Long embolie na operatie
03-06-2016 om 09:49 uurHallo allemaal,
Op 11 mei 2016 is mijn baarmoeder via een laparoscopische operatie (Da Vinci robot) verwijderd. Deze operatie duurt normaal rondom de 2 uur maar duurde nu 4 uur i.v.m. een liter bloedverlies. Tijdens de operatie lag ik in een hoek van 45 graden. 2 dagen na de operatie ben ik ontslagen uit het ziekenhuis. De eerste week bijna volledig in bed gelegen en de tweede week wat meer op gaan staan. Op vrijdag 27 mei kreeg ik last van mijn rib onder mijn linkerborst (dacht ik tenminste) ademen begon pijn te doen en die nacht slecht geslapen. Zal wel gekneusde rib zijn door liggen dacht ik nog. Die zaterdag en zondag werd de pijn alsmaar erger en ik kon totaal niet meer op mijn linkerzij en rug liggen, extreem veel pijn in mijn borstkas en ribben. Maandagochtend dus even naar de huisarts geweest en die stuurde me door voor bloedonderzoek. De D-dimeerwaarde en de ontstekingswaarden waren verhoogd. Die middag naar de spoedeisende hulp en gelijk opgenomen. Ik bleek meerdere grote long embolieën in beide longen te hebben. Ik schrok enorm want dat had ik echt totaal niet verwacht. Van maandag tot donderdag in het ziekenhuis gelegen en injecties gekregen (Fraxiparine) 2 x per dag en pilletjes (Acenocoumarol) om de bloedstolling tegen te gaan. Daarnaast pijnstilling.
Nu is het vrijdag en ben ik dus thuis. Ik zat al in de ziektewet door de baarmoederverwijdering en dit zal nu nog wel een tijdje langer gaan duren. Hele dag al huilerig en ook zo ontzettend moe. Daarnaast voelde ik me in het ziekenhuis veiliger dan thuis merk ik. Samen met 3 hele fijne kamergenoten die ook allemaal longpatiënt waren voelde veilig.
Maandag moet ik naar de trombosedienst en dan verder kijken hoe alles gaat. Ik vind het ook eng dat ik een anti stollingsmiddel krijg maar ook 3 weken geleden geopereerd ben en dan moet je bloed juist stollen i.v.m. de wonden. Word er gewoon onzeker van allemaal.
Zijn er mensen die ook zoiets hebben meegemaakt? Ik zou heel graag willen mailen/spreken met mensen in een zelfde (soort) schuitje. Ik merk dat het toch meer impact op me heeft dan ik had verwacht allemaal.
Hoi Edelweis,
Ja klopt er is ook wel een aanwijsbare reden maar ik was in de veronderstelling dat je eerst trombose kreeg voor longembolieën. Dat is dus niet zo. Ik zag inderdaad dat de longarts mijn vraag beantwoord heeft.
Bedankt voor je reactie,
groetjes Jasmine
Dag Jasmine,
Wat vervelend dat die dame je niet meer uitleg kon geven.
Ik hoop dat je toch bij iemand, verpleegster, huisarts,.... terecht kan om je alles duidelijk uit te leggen. Want het is heel wat , wat er nu op je afkomt.
Je vertrekt ook snel op vakantie hé, geniet er dan maar van! Het zal deugd doen om er even tussenuit te zijn.
Als je medicatie nog niet op punt staat omdat de inr te erg schommelt, wat waarschijnlijk het geval zal zijn, dan kan je ook in het buitenland terecht om een bloedafname te doen, en je inr te laten bepalen.
Ik ben vorig jaar ook wekelijks moeten gaan om bloed af te nemen toen we in Frankrijk waren.
Bij één arts had ik een ganse voormiddag in zijn wachtkamer gezeten, en toen vertelde hij dat hij geen bloed prikte, ik moest daarvoor naar het medisch labo.
Ik heb toen eerst telefonisch contact opgenomen om een afspraak te maken om de bloedafname te doen. 's Avonds moest ik dan terug bellen en dan gaven ze de inr door. Na telefonisch contact met mijn arts thuis kon ik dan de juist medicatie nemen. Ook dit jaar zal ik dat weer moeten doen, want ik ben niet stabiel. Nu weet ik al dat ik best onmiddellijk naar een medisch labo ga.
groetjes,
Ilse
Bedankt wederom voor je goede tips Ilse. Vanochtend weer bij de trombosedienst geweest en zij gaf aan dat ze gaan proberen mijn Inr waarden op orde te krijgen voor mijn vakantie. Goed dat je dat zegt van dat medische labo, als we gaan moet ik dat van tevoren dus goed uitzoeken. Mijn omgeving gaf aan dat ze het maar niets vonden dat ik op vakantie ging daarom toch aan het twijfelen. Als ik toch om de 2,5 uur stop en even ga wandelen etc en daar als het moet op controle kan dat toch gewoon of zie ik het dan zo verkeerd? Zie dat jij ook bent gegaan dus ik ga er vanuit dat ik ook gewoon ga. Heb wel nog even met de longpoli gebeld en heb 16 juni een afspraak gemaakt omdat ik gewoon heel veel vragen heb. Aangezien ik niet echt uitgebreid met iemand gesproken heb na mijn longembolien voel ik die behoeft echt wel. Nogmaals bedankt Ilse!
Ik denk dat het een goed idee is om vooraf nog eens langs de longarts of longpoli te gaan.
Ze kennen jou situatie, en kunnen dat ook correct beoordelen. Schrijf je vragen vooraf op, dan vergeet je niets. Maar je had het geloof ik al aan de longarts gevraagd, en die vond het toch ok. als er ook maar enige twijfel was, dan zou die arts je geen toestemming hebben gegeven.
Je moet je niet te veel aantrekken wat andere mensen zeggen. Ze kunnen het wel goed menen, maar als de arts er geen probleem in ziet, dan kan je met een gerust hart vertrekken.
Als je ziek bent zijn er heel wat dingen die niet meer kunnen, iets wat je graag doet en kan doen moet je ook doen, je leeft maar één keer. Tegen mij zeggen mensen ook vaak, ach je bent er nog en dat is alles wat telt. Ik zeg daar weinig op, maar vraag me tegelijkertijd wel af of die mensen ook zo zouden denken als ze het zelf meemaken. Ik heb zo veel dingen moeten opgeven, en ook mijn gezin lijdt daar onder, dat is het allermoeilijkst om mee om te gaan.
Als je zo vaak stopt moet dat zeker lukken, de longembolie kwam trouwens niet voort van een trombose in het been, het zijn vooral mensen bij wie de trombose de uitlokker is die hier heel voorzichtig mee moeten zijn.
Ik neem altijd een blad van de arts mee waar opstaat wat er juist onderzocht moet worden. Artsen hebben daar formulieren voor waar ze moeten op aankruisen wat nagekeken moet worden, en inr is geloof ik in alle talen hetzelfde. Ik schrijf ook voordat ik bel naar het labo op een brief wat ik moet vragen in de taal van dat land, want anders is een telefoon niet makkelijk, tenzij je alle talen heel vlot spreekt natuurlijk.
Ik hoop natuurlijk dat het lukt om je inr tegen dan stabiel te krijgen, maar ik ben nog nooit echt stabiel geweest, maar zo lang het tussen de 1.8 en 3.6 blijft maak ik me geen zorgen meer. Ik neem ook wel altijd voldoende reserve mee van alle medicatie, want sommige zaken zijn niet in alle landen te verkrijgen.
Laat je niet bang maken door mensen die niet van jou situatie op de hoogte zijn, alleen de behandelende arts kan je de juiste informatie geven.
Ik hoop dat je een fijne vakantie gaat hebben, en je zorgen even kan vergeten.
Hartstikke bedankt voor je positiever bericht Ilse! Onvoorstelbaar dat iemand die zelf in zo'n moeilijke situatie zit zo meelevend en meedenkend kan zijn, petje af!
Ik zal al mijn onzekerheden en vragen voor mijn afspraak met de longarts 16 juni op papier zetten. Ze kunnen de medische brief niet in het Italiaans vertalen dus ik heb ze Duits aangeraden, Italianen zijn vaker beter in Duits dan in Engels. In het ergste geval kan ik in het ziekenhuis nog mijn vriendin bellen, zij spreekt vloeiend Italiaans en kan dat eventueel tolken. Komt vast goed. Nogmaals bedankt Ilse!
Je zorgverzekeraar heeft vaak ook een vakantielijn oid die je kan bellen als je hulp nodig hebt bij zorg in het buitenland. Nummer staat vaak op je pasje.
Artsen spreken en lezen vooral vaak beter Engels dan bijvoorbeeld personeel wat werkzaam is in de toeristensector. Een deel van de opleiding is vrijwel altijd in het Engels terwijl medewerkers in hotels en restaurants vooral de taal spreken die de meeste gasten spreken.
Bedankt Daantje! Klopt inderdaad, totaal niet bij nagedacht, tot nu toe zijn onze ervaringen in Italië dat ze sowieso niet goed zijn in andere talen en als het dan wel zo is vaak Duits maar ik denk dat je gelijk hebt en dat artsen misschien wel Engels kunnen, ik vraag de brief gewoon in 2 talen mee!
Bedankt voor je tips ook w.b. ziektekostenverzekering Daantje!