Keuzes maken, hoe doe je dat?
12-08-2014 om 15:16 uurDe laatste tijd kwakkel ik maar aan en hoor van verschillende kanten dat het wellicht ook niet erg in mijn voordeel is dat ik zoveel doe. Ik heb een bijna fulltime baan, sport daarna graag en liefst zoveel mogelijk, heb een sociaal leven wat ik belangrijk vind en ook mijn huishouden kan ik natuurlijk niet laten verslonzen. Toch is het teveel en dan moet je keuzes maken, maar hoe doe je dat?
Qua werk is er eigenlijk geen optie, in elk geval niet op dit moment of nu direct. Ik moet dus zorgen dat ik buiten mijn werk om voldoende rust pak. Voor mijn astma is het belangrijk om te sporten en daar haal ik ook een hoop plezier uit en deels ook mijn sociale contacten. Ik train op dit moment voor een wedstijd dus dat vind ik ook belangrijk. Sociaal leven komt daarmee automatisch op drie maar nooit meer je neus laten zien is ook geen optie.
Ik vind het een lastige puzzel en begrijp dat heel veel keuzes persoonlijk zijn maar veel van jullie zullen hier ook mee worstelen en kunnen me misschien toch helpen bij het maken van deze, moeilijke keuzes.
Het is inderdaad lastig om die keuzes te moeten maken.. En dan vooral het minder sociaal zijn is pijnlijk.
Wat ik zelf probeer is om niet te veel op 1 dag te plannen en ook af en toe een dagje rust als ik een dag ervoor te veel gedaan heb.
Dus als ik bijv. echt een lange schooldag heb en dan 's avonds beslist nog wat wil doen, zorg ik dat ik de dag erna niets plan. Bovendien plan ik wat ik wil en kan plannen op voor mij redelijke tijden in en dat is dus echt niet meer na 22 uur. Dus dan ga ik bijv. eerder weg bij een verjaardag (hoe jammer soms ook, maar bij mij weten ze het inmiddels, dus houden ze er rekening mee), dan ben ik in ieder geval wel geweest.
In jouw geval misschien proberen om doordeweeks na je werk wat meer je rust te pakken en je vrije vrijdag te gebruiken voor bijv. sociale contacten? Of juist op die vrijdag je rust te pakken als je doordeweeks je rust niet kan pakken.
Misschien heb je wel helemaal niets aan mijn adviezen of doe je hetal, maar ik wilde het toch even delen..
Succes in ieder geval, het is ook allemaal niet makkelijk!
Ik heb nog een tip ;)
Zet je laptop of tablet lekker een uurtje of een avondje uit en probeer te ontspannen. Longforum is namelijk soms best vermoeiend hi hi.
Neem een warm bad, of duik in een lekker boek
Sterkte
Jippie
Ps. Een moderne robotstofzuiger zou dat wat zijn, heeft iemand er ervaring mee?
Mijn Davoser moeder heeft zo een,als je er tenminste zo een bedoelt die zelf het huis doorgaat en stofzuigt, zonder dat je hem moet duwen enzo.
Het is natuurlijk ideaal dat hij zijn eigen gang gaat. Maar persoonlijk vind ik het wel echt een ding voor 'de loop'. Ik merk dat hij in de hoekjes allerlei stofpluizen laat liggen en je werkelijk alles uit zijn bereik moet wegzetten omdat hij er anders tegenaan botst en weer volstrekt de andere kant op gaat enzo. t Is er wel een van K.ärchner ,dus wel een goed merk.
Ik heb het eens een aantal weken aangekeken en kwam zelf tot de conclusie dat ik hem niet zou hoeven. Niet dat ik gewoon stofzuigen zelf kan, want dat doe ik ook niet, maar ik vind dit een ding handig om erbij te hebben, maar voor de grote schoonmaak en echt stof wegnemen, moet je er altijd nog een keer achteraan. Althans, dat vind ik, want ik ben niet tevreden als mn vloer nog steeds niet helemaal pluis-vrij is...
Maar natuurlijk neemt het ding je werk uit handen, dat staat als paal boven water...
Een bad heb ik niet (en verdraagt mijn huid niet goed), douchen was niet zo'n succes (viel vanmorgen bijna flauw) en een boek lezen lukt me nu niet omdat ik door de prednison te wazig zie. Lees wel tijdschrijften. Merk wel dat ik meer behoefte heb om hier te zijn als het minder gaat.
Een collega van me heeft zo'n robotstofzuiger en die is er wel tevreden over. Ik heb ook wel eens testen gezien dat ze vaak stukken overslaan, grote stukken niet opzuigen of vastlopen op tafelpoten, kleedjes, etc. Zelf heb ik een robotstofzuiger in de vorm van mijn vriend ;)
Okee, het gaat iets beter, ik kan weer iets meer maar de verleiding om weer teveel te doen wordt dan ook weer groter. Zoals de longarts op het forum me ook zo mooi adviseerde moet ik een balans vinden tussen belasting en belastbaarheid. Ik wil proberen om weer wat meer dingen te gaan doen want met op de bank blijven zitten word ik ook niet beter. Er zijn dingen die ik wil omdat het van me verwacht word, dingen die ik zelf wil en dingen die ik zelf graag wil. Dit weekend heb ik drie dingen, een feestje, roeien en een verjaardag. Het feestje ga ik waarschijnlijk skippen want ik zie het nog niet zitten om de hele avond op een feestje te staan en ik vind het lullig als m'n vriend heel snel naar huis moet omdat ik maar heel even wil gaan en weet dat hij me toch niet alleen laat gaan, daarbij is het best een eindje reizen. Roeien zal wel niet echt roeien worden maar misschien kan ik even in de boot zitten, een beetje bewegen. Misschien eerst binnen in de bak proberen en anders is alleen koffie drinken ook goed (mijn coach had al gestuurd dat ie macarons gekocht had voor ons O-) ). Verjaardag vind ik ook wel leuk omdat ik dan gewoon rustig kan zitten, daar kan eten en niet zelf hoef te koken. We kunnen er met de auto heen en terug wanneer we willen en dan heb ik veel mensen in een keer weer gezien en hoef ik niet iedereen apart weer een keer langs.
Heb ook m'n werk gebeld, dat ik volgende week misschien weer een paar uurtjes wil komen werken. Heb wel duidelijk aangegeven dat ik niet te snel op wil bouwen omdat ik bang ben dat het fout gaat. Mijn teamleider was volgens mij best verbaasd dat ik dacht dat het daar aan lag maar heb ook uitgelegd dat ik nog steeds niet helemaal beter ben en mijn lijf ook energie nodig heeft om beter te worden en ik die energie dus niet alleen in werken kan steken. Dat begreep hij wel. Hopelijk in de praktijk ook.
Nu maar iets heel leuks bedenken om zelf te doen morgenavond als ik toch weer op de bank zit :+ Heb iig lekkere chips en drinken in huis en misschien belt m'n moeder nog wel ff gezellig.
Lastig is het hè. Volgens mij kennen we het allemaal wel. Het is zeker niet makkelijk en soms echt niet leuk als je keuzes moet maken. Maar de keerzijde is dat als je dit op een goede manier weet te handelen je er veel profijt van hebt. Ook als het straks beter gaat en je weer stabieler bent, blijft het belangrijk. En mocht je toch een keer een uitzondering maken en meer doen dan eigenlijk goed voor je is, dan neem je daarna even weer de tijd om tot rust te komen.
Fijn dat je teamleider zo begripvol is. Volgens mij kun je het op een goede manier met je teamleider bespreken. misschien heeft hij ook wel tips hoe je je werkzaamheden op de werkvloer op een juiste manier weer op kunt bouwen.
Ik heb ook erg moeite met keuzes maken. Ik heb al jaren astma, maar de laatste 4 jaren speelt het erg op en heb ik veel aanvallen. Volgende week begin ik met longrevalidatie omdat ik na de laatste aanval veel energie heb ingeleverd. Ik hoop daar wat adviezen te krijgen met betrekking op keuzes maken en energie verdelen.
Ik doe het nu net zoals met geld, ik kan het maar 1 keer uitgeven. Ik doe de dingen die ik echt leuk vind en waar ik de energie echt voor over heb. Andere dingen doe ik niet of besteed ik uit, ik heb bijvoorbeeld een huishoudster. Maar ook aan mijn vriend en kinderen vraag ik hulp. Dat vind ik heel vervelend om te doen. Ik ben graag zelfstandig, maar dat is niet vol te houden.
Het ergste vind ik wel dat ik het idee heb dat ik steeds minder kan. Steeds meer medicijngebruik en antibiotica kuren. Ik hield erg van hardlopen, maar kan op dit moment alleen wandelen, dat doe ik elke dag. Het is moeilijk om je leven aan te passen en een goede balans te vinden, vooral met werk en 2 jonge kinderen.