is gevestigd op de voriconazol. De komende dagen zullen erg spannend worden. Ik ben benieuwd wat ze allemaal nog aankan.
Petra