@ Dine1977 werd verdrietig van je bericht, helaas heel herkenbaar en dat zou niet zo moeten zijn. Zo een zin, opmerking kan zo hard aankomen. Nee, het ligt niet aan jou maar aan je omgeving, aan de ander!
Zelf ben ik diverse "vrienden" kwijt geraakt in het hele proces. Moet ook de hand in eigen boezem steken natuurlijk ben ik ook niet altijd even vriendelijk in het hele proces geweest. Heb gewoon via allerlei activiteiten mijn vrienden kring vernieuwd en aangepast zeg maar. Tegen mezelf zeg ik altijd "... wat bij me hoort blijft en wat niet bij me hoort blijft niet en gaat meestal vanzelf weg...".
Heel veel sterkte en hugggggs.
Noot: @ Emsepems herkenbaar kom je toch een weekje naar me in Zweden.
@puckie He wat naar van je je zo naar voelde! Gelukkig gaat het weer wat beter en veel plezier bij de BBQ:D
@dine1977 Allereerst een grote liefdevolle virtuele knuffel! Ik merk het nu al dat vrienden het lastig vinden en bij mij is het pas 8 maanden aan de gang, ga nu ook ineens met anderen beter en meer om.
@emsepems dat gevoel herken ik heel erg! Heb ik ook met vlagen. En gelukkig kunnen velen van ons hier toch genieten ondanks alle narigheid die we meemaken:)
Dank jullie wel het is fijn om het zo af en toe te delen met mensen die begrijpen hoe dingen, woorden, zinnen binnen kunnen komen.
@Joop vergeven is niet nodig omdat ik weet dat de pijn in mij ligt en ik weet dat mensen die zelf niet chronisch ziek zijn maar een beperkt begrip hebben.
@Ems Ja zulke momenten komen onverwacht en dat voel je dan even. Gelukkig ben je positief ingesteld.
@Marcus het heeft mij ook doen veranderen en heb mensen gedag gezegd omdat ik met andere ogen ging kijken, andere interesses kreeg , niet meer mee kon doen met de gekkigheid en ik zorg nu in eerste instantie voor mijzelf ipv voor de ander. Ik zou graag andere mensen leren kennen maar tergelijkertijd is er nog een kwestie van de energie. Wat ook meespeelt is dat op mijn leeftijd de meeste druk zijn met getrouwd zijn, jonge kids en carriere. Dat zijn dingen waar ik dus niets mee heb als vrijgezel en niet werkende. Heb wel vertrouwen dat het goed gaat komen.
@Nckii ja maf he hoe het kan lopen in vrienschappen en dat er dan ineens mensen staan waarmee je eerst minder omging.
Gelukkig ben ik mij ervan bewust dat het niet aan mij ligt maar hoe ik er mee omga dat dan weer wel. Verder heb ik heel veel liggen slapen t snot loopt goed...ben gewoon lekker gevloerd.
Voor iedereen die het nodig heeft beterschap en of een knuffel
@dine1977 volgens mij worden veel mensen met een chronische beperking/ziekte wijzer, puur door om te gaan met onwetende mensen en alle rollercoasters van emoties waar je in terecht komt.
Vorige week had ik het met iemand over dat ik baalde dat mijn moeder op vakantie was en die snapte niet dat dat ging om eventuele aanvallen en het continu echt alles moeten. Terwijl ik dolgraag het huis uit wil en het plan was ook dat ik in september op kamers zou gaan.
Maar dat is ook deels mijn “schuld”, mensen zien mij op mijn best, die zien niet hoe ik de andere dag erbij lig omdat ik weer eens te enthousiast was. Zelfs toen ik in het ziekenhuis lag, had ik een masker op als de visite kwam. Behalve die ene vriendin waar ik nu meer mee omga, die ziet en merkt wanneer het minder gaat en probeert dan met mij mee te denken. Zij was ook mijn oppas de avond dat ik net het ziekenhuis uit was:p
Zo heb ik ook een vriendin die bang word als iemand ziek is, meer uit angst voor het ergste dat diegene wegvalt denk ik. Maar zij is wel mijn beste bezoek geweest:p want bij haar voelde ik me niet ziek! Zij liet me aan leuke dingen denken en liet me lachen:)
Gisteren een ziekenhuis dagje ... dacht dat het deze week wel een beetje afgelopen zou zijn. Tja ... Nee dus komen er gelijk 5 medische afspraken. De datum om naar Zweden te gaan is weer verzet, voorlopig staat de nieuwe laatste medische afspraak op 15 juli. Dan heb ik de uitslagen van gisteren en vandaag en de eventuele acties die daarop zouden kunnen volgen dus nog niet eens meegerekend. Hou er rekening mee dat zelfs dat later wordt. Zo weer naar het ziekenhuis is wel fijn dat ze proberen de afspraken zoveel mogelijk te clusteren.
Ik heb het met mijn bedrijfsarts veel gehad over het beeld wat de buitenwereld van je krijgt. Mijn teamleider en collega's hadden helemaal niet in de gaten dat ik destijds zo ziek was. Mijn teamleider was ook best wel geschrokken toen de bedrijfsarts hem dat vertelde. Je hebt daar zelf ook een aandeel in en ik ben sindsdien wel veel opener in wat ik wel en niet kan.
We zijn druk bezig met de laatste loodjes qua klussen. Vandaag de laatste dingen regelen zodat vrijdag de vloer gelegd kan worden en dan gaat het op een echt huis lijken. We hebben heel hard gewerkt maar het wordt heel mooi. Volgende week gaan we verhuizen en het begint hier al aardig op een pakhuis te lijken.
Wat balen @marcus dat het weer wordt uitgesteld:( des te harder genieten als je er eenmaal bent?
@daantje Kan me goed voorstellen dat anderen het niet zo goed doorhadden en opener zijn is inderdaad beter. En oh wat leuk dat je bijna gaat over gaat naar je nieuwe huis:D
Net bij mijn HA geweest vertrouwde het niet helemaal. Luisteren naar mijn lijf doe ik toch wel goed....ontstoken geirriteerde luchtpijp en tegen bronchitis aan en een verhoogde hartslag. Allerlei medicatie gekregen om erger te voorkomen en vrijdag sowieso, hoe het ook gaat, weer contact mits.....En dit terwijl ik gisteren avond nog dacht het gaat al wat beter.
Ook stond ik versteld van mijzelf, bed geregeld om op te liggen toen hij naar mij toe kwam om te zeggen dat hij uit liep. Lekker in een kamer alleen.
Heel fijn, kwam hij mij na 5 kwartier halen. Toen we in zijn spreekkamer zaten onderzoeken hadden gehad en hij bezig was met de recepten stond ik op en vroeg of hij mij nog nodig had. Nee..nou dan ga ik naar huis dank je wel. Ook hij was verbaasd over deze actie, ik weet dat hij heel graag de leiding heeft en normaal geef ik hem die maar nu vond ik mijzelf toch echt belangrijker en ik wilde naar huis.
Ook naar de apotheek gebeld en ze komen de hele bups straks brengen.
Wat goed dat je naar de ha bent gegaan @dine1977 en hopelijk knap je nu snel op! En zeker goed op jezelf gepast vandaag:) daar kan ik nog wat van leren!
Vandaag naar de tandarts geweest die heel lief mij niet helemaal plat had gelegd. 2 weken geleden moest mijn moeder naar de tandarts en had al uitgelegd over mijn huidige situatie. Dit was echt heel fijn!
Daarna thuis even gaan rusten en lunchen.
Net naar het dorpje hiernaast geweest om te kijken naar ons mogelijk nieuwe huis, we willen naar een huurwoning. Leuke buurt, ik kende het daar al, maar toch weer nieuwe dingen ontdekt. Even een stukje gelopen op een slakkentempo, toch 400 meter gelopen en toen kon ik echt niet meer, hoge hartslag, benauwd en ben nu beetje gebroken. Dus lekker op de bank uitrusten:)
@ Dine1977 werd verdrietig van je bericht, helaas heel herkenbaar en dat zou niet zo moeten zijn. Zo een zin, opmerking kan zo hard aankomen. Nee, het ligt niet aan jou maar aan je omgeving, aan de ander!
Zelf ben ik diverse "vrienden" kwijt geraakt in het hele proces. Moet ook de hand in eigen boezem steken natuurlijk ben ik ook niet altijd even vriendelijk in het hele proces geweest. Heb gewoon via allerlei activiteiten mijn vrienden kring vernieuwd en aangepast zeg maar. Tegen mezelf zeg ik altijd "... wat bij me hoort blijft en wat niet bij me hoort blijft niet en gaat meestal vanzelf weg...".
Heel veel sterkte en hugggggs.
Noot: @ Emsepems herkenbaar kom je toch een weekje naar me in Zweden.
.
@puckie He wat naar van je je zo naar voelde! Gelukkig gaat het weer wat beter en veel plezier bij de BBQ:D
@dine1977 Allereerst een grote liefdevolle virtuele knuffel! Ik merk het nu al dat vrienden het lastig vinden en bij mij is het pas 8 maanden aan de gang, ga nu ook ineens met anderen beter en meer om.
@emsepems dat gevoel herken ik heel erg! Heb ik ook met vlagen. En gelukkig kunnen velen van ons hier toch genieten ondanks alle narigheid die we meemaken:)
Dank jullie wel het is fijn om het zo af en toe te delen met mensen die begrijpen hoe dingen, woorden, zinnen binnen kunnen komen.
@Joop vergeven is niet nodig omdat ik weet dat de pijn in mij ligt en ik weet dat mensen die zelf niet chronisch ziek zijn maar een beperkt begrip hebben.
@Ems Ja zulke momenten komen onverwacht en dat voel je dan even. Gelukkig ben je positief ingesteld.
@Marcus het heeft mij ook doen veranderen en heb mensen gedag gezegd omdat ik met andere ogen ging kijken, andere interesses kreeg , niet meer mee kon doen met de gekkigheid en ik zorg nu in eerste instantie voor mijzelf ipv voor de ander. Ik zou graag andere mensen leren kennen maar tergelijkertijd is er nog een kwestie van de energie. Wat ook meespeelt is dat op mijn leeftijd de meeste druk zijn met getrouwd zijn, jonge kids en carriere. Dat zijn dingen waar ik dus niets mee heb als vrijgezel en niet werkende. Heb wel vertrouwen dat het goed gaat komen.
@Nckii ja maf he hoe het kan lopen in vrienschappen en dat er dan ineens mensen staan waarmee je eerst minder omging.
Gelukkig ben ik mij ervan bewust dat het niet aan mij ligt maar hoe ik er mee omga dat dan weer wel. Verder heb ik heel veel liggen slapen t snot loopt goed...ben gewoon lekker gevloerd.
Voor iedereen die het nodig heeft beterschap en of een knuffel
@dine1977 volgens mij worden veel mensen met een chronische beperking/ziekte wijzer, puur door om te gaan met onwetende mensen en alle rollercoasters van emoties waar je in terecht komt.
Vorige week had ik het met iemand over dat ik baalde dat mijn moeder op vakantie was en die snapte niet dat dat ging om eventuele aanvallen en het continu echt alles moeten. Terwijl ik dolgraag het huis uit wil en het plan was ook dat ik in september op kamers zou gaan.
Maar dat is ook deels mijn “schuld”, mensen zien mij op mijn best, die zien niet hoe ik de andere dag erbij lig omdat ik weer eens te enthousiast was. Zelfs toen ik in het ziekenhuis lag, had ik een masker op als de visite kwam. Behalve die ene vriendin waar ik nu meer mee omga, die ziet en merkt wanneer het minder gaat en probeert dan met mij mee te denken. Zij was ook mijn oppas de avond dat ik net het ziekenhuis uit was:p
Zo heb ik ook een vriendin die bang word als iemand ziek is, meer uit angst voor het ergste dat diegene wegvalt denk ik. Maar zij is wel mijn beste bezoek geweest:p want bij haar voelde ik me niet ziek! Zij liet me aan leuke dingen denken en liet me lachen:)
Gisteren een ziekenhuis dagje ... dacht dat het deze week wel een beetje afgelopen zou zijn. Tja ... Nee dus komen er gelijk 5 medische afspraken. De datum om naar Zweden te gaan is weer verzet, voorlopig staat de nieuwe laatste medische afspraak op 15 juli. Dan heb ik de uitslagen van gisteren en vandaag en de eventuele acties die daarop zouden kunnen volgen dus nog niet eens meegerekend. Hou er rekening mee dat zelfs dat later wordt. Zo weer naar het ziekenhuis is wel fijn dat ze proberen de afspraken zoveel mogelijk te clusteren.
@ Puckie hoe was de BBQ?
Ik heb het met mijn bedrijfsarts veel gehad over het beeld wat de buitenwereld van je krijgt. Mijn teamleider en collega's hadden helemaal niet in de gaten dat ik destijds zo ziek was. Mijn teamleider was ook best wel geschrokken toen de bedrijfsarts hem dat vertelde. Je hebt daar zelf ook een aandeel in en ik ben sindsdien wel veel opener in wat ik wel en niet kan.
We zijn druk bezig met de laatste loodjes qua klussen. Vandaag de laatste dingen regelen zodat vrijdag de vloer gelegd kan worden en dan gaat het op een echt huis lijken. We hebben heel hard gewerkt maar het wordt heel mooi. Volgende week gaan we verhuizen en het begint hier al aardig op een pakhuis te lijken.
Wat balen @marcus dat het weer wordt uitgesteld:( des te harder genieten als je er eenmaal bent?
@daantje Kan me goed voorstellen dat anderen het niet zo goed doorhadden en opener zijn is inderdaad beter. En oh wat leuk dat je bijna gaat over gaat naar je nieuwe huis:D
Net bij mijn HA geweest vertrouwde het niet helemaal. Luisteren naar mijn lijf doe ik toch wel goed....ontstoken geirriteerde luchtpijp en tegen bronchitis aan en een verhoogde hartslag. Allerlei medicatie gekregen om erger te voorkomen en vrijdag sowieso, hoe het ook gaat, weer contact mits.....En dit terwijl ik gisteren avond nog dacht het gaat al wat beter.
Ook stond ik versteld van mijzelf, bed geregeld om op te liggen toen hij naar mij toe kwam om te zeggen dat hij uit liep. Lekker in een kamer alleen.
Heel fijn, kwam hij mij na 5 kwartier halen. Toen we in zijn spreekkamer zaten onderzoeken hadden gehad en hij bezig was met de recepten stond ik op en vroeg of hij mij nog nodig had. Nee..nou dan ga ik naar huis dank je wel. Ook hij was verbaasd over deze actie, ik weet dat hij heel graag de leiding heeft en normaal geef ik hem die maar nu vond ik mijzelf toch echt belangrijker en ik wilde naar huis.
Ook naar de apotheek gebeld en ze komen de hele bups straks brengen.
Goed voor jezelf zorgen is leuk!
Wees gegroet uit het snotter paradijs!
@Daantje
Het klopt wat je zegt: open zijn in wat je kan en
wat je niet kunt, voorkomt onbegrip en misverstanden.
Daarentegen is bij mij de astma onberekenbaar, wat de ene dag lukt,
en ik ben dan hard aan het werk in de tuin of aan het klussen in huis,
lukt de andere dag totaal niet, ik hoef er niet eens aan te denken.
Voor anderen en ook voor mijn partner en kinderen is het soms niet
te begrijpen. Wat zeg ik "ik snap er ook niets van" maar baal er wel van.
Praten op zo'n moment vind ik teveel lijken op zeuren en dus houd ik zoveel mogelijk mijn mond en trek mij terug op mijzelf.
Ik vind het moeilijk om open te zijn.
Voor @iedereen beterschap en wees zo open mogelijk naar je geliefden
Wat goed dat je naar de ha bent gegaan @dine1977 en hopelijk knap je nu snel op! En zeker goed op jezelf gepast vandaag:) daar kan ik nog wat van leren!
Vandaag naar de tandarts geweest die heel lief mij niet helemaal plat had gelegd. 2 weken geleden moest mijn moeder naar de tandarts en had al uitgelegd over mijn huidige situatie. Dit was echt heel fijn!
Daarna thuis even gaan rusten en lunchen.
Net naar het dorpje hiernaast geweest om te kijken naar ons mogelijk nieuwe huis, we willen naar een huurwoning. Leuke buurt, ik kende het daar al, maar toch weer nieuwe dingen ontdekt. Even een stukje gelopen op een slakkentempo, toch 400 meter gelopen en toen kon ik echt niet meer, hoge hartslag, benauwd en ben nu beetje gebroken. Dus lekker op de bank uitrusten:)