k wil niet klagen... hoe doe jij dat?

ik antwoord vaak niet meer naar waarheid ;) meestal met 'goed hoor'.

Lastig he Ems.
Ik vertel in het begin wel hoe de vork in de steel zit maar als het langer gaat duren dan laat ik af en toe nog wel doorschemeren dat het niet zo lekker gaat of ik vertel niet de hele waarheid, maar meestal hou ik het voor me hou net als jij niet echt van klagen.
Heb het helaas vanochtend nog meegemaakt was al een dag of 3 niet fit en besloot vandaag een rustdag in te lassen om erger te voorkomen dus ik bel af(had dit gister al half half laten weten). Ik zei ben moe en niet echt lekker zegt zij weer moe je bent al zolang moe je moet je maar eens goed laten nakijken het kan ook wel kanker zijn ik als weerwoord het kan ook bij de astma horen en toen kapte ze het gesprek af met nou doei. Ben geen discussie meer aangegaan had er nl. geen zin in, maar weet op zo'n moment niet meer of ik mensen wel alles moet vertellen. Ben ook benieuwd naar de ervaringen en tips van anderen.

Het ligt er bij mij ook heel erg aan wie het vraagt. Als het vage bekenden zijn die gewoon uit gewoonte vragen 'hoe gaat het' dan zeg ik gewoon 'goed' maar als het mensen zijn die echt in me geinteresseerd zijn (vrienden, familie, collega's) dan zeg ik vaak 'het gaat, houd niet over'. Dan licht ik heel kort toe hoe of wat, vertel erbij dat ik er zelf ook van baal dat het herstel zo langzaam gaat zodat ze weten dat ik het niet doe om zielig te doen of zo over te komen. Moet zeggen dat de meeste mensen die het echt oprecht vragen dat ook niet van me denken.

Ik zou het selectief vertellen. Zoals Daantje zegt, zo ongeveer.

En als mensen niet echt geinteresserd zijn: meteen stoppen! De meeste mensen willen als antwoord op de vraag hoe het gaat Goed! horen. Dat kunnen ze dan krijgen, dat antwoord, en je vrienden, familie vertel je hoe het echt zit, en dan alleen als je er zelf behoefte aan hebt.
Gewoon zeggen: het gaat niet goed, maar ik heb geen zin om er over uit te weiden kan ook.
Sterkte. Ik vind het rot dat het niet goed met je gaat!

Oma Akke

sinds een maand of 3 gaat het niet lekker met mijn astma. veel ziek, veel kwakkelen en af en toe even fit.
mensen vragen me belangstellend 'hoe gaat het met je' en dan... moet ik al 3 maanden aangeven dat t niet lekker gaat. ik voel me zo 'klagen', en probeer het gesprek nadat ik t kort heb verteld hoe t met me gaat een andere kant op te sturen... wat dan een wat leuker gesprek wordt volgens mij.

maar.... hoe doen jullie dit als t lange tijd niet goed gaat? vertel je hoe t gaat, ze je 't gaat goed', vertel je alles uitgebreid en.... heb je nog goede tips?

Vervelend dat het al een aantal weken niet lekker gaat Ems, ik hoop dat er snel betere tijden aanbreken. Sterkte!
Ik herken het volledig Ems, dat niet willen klagen. Ook dat gesprek op een ander, leuker onderwerp brengen. ;)

Als mij gevraagd wordt hoe het gaat zeg ik vaak 'wel goed hoor'. En als ik er een 'hoor' achteraan plak doe ik dit onbewust, maar dan gaat het eigenlijk niet goed, kwam ik een keer achter. Gelukkig horen anderen (die wat verder van me afstaan) die 'hoor' meestal niet en zeggen ze dat ze blij zijn dat het goed gaat. Ookal hoest of piep ik er dan intussen vrolijk op los.
Bij familie en vrienden ben ik iets opener (ookal houd ik dan nog veel voor mezelf), maar die horen ook wel duidelijk wanneer het niet goed gaat of als ik iets verzwijg :@ En dan confronteren ze me er wel mee (bedoelen ze goed en dat is het ook). Maar ook dan heb ik het er niet te lang en niet al te diepgaand over.

Bij mij ligt het er ook aan hoe ik me op dat moment voel, hoe zit ik in mijn vel, wie vraagt het. Ik wil ook niet iedere keer klagend overkomen. Anderen menen het vaak toch beter te weten, waardoor je vaak al wijselijk je mond houdt.

wat fijn al die reacties. betekend volgens mij dat dit een herkenbaar 'probleem' is.
het is niet dat mijn omgeving niet geintreseerd is, ze zijn vaak juist heel belangstellend. maar t gaat er meer om dat ik niet altijd weer over mijn ziek zijn wil hebben, al vind ik ook niet dat ik mensen die oprecht belangstellend zijn kan afwimpelen met 't gaat goed.

je vrienden, familie vertel je hoe het echt zit, en dan alleen als je er zelf behoefte aan hebt
misschien is dit voor mij wel een mooie... alleen vertellen als ik er echt behoefte aan heb, en zo niet zeggen dat ik geen zin heb om er verder over uit te weiden? of misschien alleeen zeggen dat mijn astma onstabiel is?

alle tips blijven welkom!

nog even: HJ, wat ernstig, deze opmerking. heel veel sterkte, en k hoop dat je snel fitter bent. wjis dat je een dagje gaat bijtanken!

Zit nog even te denken Ems, ik vind het ook bij vrienden of familie vaak niet makkelijk om eerlijk te zijn. Waarom o.a. ook niet? Omdat ik vaak aan mezelf al niet toe wil geven dat het achteruit gaat, hoewel ik dat natuurlijk heel goed weet. Maar ik vecht er dan liever tegen dan het aan mezelf toe te geven. :X :@
Dus laat staan aan een ander...