Vrijdag heeft de osteopaat mijn rug losgemaakt Gisteren morgen deed het licht het niet in het trappenhuis Jawel een misstap gemaakt en het schoot zo weer in mijn rug Heb hem maar gemaild wat ik moet doen
Heb weer van die hele fijne momenten, momenten dat ik iedereen wegduw en niemand in mijn nabijheid duld en accepteer. Van die momenten dat ik eigenlijk alles wel kapot wil slaan en maken. Het is niet zo dat ik op mijn omgeving af reageer, eerder dat ik dan geen enkele vorm van hulp accepteer, zowel professionele hulp, als wel hulp vanuit mijn netwerk of van mijn vrienden. Weet wel waar het vandaan komt maar baal later dan wel van mezelf. Dit gebeurt soms als het fysiek beslist niet goed gaat. Heb dan ook deze week het ziekenhuis weer teveel van binnen gezien. Soms ga ik dan wel eens naar het bos en pak een stok en zoek een stevige boom uit.
Heb weer van die hele fijne momenten, momenten dat ik iedereen wegduw en niemand in mijn nabijheid duld en accepteer. Van die momenten dat ik eigenlijk alles wel kapot wil slaan en maken. Het is niet zo dat ik op mijn omgeving af reageer, eerder dat ik dan geen enkele vorm van hulp accepteer, zowel professionele hulp, als wel hulp vanuit mijn netwerk of van mijn vrienden. Weet wel waar het vandaan komt maar baal later dan wel van mezelf. Dit gebeurt soms als het fysiek beslist niet goed gaat. Heb dan ook deze week het ziekenhuis weer teveel van binnen gezien. Soms ga ik dan wel eens naar het bos en pak een stok en zoek een stevige boom uit.
Ik begrijp precies wat jij bedoeld, alleen ik ga dan uit onmacht huilen. Het liefst zou ik dan ook banalers kapot willen maken of heel hard gaan gillen, maar daar heb ik de energie nog niet voor en moet dan gewoon huilen. Het lucht wel op. Maar ik schaam me er dan wel erg voor. Marcus' ik leef met je mee, ik hoop dat je snel deze gevoelens weer kwijt kunt raken.
Ik werk niet voltijds omdat ik door mijn longen vaak moe ben. Maar nu heb ik dus een klas gekregen waarin cursisten van 5 (!) verschillende niveaus zitten, van absolute beginners tot gevorderden. Het is een speciale klas voor ouders die Nederlands leren in functie van de school van hun kind en ik heb al wel vaker verschillende niveaus door elkaar gehad. Alleen had ik dan een grote groep beginners met maar enkele gevorderden en dat ging best. Nu zijn de beginners in de minderheid, terwijl ze wel intensief les nodig hebben.
Ik heb erover gesproken met de coördinatoren van mijn school en zij vinden de samenstelling van de groep ook een probleem, alleen kunnen ze er niets aan veranderen. Ik zal creatief moeten zijn, maar in de praktijk wordt dat dus minstens dubbel zoveel werk om alles voor te bereiden en dat wordt gegarandeerd weer een probleem met mijn beperkte energie. Ik had beter twee gewone klassen gehad in plaats van deze ene (dan werd ik er tenminste nog voor betaald), maar dat heb ik dus bewust niet gedaan ivm mijn longen. Dat wordt crashen dus op den duur.
Gisteren is mijn emmer helemaal overgelopen. Ik kreeg heel formeel per mail een aankondiging dat ik een lesbezoek krijg in mijn moeilijke klas, in het kader van de opvolging van de leerkrachten. Dat was echt de druppel.
Stel je voor dat je ineens moet koken voor een groep mensen die 5 verschillende dingen willen eten en dat je je normale basisproducten moet vervangen door andere producten die je zelf moet maken of her en der moet gaan zoeken. Dat je daarbij ook behoorlijk moe bent en dat er dan nog eens iemand op je vingers komt kijken om te zien of je goed kan koken. Echt het toppunt van onredelijkheid. Misschien is het bezoek niet eens zo bedoeld, maar het voelt als een controle op iets waar ik totaal geen vat op heb. Als het anders bedoeld is (mss is het zelfs wel bedoeld om me te helpen), dan mogen ze dit eerst wel even met me bespreken in plaats van het zo formeel aan te kondigen.
Vandaag heb ik me ziek gemeld, ik kon het echt niet opbrengen vanmorgen, ik ben even heel erg moe en zo labiel als de pest. Morgen weer een vergadering over de opstart van deze klas. De zevende vergadering alweer, terwijl ik vandaag normaal de 6e les had moeten geven. Tel daarbij nog een voorbereiding waar ik zeker dubbel zo lang mee bezig ben als met een andere les en het wordt duidelijk dat deze klas gewoon dubbel werk is.
Volgende week is het eindelijk herfstvakantie, maar die moet ik deels benutten om materiaal bijeen te sprokkelen en zelf aan te maken, terwijl ik zooooo hard aan vakantie toe ben. Een week is toch al zo om. Deze klas loopt door tot 25 juni, zo kan ik toch niet verder?
Ik baal omdat de implantatie van de pacemaker bij mijn vitale moeder (van 92) uitgesteld wordt en uitgesteld wordt. Eerst zou het afgelopen woensdag gebeuren, toen werd het donderdag, en nu is het vandaag. Dat is zo waardeloos, dat wachten, vooral voor mijn moeder. Er zullen wel goede redenen voor zijn, vast wel, maar het blijft balen. Oma Akke
Ik baal, de buren hebben een feestje en al sinds vanmiddag is een grote vuurkorf aan. Binnen begint het inmiddels behoorlijk naar rook te ruiken en ik heb er veel last van. Ik hoop dat ik het niet weer zo benauwd ga krijgen dat ik weer in het ziekenhuis beland (al 2x opgenomen vanwege benauwdheid de laatste 2 weken).
Ik baal, de buren hebben een feestje en al sinds vanmiddag is een grote vuurkorf aan. Binnen begint het inmiddels behoorlijk naar rook te ruiken en ik heb er veel last van. Ik hoop dat ik het niet weer zo benauwd ga krijgen dat ik weer in het ziekenhuis beland (al 2x opgenomen vanwege benauwdheid de laatste 2 weken).
kunje niet weg gaan, naar familie of vrienden? Dit lijkt niet goed te gaan....
Vrijdag heeft de osteopaat mijn rug losgemaakt
Gisteren morgen deed het licht het niet in het trappenhuis
Jawel een misstap gemaakt en het schoot zo weer in mijn rug
Heb hem maar gemaild wat ik moet doen
Heb weer van die hele fijne momenten, momenten dat ik iedereen wegduw en niemand in mijn nabijheid duld en accepteer. Van die momenten dat ik eigenlijk alles wel kapot wil slaan en maken. Het is niet zo dat ik op mijn omgeving af reageer, eerder dat ik dan geen enkele vorm van hulp accepteer, zowel professionele hulp, als wel hulp vanuit mijn netwerk of van mijn vrienden. Weet wel waar het vandaan komt maar baal later dan wel van mezelf. Dit gebeurt soms als het fysiek beslist niet goed gaat. Heb dan ook deze week het ziekenhuis weer teveel van binnen gezien. Soms ga ik dan wel eens naar het bos en pak een stok en zoek een stevige boom uit.
Ik begrijp precies wat jij bedoeld, alleen ik ga dan uit onmacht huilen. Het liefst zou ik dan ook banalers kapot willen maken of heel hard gaan gillen, maar daar heb ik de energie nog niet voor en moet dan gewoon huilen. Het lucht wel op. Maar ik schaam me er dan wel erg voor.
Marcus' ik leef met je mee, ik hoop dat je snel deze gevoelens weer kwijt kunt raken.
Ik werk niet voltijds omdat ik door mijn longen vaak moe ben. Maar nu heb ik dus een klas gekregen waarin cursisten van 5 (!) verschillende niveaus zitten, van absolute beginners tot gevorderden. Het is een speciale klas voor ouders die Nederlands leren in functie van de school van hun kind en ik heb al wel vaker verschillende niveaus door elkaar gehad. Alleen had ik dan een grote groep beginners met maar enkele gevorderden en dat ging best. Nu zijn de beginners in de minderheid, terwijl ze wel intensief les nodig hebben.
Ik heb erover gesproken met de coördinatoren van mijn school en zij vinden de samenstelling van de groep ook een probleem, alleen kunnen ze er niets aan veranderen. Ik zal creatief moeten zijn, maar in de praktijk wordt dat dus minstens dubbel zoveel werk om alles voor te bereiden en dat wordt gegarandeerd weer een probleem met mijn beperkte energie. Ik had beter twee gewone klassen gehad in plaats van deze ene (dan werd ik er tenminste nog voor betaald), maar dat heb ik dus bewust niet gedaan ivm mijn longen. Dat wordt crashen dus op den duur.
Mamm-loic sterkte, probeer vol te houden en je rust te nemen.
Gisteren is mijn emmer helemaal overgelopen. Ik kreeg heel formeel per mail een aankondiging dat ik een lesbezoek krijg in mijn moeilijke klas, in het kader van de opvolging van de leerkrachten. Dat was echt de druppel.
Stel je voor dat je ineens moet koken voor een groep mensen die 5 verschillende dingen willen eten en dat je je normale basisproducten moet vervangen door andere producten die je zelf moet maken of her en der moet gaan zoeken. Dat je daarbij ook behoorlijk moe bent en dat er dan nog eens iemand op je vingers komt kijken om te zien of je goed kan koken. Echt het toppunt van onredelijkheid. Misschien is het bezoek niet eens zo bedoeld, maar het voelt als een controle op iets waar ik totaal geen vat op heb. Als het anders bedoeld is (mss is het zelfs wel bedoeld om me te helpen), dan mogen ze dit eerst wel even met me bespreken in plaats van het zo formeel aan te kondigen.
Vandaag heb ik me ziek gemeld, ik kon het echt niet opbrengen vanmorgen, ik ben even heel erg moe en zo labiel als de pest. Morgen weer een vergadering over de opstart van deze klas. De zevende vergadering alweer, terwijl ik vandaag normaal de 6e les had moeten geven. Tel daarbij nog een voorbereiding waar ik zeker dubbel zo lang mee bezig ben als met een andere les en het wordt duidelijk dat deze klas gewoon dubbel werk is.
Volgende week is het eindelijk herfstvakantie, maar die moet ik deels benutten om materiaal bijeen te sprokkelen en zelf aan te maken, terwijl ik zooooo hard aan vakantie toe ben. Een week is toch al zo om. Deze klas loopt door tot 25 juni, zo kan ik toch niet verder?
Als ik dit bericht en je vorige zo lees, kan dit niet zo voort gaan. Sterkte en hopelijk dient een oplossing zich aan.
Ik baal omdat de implantatie van de pacemaker bij mijn vitale moeder (van 92) uitgesteld wordt en uitgesteld wordt. Eerst zou het afgelopen woensdag gebeuren, toen werd het donderdag, en nu is het vandaag.
Dat is zo waardeloos, dat wachten, vooral voor mijn moeder.
Er zullen wel goede redenen voor zijn, vast wel, maar het blijft balen.
Oma Akke
Ik baal, de buren hebben een feestje en al sinds vanmiddag is een grote vuurkorf aan. Binnen begint het inmiddels behoorlijk naar rook te ruiken en ik heb er veel last van. Ik hoop dat ik het niet weer zo benauwd ga krijgen dat ik weer in het ziekenhuis beland (al 2x opgenomen vanwege benauwdheid de laatste 2 weken).
kunje niet weg gaan, naar familie of vrienden? Dit lijkt niet goed te gaan....