Hoi allen, ik wil graag weer is meeschrijven met hoe voel je je vandaag.
Ik voel me zwaar waardeloos. Net 2 opnames met een exacerbatie en een doorgaande exacerbatie achter de rug. Totaal 10 dagen in het ziekenhuis gelegen. Ik ben nu weer thuis maar ik heb restricties meegekregen dat ik thuis geheel niks mag doen. Ik ben in afwachting van de longrevalidatie dinsdag hoor ik daar meer van.
Ik baal zo erg, na mijn laatste longrevalidatie had ik zo mijn best gedaan om mijn conditie op pijl te houden, en daar is nu niks meer van over. De deur naar mijn slaapkamer lijkt al te ver weg. Ik zit er even doorheen
Dat zijn wel ongeveer de moeilijkste dingen om mee te dealen. Bedenk dat het vanaf nu waarschijnlijk alleen maar weer beter wordt en dat je bij de longrevalidatie wel weer handvatten gekregen hebt om weer heel voorzichtig op te gaan bouwen als je straks weer wat meer opgeknapt bent. Eerst uitzieken en aansterken en een beetje lief zijn voor jezelf want het is al moeilijk genoeg.
Het zijn idd zo'n beetje de moeilijkste dingen om mee te dealen, ik weet ook dat het vanaf nu alleen maar weer beter zal worden (tenzij ik weer een terugslag krijg, maar daar moet ik maar niet aan denken, t heeft me wel wakker gehouden vannacht deze gedachte helaas).
Zit nog steeds aan de prednison om de astma een beetje in toom te houden, nu inmiddels al ruim 1 maand aan hoge dosis prednison, in de loop van de week mag ik dat gelukkig wat gaan afbouwen.
Het vooruitzicht de longrevalidatie in te gaan geeft me wel wat rust nu, lief zijn voor mezelf zal ik onthouden
Daantje, ik ben dat namelijk lang niet altijd.
Ik ben verkouden. Eerst keelpijn en een koortsig gevoel. Nu ook niesen en snotteren en een wattenhoofd.
Het begon woensdag. Donderdag moest ik naar een congres en dat ging nog en was gelukkig erg de moeite waard maar sinds gisteren ben ik redelijk gevloerd.
Mijn longen houden zich nog rustig, hopelijk blijft dat zo. Het vervelendste is de kriebelkeel waardoor ik slecht in slaap kom.
@Marcus Hoop voor je dat de ruggenprik je pijn wat gaat verminderen sterkte!
@Daantje beterschap... Hoop voor je dat het niet op je longen slaat.
@Edelweiss Hoe gaat het nu met jou?
@besje1969 Houdt de moed erin en veel Beterschap en sterkte!
De laatste dagen wordt ik weer benauwd wakker. Probeer overdag minder of geen atrovent te gebruiken en het te redden met alleen de foster maar ben dan wel veel benauwder en kortademiger.
Weet ook niet wat wijsheid is.
@iedere zieke beterschap en ieder die het nodig heeft sterkte!
Vanaf afgelopen dinsdag gestopt (voor twee weken) met de foster voor een methacholine test eind van de maand. Dat viel mij toch wel tegen. Gelijk s'avonds benauwd, die maar moeilijk weggaat ondanks de sulbutamol. Of in iedergeval niet lang. De reflux is gelijk ook weer opgespeeld. Zolang ik niks doe valt het mee. Maar ja de honden moeten toch uit en ik kan al zo moeilijk het rustig aan doen. Gelijk ben ik dan weer zo benauwd. Dus ik heb mij voor de verandering maar eens afgemeld voor werk afgelopen week. Morgen wel naar school voor mijn eindpresentatie.
Hoihoi allemaal,
Ik ben weer thuis uit t ziekenhuis, na 2 weken. Het was best heftig geweest, omdat ik vorige week bewusteloos ben geworden en gevallen ben. Dat is veroorzaakt door zuurstofgebrek. K had plotseling een zo lage saturatie waardoor ik t bewustzijn verloor en dus plat op mn gezicht viel. Letterlijk, want mn brillenglas was doormidden en mn neus is gebroken. Mooie rechte breuk gelukkig, maar is wel beurs en blauw en groen...maar een groot wonder dat ik niet méér gebroken heb...
Er is nu geen reden voor zuurstoftherapie thuis, k heb nu niet in rust een te lage arteriële pO2 in rust (hoewel t aan de ondergrens is), maar t is wel zéker dat dit door zuurstoftekort kwam, dus t is wel beetje zorgelijk allemaal. T advies is om zodra k me “raar” voel te gaan zitten en evt de ambu bellen. Weer vertrouwen opdoen in mn lichaam zonder extra zuurstof, want heb dat bijna 2 weken verplicht moeten nemen...
Al met al zijn mn longen wel beetje een zorgelijk gebeuren...maar ben dankbaar voor hoe men voor me gezorgd heeft!
Volgende week krijg ik een ruggenprik kijken of dat de pijn verminderd, ben benieuwd.
@ Iedere zieke beterschap, allen die het vaak hard nodig hebben sterkte
Hoi allen, ik wil graag weer is meeschrijven met hoe voel je je vandaag.
Ik voel me zwaar waardeloos. Net 2 opnames met een exacerbatie en een doorgaande exacerbatie achter de rug. Totaal 10 dagen in het ziekenhuis gelegen. Ik ben nu weer thuis maar ik heb restricties meegekregen dat ik thuis geheel niks mag doen. Ik ben in afwachting van de longrevalidatie dinsdag hoor ik daar meer van.
Ik baal zo erg, na mijn laatste longrevalidatie had ik zo mijn best gedaan om mijn conditie op pijl te houden, en daar is nu niks meer van over. De deur naar mijn slaapkamer lijkt al te ver weg. Ik zit er even doorheen
Dat zijn wel ongeveer de moeilijkste dingen om mee te dealen. Bedenk dat het vanaf nu waarschijnlijk alleen maar weer beter wordt en dat je bij de longrevalidatie wel weer handvatten gekregen hebt om weer heel voorzichtig op te gaan bouwen als je straks weer wat meer opgeknapt bent. Eerst uitzieken en aansterken en een beetje lief zijn voor jezelf want het is al moeilijk genoeg.
Het zijn idd zo'n beetje de moeilijkste dingen om mee te dealen, ik weet ook dat het vanaf nu alleen maar weer beter zal worden (tenzij ik weer een terugslag krijg, maar daar moet ik maar niet aan denken, t heeft me wel wakker gehouden vannacht deze gedachte helaas).
Zit nog steeds aan de prednison om de astma een beetje in toom te houden, nu inmiddels al ruim 1 maand aan hoge dosis prednison, in de loop van de week mag ik dat gelukkig wat gaan afbouwen.
Het vooruitzicht de longrevalidatie in te gaan geeft me wel wat rust nu, lief zijn voor mezelf zal ik onthouden
Daantje, ik ben dat namelijk lang niet altijd.
Ik ben verkouden. Eerst keelpijn en een koortsig gevoel. Nu ook niesen en snotteren en een wattenhoofd.
Het begon woensdag. Donderdag moest ik naar een congres en dat ging nog en was gelukkig erg de moeite waard maar sinds gisteren ben ik redelijk gevloerd.
Mijn longen houden zich nog rustig, hopelijk blijft dat zo. Het vervelendste is de kriebelkeel waardoor ik slecht in slaap kom.
Ik hoop dat je longen zich goed houden, beterschap iig
Ik heb weer wat meer de moed erin gekregen, ik ben nog steeds thuis en dat is toch wel erg fijn
Ik ben benieuwd naar het gesprek dinsdag omtrent de revalidatie.
@Marcus Hoop voor je dat de ruggenprik je pijn wat gaat verminderen sterkte!
@Daantje beterschap... Hoop voor je dat het niet op je longen slaat.
@Edelweiss Hoe gaat het nu met jou?
@besje1969 Houdt de moed erin en veel Beterschap en sterkte!
De laatste dagen wordt ik weer benauwd wakker. Probeer overdag minder of geen atrovent te gebruiken en het te redden met alleen de foster maar ben dan wel veel benauwder en kortademiger.
Weet ook niet wat wijsheid is.
@iedere zieke beterschap en ieder die het nodig heeft sterkte!
Vanaf afgelopen dinsdag gestopt (voor twee weken) met de foster voor een methacholine test eind van de maand. Dat viel mij toch wel tegen. Gelijk s'avonds benauwd, die maar moeilijk weggaat ondanks de sulbutamol. Of in iedergeval niet lang. De reflux is gelijk ook weer opgespeeld. Zolang ik niks doe valt het mee. Maar ja de honden moeten toch uit en ik kan al zo moeilijk het rustig aan doen. Gelijk ben ik dan weer zo benauwd. Dus ik heb mij voor de verandering maar eens afgemeld voor werk afgelopen week. Morgen wel naar school voor mijn eindpresentatie.
Voor iedereen bij wie het minder gaat beterschap.
Hoihoi allemaal,
Ik ben weer thuis uit t ziekenhuis, na 2 weken. Het was best heftig geweest, omdat ik vorige week bewusteloos ben geworden en gevallen ben. Dat is veroorzaakt door zuurstofgebrek. K had plotseling een zo lage saturatie waardoor ik t bewustzijn verloor en dus plat op mn gezicht viel. Letterlijk, want mn brillenglas was doormidden en mn neus is gebroken. Mooie rechte breuk gelukkig, maar is wel beurs en blauw en groen...maar een groot wonder dat ik niet méér gebroken heb...
Er is nu geen reden voor zuurstoftherapie thuis, k heb nu niet in rust een te lage arteriële pO2 in rust (hoewel t aan de ondergrens is), maar t is wel zéker dat dit door zuurstoftekort kwam, dus t is wel beetje zorgelijk allemaal. T advies is om zodra k me “raar” voel te gaan zitten en evt de ambu bellen. Weer vertrouwen opdoen in mn lichaam zonder extra zuurstof, want heb dat bijna 2 weken verplicht moeten nemen...
Al met al zijn mn longen wel beetje een zorgelijk gebeuren...maar ben dankbaar voor hoe men voor me gezorgd heeft!