@Daantje , beterschap! Ik heb dat ook van die blauwe plekken, vooral als er iets op gevallen is of zoals mijn hond met zijn grote voet erop staat. Maand later zie je nog de blauwe plek. 🤔
Hier gaat t niet goed :-/ alvesco met foradil was een gouden combinatie, maar tja, toen moest de serevent eraf en daarna de fordadil op een lagere dosering... snap de redenatie van de arts. Maar ik werd ziek/benauwd, sliep de hele dag en gisteren bijna de HAP gebeld.... gelukkig trok het met de pufjes toch wat de goede kant op.
Nu weer hoger in de medicatie, en daar blijf ik op, totdat de longarts volgende week belt.
(na 3 weken klungelen ben ik eigenlijk wel klaar met uitproberen ...)
Vandaag naar fysiofitness, waar ik op advies van fysio rustig fietste en 2 balansoefeningen deed. hij houdt me nu goed in de gaten.
@emsepems, never change a winning team🙈. Ze willen altijd zo snel, maar in deze tijd als het redelijk gaat, dan beter eerst de winter door😳. En in het verre voorjaar of begin zomer afbouwen.
De dokters vergeten wel eens dat het om de patient gaat en niet om wat zij graag willen. Een prednisonkuur is zoveel sterker en slechter.
@emsepems, never change a winning team🙈. Ze willen altijd zo snel, maar in deze tijd als het redelijk gaat, dan beter eerst de winter door😳. En in het verre voorjaar of begin zomer afbouwen.
De dokters vergeten wel eens dat het om de patient gaat en niet om wat zij graag willen. Een prednisonkuur is zoveel sterker en slechter.
Dikke knuffel Jippie
wat een mooie reactie van jou Jippie. Ik snap de gedachte van de arts, maar heb gisteren bedacht dat dit zo echt niet gaat. Had ik moeten werken moest ik me ziek melden (maar ben gelukkig vrij). en idd als ik de HAP had gebeld was t prednisolon geworden.
dus geen veranderingen nu meer :-) nou ja, ik heb zelf nog 1 optie bedacht waarvan ik verwacht dat dit goed gaat.
Psycholoog zei ook dat deze arts altijd geneigd is net op t randje te gaan zitten met de medicatie, waar natuurlijk niks mis mee is, maar zo kukkel ik over t randje heen met alle gevolgen.
Het afgelopen jaar tot aug ging het redelijk goed. Wel volledig vanuit werken maar daar had ik geen problemen mee, want dat is een stuk veiliger dan in het ziekenhuis. Eind aug brak ik mijn enkel. Beetje balen maar geen man overboord, kon in het gips en herstelde goed. Begin oktober ging ik zo erg door mijn rug dat ik bedlegerig werd. Ik kon niets meer niet eens meer naar de wc. Een week heb ik volledig ik bed gelegen. Al deze immobiliteit was niet fijn voor mijn longen dus toen ik weer een beetje kon bewegen heb ik de draad weer opgeplakt met genoeg pijnstilling kan ik nu weer wandelen, fietsen en autorijden voor maximaal een half uurtje. Inmiddels is de neuroloog ingeschakeld en wordt er in januari een MRI-scan gemaakt. Maar dinsdag begon ik te hoesten, woensdag morgen Corona test, in de middag koorts en echt ziek geworden. Laat in de middag bleek ik positief. Dan gaat er van alles door je heen. Angst, onzekerheid, ik ben zo voorzichtig geweest, moet ik nu mijn medicijnen verhogen? Huisarts zegt van niet, daarom nu maar de longverpleegkundige gebeld. Die belt me straks terug. Ik hoop dat ik er goed doorheen kom. Ik heb er nu weinig invloed op. Laat het maar over me heen komen. We gaan het zien.
Daan en Emsepems sterkte! En natuurlijk ook de andere! Het zijn nu moeilijke tijden voor ons longpatiënten.
@Daantje , beterschap! Ik heb dat ook van die blauwe plekken, vooral als er iets op gevallen is of zoals mijn hond met zijn grote voet erop staat. Maand later zie je nog de blauwe plek. 🤔
hier ook iemand die snel lang blauw is. Bij mij is ook verder onderzoek gedaan, maar daar kwam niks uit. T Komt bij mij van de pufjes
En ik wordt juist niet blauw
Niet van de pufjes en bloedverdunners (ook wondjes bloeden bijna niet)
foutje :-B
Hier gaat t niet goed :-/ alvesco met foradil was een gouden combinatie, maar tja, toen moest de serevent eraf en daarna de fordadil op een lagere dosering... snap de redenatie van de arts. Maar ik werd ziek/benauwd, sliep de hele dag en gisteren bijna de HAP gebeld.... gelukkig trok het met de pufjes toch wat de goede kant op.
Nu weer hoger in de medicatie, en daar blijf ik op, totdat de longarts volgende week belt.
(na 3 weken klungelen ben ik eigenlijk wel klaar met uitproberen ...)
Vandaag naar fysiofitness, waar ik op advies van fysio rustig fietste en 2 balansoefeningen deed. hij houdt me nu goed in de gaten.
@emsepems
Dat is balen zeg dat het weer minder gaat . Uitproberen is leuk als het werkt maar niet als je terugvalt .. sterkte.
Hier gaat het best redelijk.
De astma blijft toch wel rommelen maar ik heb besloten weer te gaan werken.
Nu 2 dagen ingewerkt en ik ben ondanks de benauwdheid, kortademigheid blij dat ik de stap genomen heb.
Ik voel een soort opluchting, ik hoor er weer bij. Sociaal en iets belangrijks doen voor de maatschappij.
Ik werk als analist in het laboratorium van een snelteststraat.
Morgen een dagje bijkomen en zaterdag weer aan de bak.
Goede afspraken gemaakt, 1 dag werken dan 1 dag vrij. En ze zijn op de hoogte van mijn situatie.
@emsepems, never change a winning team🙈. Ze willen altijd zo snel, maar in deze tijd als het redelijk gaat, dan beter eerst de winter door😳. En in het verre voorjaar of begin zomer afbouwen.
De dokters vergeten wel eens dat het om de patient gaat en niet om wat zij graag willen. Een prednisonkuur is zoveel sterker en slechter.
Dikke knuffel Jippie
Reactie op Bloempje74wat een mooie reactie van jou Jippie. Ik snap de gedachte van de arts, maar heb gisteren bedacht dat dit zo echt niet gaat. Had ik moeten werken moest ik me ziek melden (maar ben gelukkig vrij). en idd als ik de HAP had gebeld was t prednisolon geworden.
dus geen veranderingen nu meer :-) nou ja, ik heb zelf nog 1 optie bedacht waarvan ik verwacht dat dit goed gaat.
Psycholoog zei ook dat deze arts altijd geneigd is net op t randje te gaan zitten met de medicatie, waar natuurlijk niks mis mee is, maar zo kukkel ik over t randje heen met alle gevolgen.
bedankt voor je lieve reactie Bloempje!
wat ontzettend fijn dat je weer aan het werk bent. Ben oprecht blij voor je!
Het afgelopen jaar tot aug ging het redelijk goed. Wel volledig vanuit werken maar daar had ik geen problemen mee, want dat is een stuk veiliger dan in het ziekenhuis. Eind aug brak ik mijn enkel. Beetje balen maar geen man overboord, kon in het gips en herstelde goed. Begin oktober ging ik zo erg door mijn rug dat ik bedlegerig werd. Ik kon niets meer niet eens meer naar de wc. Een week heb ik volledig ik bed gelegen. Al deze immobiliteit was niet fijn voor mijn longen dus toen ik weer een beetje kon bewegen heb ik de draad weer opgeplakt met genoeg pijnstilling kan ik nu weer wandelen, fietsen en autorijden voor maximaal een half uurtje. Inmiddels is de neuroloog ingeschakeld en wordt er in januari een MRI-scan gemaakt. Maar dinsdag begon ik te hoesten, woensdag morgen Corona test, in de middag koorts en echt ziek geworden. Laat in de middag bleek ik positief. Dan gaat er van alles door je heen. Angst, onzekerheid, ik ben zo voorzichtig geweest, moet ik nu mijn medicijnen verhogen? Huisarts zegt van niet, daarom nu maar de longverpleegkundige gebeld. Die belt me straks terug. Ik hoop dat ik er goed doorheen kom. Ik heb er nu weinig invloed op. Laat het maar over me heen komen. We gaan het zien.
Daan en Emsepems sterkte! En natuurlijk ook de andere! Het zijn nu moeilijke tijden voor ons longpatiënten.
@spinnetje
Sterkte en beterschap! Hopelijk kun je thuis blijven.
@emsepems
Hoe gaat het nu?
@alle zieken
Beterschap!
De regen geeft wat meer hoest en hees. Voor de rest gaat het best oké.