Long embolie na operatie
03-06-2016 om 09:49 uurHallo allemaal,
Op 11 mei 2016 is mijn baarmoeder via een laparoscopische operatie (Da Vinci robot) verwijderd. Deze operatie duurt normaal rondom de 2 uur maar duurde nu 4 uur i.v.m. een liter bloedverlies. Tijdens de operatie lag ik in een hoek van 45 graden. 2 dagen na de operatie ben ik ontslagen uit het ziekenhuis. De eerste week bijna volledig in bed gelegen en de tweede week wat meer op gaan staan. Op vrijdag 27 mei kreeg ik last van mijn rib onder mijn linkerborst (dacht ik tenminste) ademen begon pijn te doen en die nacht slecht geslapen. Zal wel gekneusde rib zijn door liggen dacht ik nog. Die zaterdag en zondag werd de pijn alsmaar erger en ik kon totaal niet meer op mijn linkerzij en rug liggen, extreem veel pijn in mijn borstkas en ribben. Maandagochtend dus even naar de huisarts geweest en die stuurde me door voor bloedonderzoek. De D-dimeerwaarde en de ontstekingswaarden waren verhoogd. Die middag naar de spoedeisende hulp en gelijk opgenomen. Ik bleek meerdere grote long embolieën in beide longen te hebben. Ik schrok enorm want dat had ik echt totaal niet verwacht. Van maandag tot donderdag in het ziekenhuis gelegen en injecties gekregen (Fraxiparine) 2 x per dag en pilletjes (Acenocoumarol) om de bloedstolling tegen te gaan. Daarnaast pijnstilling.
Nu is het vrijdag en ben ik dus thuis. Ik zat al in de ziektewet door de baarmoederverwijdering en dit zal nu nog wel een tijdje langer gaan duren. Hele dag al huilerig en ook zo ontzettend moe. Daarnaast voelde ik me in het ziekenhuis veiliger dan thuis merk ik. Samen met 3 hele fijne kamergenoten die ook allemaal longpatiënt waren voelde veilig.
Maandag moet ik naar de trombosedienst en dan verder kijken hoe alles gaat. Ik vind het ook eng dat ik een anti stollingsmiddel krijg maar ook 3 weken geleden geopereerd ben en dan moet je bloed juist stollen i.v.m. de wonden. Word er gewoon onzeker van allemaal.
Zijn er mensen die ook zoiets hebben meegemaakt? Ik zou heel graag willen mailen/spreken met mensen in een zelfde (soort) schuitje. Ik merk dat het toch meer impact op me heeft dan ik had verwacht allemaal.
Dag Jasmine,
Ik kan goed begrijpen dat je nu ongerust bent en niet goed raad weet, er komt ook zo veel op je af.
Dat je moe en kortademig bent is nu normaal, je moet het wat tijd geven. Pas als je voelt dat je terug wat sterker bent kan je beginnen met revalideren.
Ik heb zelf ook massale longembolieën met longinfarcten gehad in augustus 2014. Het was bij mij geen rechtstreeks gevolg van een operatie maar heeft er wel mee te maken. In maart 2013 is er één longkwab weggenomen, ik heb toen 4 weken in het ziekenhuis gelegen, en nog enkele maanden thuis in een ziekenhuisbed. Einde juni ben ik begonnen aan mijn revalidatie, dat ging heel moeizaam, maar ik voelde wel verbetering. Tot in augustus 2014, toen ging het steeds moeilijker, en mijn saturatie zakte bij een inspanning naar 84, en toen ben ik opgenomen in het ziekenhuis met de embolieën, volgens de arts een gevolg van de kanker.
Over het herstel van de wonden kan ik je geen raad geven, ik hoop dat je terecht kan bij je huisarts.
Ik hoop dat het binnenkort weer beter met je gaat.
Ilse
Je kan met dit soort dingen ook best een afspraak maken met je huisarts om duidelijkheid te krijgen en je angsten en twijfels weg te nemen. Sterkte en beterschap iig!
Beste Ilse en Daantje,
Bedankt voor jullie bericht! Ilse wat heftig wat jij mee maakt. Je had longkanker begrijp ik? Hoe gaat het nu met je? In mijn bericht had ik het over wonden, ik doelde meer op wonden in de buik, de 5 gaten van de laproscopie zijn bij mij gelukkig geheeld maar hoe het in mijn buik gaat weet ik niet.
Gistermiddag ben ik nog gebeld door de trombosedienst over mijn afspraak maandag. Bij hen heb ik ook mijn onzekerheid aangegeven. Dit snapten ze gelukkig goed. Juist omdat ik aan de ene kant juist stolling moet hebben door mijn baarmoederoperatie maar door de longembolieën weer niet. Vandaag gelukkig minder verdrietig dan gister. Kwam denk ik ook doordat het de eerste dag uit het ziekenhuis was, daar lag ik met lotgenoten en thuis ben je toch alleen.
Ik ben erg benieuwd naar mijn afspraak met de trombosedienst maandag. Op 24 juni ga ik met vakantie, met de auto naar Italie. De longarts gaf al aan dat ik om de paar uur moet stoppen en even gaan wandelen. Dit is gelukkig goed te doen dan maar wat later op mijn plaats van bestemming.
Liefs Jasmine
Ik heb ook nog een vraag; ik heb meerdere grote longembolien in beide longen maar geen trombose gehad
Kunnen die longembolien ontstaan zijn in mijn buik en zo naar mijn longen zijn gegaan?
Dag Jasmine,
Ik heb ook nooit een trombose gehad, en moet ook geen steunkousen dragen. Longembolieën kunnen het gevolg zijn van een trombose, maar er kan ook een andere oorzaak zijn. Bijvoorbeeld een operatie, kanker,.... Dat is toch aan mij verteld. Je kan het eens aan je eigen behandelende arts vragen, of hier op het forum je vraag stellen aan een longarts, dan krijg je zeker een correct antwoord.
Moet je snel weer op controle? Zodat je ook wat gerustgesteld kan worden over de wonden in je buik, of toch goed weet waar je aan toe bent.
Die bloedverdunners nemen vond ik in het begin ook heel beangstigend, maar daar wen je aan. In het begin maakte ik me vreselijk zorgen als de inr niet stabiel was, maar die is nog steeds niet stabiel, en ik maak me er niet meer druk om.
Ik heb inderdaad longkanker, dat kwam als een donderslag bij heldere hemel. Ik heb nooit gerookt, was sportleerkracht en deed ook buiten mijn uren nog intensief aan sport, ik had een optimale conditie, en had helemaal geen symptomen. Bij een galcrisis werd per toeval ontdekt dat ik longkanker had, dat was in februari 2013. Het was enorm schrikken, en het heeft leven drastisch verandert. Ik kan niet meer gaan werken, en kan mijn huishouden niet meer doen, ik heb daar hulp bij nodig. Ik moet om de drie maanden op controle, en tot nu toe is de kanker weggebleven. Ik heb wel veel andere gezondheidsproblemen die een gevolg zijn van de kanker of van de operatie. De embolieën, een klaplong bij een pijnbehandeling, en nu overmatig bloedverlies, de gynecoloog wil de baarmoeder verwijderen, maar de longarts en cardioloog vinden dat te gevaarlijk, binnenkort zal er wel een beslissing vallen.
Ik probeer het positief te bekijken, zonder de galcrisis had ik waarschijnlijk de zomer van 2013 niet overleefd, en ik ben er nog steeds. Ik kan niet meer doen wat ik zou willen, en heb ook sinds de operatie een zeurende pijn, maar ik ben er nog, en kan mijn zonen zien opgroeien, en dat is het allerbelangrijkste!
Ik hoop dat ze je op de trombosedienst antwoorden kunnen geven op de vele vragen.
Ik wens je ook een hele fijne vakantie!
groetjes,
Ilse
Hoi Ilse,
Bedankt voor je reactie.
Wat een enorm "gelukkig" toeval dat je die galcrisis had inderdaad, maar wat ontzettend rot dat je lonkanker hebt. Is deze kanker nu volledig verdwenen of zit hij er nog? Moet je vaak op controle? Heel veel sterkte met het proces waar je nu in zit.
Bedankt voor je toelichting. Niemand heeft mij gezegd dat ik steunkousen moet dragen. Ze noemden dit wel "uitgelokte" longembolieën. Dit omdat ik 2,5 week hiervoor een operatie heb gehad en daarna een tijd in bed heb gelegen. Op 23 juni heb ik controle bij de gynaecoloog voor mijn baarmoederverwijdering, op 25 augustus pas weer de longarts voor foto's ed. Toch ook raar eigenlijk. toen ik afgelopen maandag in het ziekenhuis was konden ze op de longfoto alleen een beetje vocht zien, niet de longembolieën, deze zagen ze pas op de CT scan. Waarom dan nu een foto en geen scan denk ik dan? Dat Inr waar jij het over hebt zal maandag wel bij mij gebeuren denk ik. Ik wist niet dat je iets kon vragen aan longartsen op dit forum, kwam hier per toeval terecht via google.nl
Bedankt Ilse voor je respons.
Dag Jasmine,
De kanker is volledig verwijderd, maar de kans op herval is tamelijk groot, daarom moet ik om de 3 maanden op controle.
Een ct-scan doen ze alleen als het echt noodzakelijk is omdat veel scans ook gezondheidproblemen kunnen veroorzaken. Het klopt dat ze embolieën alleen zien op een ct.
Ik wil soms ook graag meerdere onderzoeken om me geruster te voelen. Ik krijg om de 3 maanden een foto, om het half jaar een ct-scan en longfunctietest, en om het jaar een pet-scan. de kanker is ook alleen te zien op de pet-scan. Bij elk hoestje maak ik me zorgen dat de kanker terug is, het is niet makkelijk om dat van je af te zetten. Zeker omdat ik de vorige keer ook helemaal geen symptomen had.
Ik hoop dat je vandaag een duidelijke uitleg krijgt op de trombosedienst.
Handig is om een briefje mee te nemen waar alles op staat wat je wil vragen, want anders vergeet je dingen.
groetjes,
Ilse
Dat kan idd. Mijn tante had een gescheurde aorta in haar buik en na die operatie ook longembolie. Je hoeft dus niet per definitie een trombosebeen gehad te hebben voor je een longembolie krijgt...
Maar als je én geen operatie én geen trombosebeen zou, dan is een spontane longembolie wel beetje vreemd volgens mij. Maar goed, jij hebt een operatie gehad, dus er is wel een concrete oorzaak aan te wijzen, toch?
Zie dat de LA gereageerd heeft in t andere topic. Een helder antwoord voor je denk ik.
Sterkte ermee!!
Goh Ilse,
Wat een spannende tijd voor jou, kan me goed voorstellen dat je bij elk pijntje iets denkt!
Vanochtend naar trombosedienst geweest en ze hebben bloed afgenomen, vanmiddag word ik gebeld met de uitslag en aan de hand daarvan wordt bepaald hoeveel medicijnen ik ga nemen. Verder had ik niet het idee dat deze dame heel erg op de hoogte was van alles maar ze werkte er nog maar net zei ze.
Sterkte met alles,
Jasmine