Ik zou niet gaan nickie, 6 dagen koorts, daar knap je niet in een paar dagen van op. En de stress die je het nu al geeft is ook echt niet goed voor herstel.
Zitten op een kleedje klinkt leuk, maar leunen kan niet, je moet dus 6 uur je lichaam actief houden.
Ben het met je moeder eens, al is dat echt niet leuk.... niet slim om te gaan. Het is een prikkel om opnieuw ziek te worden.
Wanneer ga je revalideren? Dan leer je hier foefjes voor wat je kunt gebruiken.
Het is volgende week zaterdag op het almeerderstrand. En ik ben al super lief voor mezelf haha ik weet niet wat ik nog moet doen om sneller te genezen.
Dat is ook een beetje waar ik mee zit emsepems:) het is ook echt alles behalve leuk en maakt het zo lastig als je zo vaak weer leuke dingen moet laten schieten. Mijn hoofd weet wel wat ik moet doen, maar mijn gevoel wil iets anders en dat maakt het lastig.
En revalidatie ga ik 30 augustus bespreken, eerst moest de diagnose astma zeker zijn, die ik afgelopen week bevestigd heb gekregen.
Ik ga in ieder geval een nachtje erover slapen hoe ik dit met de betreffende vriendin ga bespreken:) en toch stiekem hopen op een wonder!
@Nckiie, ik snap dat je heel graag wilt maar de laatste tijd ben je zeker niet stabiel te noemen, nu de koorts er nog bij, dit kost veel energie van je lichaam.
Ik denk dat je dan wel heel hard moet opknappen wil dit lukken, laat het even op z'n beloop en hoe moeilijk ook, gun je lichaam de tijd om beter te worden, sterkte hoor want het valt niet mee!
@Rachel, dit lijkt mij ook erg veel van 100 naar 50 mg, wat ellendig dat je nu weer zo beroerd bent.
Ja ik zitaan de zuurstof sinds gisteren, ik ga het onthouden als ik vragen heb, lief van je, jij veel sterkte!
Het is dus buiten, dan heb je ook nog met de weersvoorspellingen te maken. Zoals ik al schreef als het regent zit je er niet voor je plezier zelfs als je je dan al goed voelt is de regen niet fijn. Moeilijk moeilijk!
@Goudvisje zo een achteruitgang..dat kost tijd om dat te verwerken en accepteren. Het is niet niks. Wel hoop ik voor je dat als je gewend bent aan de zuurstof dat het je ook helpt!!
@Rachel dat is allemaal niet mis. Veel sterkte!
@Nckiie bekend dilemma...verstand zegt nee maar je wil zegt ja leven! Maar ja tegen welke prijs? Ik ging voor mijn astma veel vuldig naar festivals, meer daagse ook
en concerten.
Het is een hele periode niet gegaan. Pas na mijn revalidatie en toen ik een periode stabiel was ben ik in eerste instantie concerten gaan proberen. Dat was een hele zoektocht, hoe ga ik het volhouden en is het mij het waard om dagen van slag te zijn.
Nu ben ik zover dat ik hele duidelijke keuzes maak voor mezelf...ik ga alleen nog naar bands die ik echt wil zien. Zorg dat ik zit en kom het liefst na het voorprogramma binnen. Zijn er geen zitplaatsen dan ga ik op de vloer zitten totdat de hoofdact begint. Tijdens de hoofdact doe ik ook niet meer zo gek als vroeger, dansen springen, houd mijzelf in met juichen ect.Enorm wennen voelde niet als mezelf...nu geniet ik op mijn manier. Er is 1 band die ik niet meer bezoek omdat dat echt te pijnlijk is daar ik daar altijd met een hele groep was en vooraan stond. Nu zou ik zitten en de rest vooraan staan. Toen ik besloot niet meer te gaan is de groep ook uit elkaar gevallen. Waren mensen van heel europa en zelfs daar buiten.
Anyways..Na de hoofdact ga ik direct weg. Met als resultaat dat ik niet dagen van slag ben maar tot de volgende dag 16 uur gemiddeld.
Festivals ben ik ook gaan proberen..de gratis dan. Dat was geen succes, ik ben dan de gehele tijd bezig de rokers te mijden ipv te genieten. Dat is heel frustrerend en dat draagt voor mij absoluut niet bij aan mijn vriendelijkheid tegen de groep rokers. Dit terwijl 2 van mijn beste vrienden roken..maar die houden er rekening mee echter kun je dat niet verwachten op een festival.
De keuze die je moet maken is pijnlijk confronterend,verdrietig en mega frustrerend. Wat mij hielp in de periode dat ik net astma had en onderuit lag en keuzes moest maken was..
Het is nu zo het zegt niets over mijn toekomst. Nu doorgaan betekent nog een langer herstel of verdere achteruit gang...is dat het waard?
Overigens is dat nu nog steeds de vraag die ik mijzelf stel...Is het mij waard om....
Of kan ik beter mijn energie aan iets anders besteden.
Wat mij ook goed helpt is niet te kijken naar de dingen die niet kunnen maar juist naar de dingen die wel kunnen.
En kan iets niet maar wil ik het toch graag dan zoek naar manieren waarop het toch kan.
Voorbeeld met Hebreeuwse les...ik wist in een lokaal, met een groep mensen wekelijks tot savonds laat les is voor mij niet haalbaar maar hoe dan wel? Prive les via officiele instanties is voor mij niet te betalen...uiteindelijk is er een prive lerares op mijn pad gekomen die zelf uit Israel komt en die niet de hoofdprijs rekend en waar ik geheel op mijn manier les kan volgen.
Het is een heel proces wat je niet in 2 dagen door bent en waar je met vallen en opstaan door heen gaat. Maar weet zeker dat ook jij de dingen op een gegeven moment kunt indelen naar jou kunnen en dat je daarvan kunt genieten.
@iedereen succes met alles wat op jullie pad is en komt!!
@goudvisje het valt inderdaad niet mee, zeker niet om wijs te zijn:p
@dine1977 dankje voor de heldere uitleg:D ik ben eigenlijk altijd heel saai geweest haha alleen maar paarden. 1x naar een concert geweest, ook zitplaatsen ivm mijn knie. En dit zou de 3e keer festival worden, die rokers vergeet ik bijna gewoon! Vorig jaar stonden er geen rokers om ons heen gelukkig, maar je weet het nooit natuurlijk.
Soms lukt het me al om de tijd goed in te delen en te genieten, maar er zijn nog genoeg uitdagingen.
Vandaag voel ik me nog steeds kwalitatief uitermate teleurstellend. Geen idee of ik het gevoel kan uitleggen, maar het is gewoon blegh! Mijn hartslag krijg ik ook niet rustig, dus het zit zeker nog niet goed. Vandaag maar weer een dagje netflixen en me verder erg rustig houden:)
@Nckiie, zou je niet opnieuw contact opnemen met je longverpleegkundige of arts? Ik heb het idee dat je eerder terugvalt dan dat je opknapt.
Het is ook zo lastig dat je nog geen officiele uitslagen hebt, als ik zo lees dat je eigenlijk alleen maar kunt rusten lijkt het mij tijd om te bellen, er zit geen vooruitgang in lijkt het wel.
De pufjes lijken ook niet echt te helpen? Heb je daar misschien een hoge hartslag van, ik heb het nl vaak van sommige .puffen
Sterkte en houd de moed erin!
@goudvisje ik wil het bellen nog even afwachten. Van de pufjes daalt mijn hartslag meestal, nu ook weer wat gedaald maar nog niet zoveel als ik zou willen. Hij is van 100 naar 80 gegaan, nu hopen dat het nog wat verder terugzakt naar 60-70
Ok,met longproblemen en gebruik van pufjes kan je hartslag wat omhoog gaan en schommelen, het gaat er meer om hoe je je voelt.
Je was niet extra benauwd? Dan kun je vast nog wel even afwachten maar anders zou ik toch echt even bellen, al is het maar even voor overleg, ook wat je het beste kunt doen.
Sterkte!
Ik zou niet gaan nickie, 6 dagen koorts, daar knap je niet in een paar dagen van op. En de stress die je het nu al geeft is ook echt niet goed voor herstel.
Zitten op een kleedje klinkt leuk, maar leunen kan niet, je moet dus 6 uur je lichaam actief houden.
Ben het met je moeder eens, al is dat echt niet leuk.... niet slim om te gaan. Het is een prikkel om opnieuw ziek te worden.
Wanneer ga je revalideren? Dan leer je hier foefjes voor wat je kunt gebruiken.
Het is volgende week zaterdag op het almeerderstrand. En ik ben al super lief voor mezelf haha ik weet niet wat ik nog moet doen om sneller te genezen.
Dat is ook een beetje waar ik mee zit emsepems:) het is ook echt alles behalve leuk en maakt het zo lastig als je zo vaak weer leuke dingen moet laten schieten. Mijn hoofd weet wel wat ik moet doen, maar mijn gevoel wil iets anders en dat maakt het lastig.
En revalidatie ga ik 30 augustus bespreken, eerst moest de diagnose astma zeker zijn, die ik afgelopen week bevestigd heb gekregen.
Ik ga in ieder geval een nachtje erover slapen hoe ik dit met de betreffende vriendin ga bespreken:) en toch stiekem hopen op een wonder!
@Nckiie, ik snap dat je heel graag wilt maar de laatste tijd ben je zeker niet stabiel te noemen, nu de koorts er nog bij, dit kost veel energie van je lichaam.
Ik denk dat je dan wel heel hard moet opknappen wil dit lukken, laat het even op z'n beloop en hoe moeilijk ook, gun je lichaam de tijd om beter te worden, sterkte hoor want het valt niet mee!
@Rachel, dit lijkt mij ook erg veel van 100 naar 50 mg, wat ellendig dat je nu weer zo beroerd bent.
Ja ik zitaan de zuurstof sinds gisteren, ik ga het onthouden als ik vragen heb, lief van je, jij veel sterkte!
Het is dus buiten, dan heb je ook nog met de weersvoorspellingen te maken. Zoals ik al schreef als het regent zit je er niet voor je plezier zelfs als je je dan al goed voelt is de regen niet fijn. Moeilijk moeilijk!
@Goudvisje zo een achteruitgang..dat kost tijd om dat te verwerken en accepteren. Het is niet niks. Wel hoop ik voor je dat als je gewend bent aan de zuurstof dat het je ook helpt!!
@Rachel dat is allemaal niet mis. Veel sterkte!
@Nckiie bekend dilemma...verstand zegt nee maar je wil zegt ja leven! Maar ja tegen welke prijs? Ik ging voor mijn astma veel vuldig naar festivals, meer daagse ook
en concerten.
Het is een hele periode niet gegaan. Pas na mijn revalidatie en toen ik een periode stabiel was ben ik in eerste instantie concerten gaan proberen. Dat was een hele zoektocht, hoe ga ik het volhouden en is het mij het waard om dagen van slag te zijn.
Nu ben ik zover dat ik hele duidelijke keuzes maak voor mezelf...ik ga alleen nog naar bands die ik echt wil zien. Zorg dat ik zit en kom het liefst na het voorprogramma binnen. Zijn er geen zitplaatsen dan ga ik op de vloer zitten totdat de hoofdact begint. Tijdens de hoofdact doe ik ook niet meer zo gek als vroeger, dansen springen, houd mijzelf in met juichen ect.Enorm wennen voelde niet als mezelf...nu geniet ik op mijn manier. Er is 1 band die ik niet meer bezoek omdat dat echt te pijnlijk is daar ik daar altijd met een hele groep was en vooraan stond. Nu zou ik zitten en de rest vooraan staan. Toen ik besloot niet meer te gaan is de groep ook uit elkaar gevallen. Waren mensen van heel europa en zelfs daar buiten.
Anyways..Na de hoofdact ga ik direct weg. Met als resultaat dat ik niet dagen van slag ben maar tot de volgende dag 16 uur gemiddeld.
Festivals ben ik ook gaan proberen..de gratis dan. Dat was geen succes, ik ben dan de gehele tijd bezig de rokers te mijden ipv te genieten. Dat is heel frustrerend en dat draagt voor mij absoluut niet bij aan mijn vriendelijkheid tegen de groep rokers. Dit terwijl 2 van mijn beste vrienden roken..maar die houden er rekening mee echter kun je dat niet verwachten op een festival.
De keuze die je moet maken is pijnlijk confronterend,verdrietig en mega frustrerend. Wat mij hielp in de periode dat ik net astma had en onderuit lag en keuzes moest maken was..
Het is nu zo het zegt niets over mijn toekomst. Nu doorgaan betekent nog een langer herstel of verdere achteruit gang...is dat het waard?
Overigens is dat nu nog steeds de vraag die ik mijzelf stel...Is het mij waard om....
Of kan ik beter mijn energie aan iets anders besteden.
Wat mij ook goed helpt is niet te kijken naar de dingen die niet kunnen maar juist naar de dingen die wel kunnen.
En kan iets niet maar wil ik het toch graag dan zoek naar manieren waarop het toch kan.
Voorbeeld met Hebreeuwse les...ik wist in een lokaal, met een groep mensen wekelijks tot savonds laat les is voor mij niet haalbaar maar hoe dan wel? Prive les via officiele instanties is voor mij niet te betalen...uiteindelijk is er een prive lerares op mijn pad gekomen die zelf uit Israel komt en die niet de hoofdprijs rekend en waar ik geheel op mijn manier les kan volgen.
Het is een heel proces wat je niet in 2 dagen door bent en waar je met vallen en opstaan door heen gaat. Maar weet zeker dat ook jij de dingen op een gegeven moment kunt indelen naar jou kunnen en dat je daarvan kunt genieten.
@iedereen succes met alles wat op jullie pad is en komt!!
@goudvisje het valt inderdaad niet mee, zeker niet om wijs te zijn:p
@dine1977 dankje voor de heldere uitleg:D ik ben eigenlijk altijd heel saai geweest haha alleen maar paarden. 1x naar een concert geweest, ook zitplaatsen ivm mijn knie. En dit zou de 3e keer festival worden, die rokers vergeet ik bijna gewoon! Vorig jaar stonden er geen rokers om ons heen gelukkig, maar je weet het nooit natuurlijk.
Soms lukt het me al om de tijd goed in te delen en te genieten, maar er zijn nog genoeg uitdagingen.
Vandaag voel ik me nog steeds kwalitatief uitermate teleurstellend. Geen idee of ik het gevoel kan uitleggen, maar het is gewoon blegh! Mijn hartslag krijg ik ook niet rustig, dus het zit zeker nog niet goed. Vandaag maar weer een dagje netflixen en me verder erg rustig houden:)
@Nckiie, zou je niet opnieuw contact opnemen met je longverpleegkundige of arts? Ik heb het idee dat je eerder terugvalt dan dat je opknapt.
Het is ook zo lastig dat je nog geen officiele uitslagen hebt, als ik zo lees dat je eigenlijk alleen maar kunt rusten lijkt het mij tijd om te bellen, er zit geen vooruitgang in lijkt het wel.
De pufjes lijken ook niet echt te helpen? Heb je daar misschien een hoge hartslag van, ik heb het nl vaak van sommige .puffen
Sterkte en houd de moed erin!
@goudvisje ik wil het bellen nog even afwachten. Van de pufjes daalt mijn hartslag meestal, nu ook weer wat gedaald maar nog niet zoveel als ik zou willen. Hij is van 100 naar 80 gegaan, nu hopen dat het nog wat verder terugzakt naar 60-70
Ok,met longproblemen en gebruik van pufjes kan je hartslag wat omhoog gaan en schommelen, het gaat er meer om hoe je je voelt.
Je was niet extra benauwd? Dan kun je vast nog wel even afwachten maar anders zou ik toch echt even bellen, al is het maar even voor overleg, ook wat je het beste kunt doen.
Sterkte!
@nickki Ik zou toch ook maar even bellen, duurt toch wel heel lang en opknappen doe je niet.
En eerst aan jezelf denken hoor! Dat gaat echt voor. :)