Net bij het eten van een mc flurry Twix een stukje uit een kies gebroken, zaten harde stukje in dit ging goed tot ik op iets beet en dit even vreemd voelde. Later voelde het scherp en was er toch een stukje uit is al een gevulde kies dus kwetsbaar. Grrr baal ervan kan ik de tandarts morgen bellen en hopen dat het snel kan worden opgelost. Het doet nu gelukkig geen pijn alleen vrees ik bij de reparatie wel voor een pijnlijk iets maar goed laten verdoven. Baal ervan het was erg gezellig(verjaardagscadeautje) en krijg je als afsluiter zoiets :?. Voortaan dus geen Twix of iets anders hards meer in mijn mc flurry kies wel voor de stroopwafel die was in ieder geval niet hard.
Krijg weer voor het zoveelste keer het verwijt dat ik altijd maar aandacht vraag over mijn "ziekte" en dat ik dingen niet kan. Terwijl ik alleen maar aangeef dat sommige dingen voor mij lastig zijn om te doen. Omlopen bij een winkel als er ingang dicht is met boodschappen. Naar verdere halte lopen. Of ik voor mij lol in het ziekenhuis opgenomen was >:( Ik was daarvoor al maanden benauwd.
Ik thuiszorg nodig heb voor mijn elastische kousen.
ik huishoudelijk hulp heb via thuiszorg ( moet ik ook voor betalen ) Hij gaat het nu particulier doen.
Ik moet wel zijn verhaal aan horen hoe zwaar hij het heeft en druk etc. Als of ik de hele dag niets doe. Ik probeer vanaf volgende week weer wat mijn studie te gaan doen. Heb een flinke achterstand.
Van de long revalidatie verwacht hij niets voor mij. Gaat het toch niet worden volgens hem. Terwijl ik er juist voor wil gaan.
Tijdens het gesprek hebben we het voornamelijk over hem gehad. En alleen op moment dat ik aangaf dat ik blij was dat er bepaalde winkel aan beide zijde open was kreeg ik de volle laag over mij heen.
Want hij kan er niets mee. Dat ik altijd over mij ziekte heb :? :?
Dus het is weer even slikken. En laat maar weer alles langs mij heen gaan. Heb intussen een flinke olifanten huid gekregen.
'Fijn', om zoveel begrip te krijgen van iemand! En ja, je bent vast voor je lol ziek! En dan mag je het niet even over jezelf (en je ziekte) hebben, terwijl je net uit het ziekenhuis komt en al zo lang belemmerd wordt in een aantal dingen?
Laatst kwam iemand mij uitleggen dat hij heel veel behulpzame mensen zag. Waarop ik juist het tegendeel beweerde. Ja, mensen zijn soms behulpzaam, als ze er zelf ook beter van worden. Maar als je echt wat hebt en je kunt niets terug doen of teruggeven, dan valt die behulpzaamheid behoorlijk tegen. Mensen zijn er niet voor elkaar (behalve familie dan), en kunnen c.q. willen zich vaak maar moeilijk verplaatsen in iemand die echt problemen heeft, op psychisch en/of lichamelijk vlak. Die persoon waar ik het over had, was ook snel weg. Hoezo behulpzaam? Hoezo inlevingsvermogen? Ach, laat dan maar, het toont maar weer dat zieke mensen snel buitenspel worden gezet.
Ik baal dat ik nog steeds zo ontzettend moe ben... lig het liefst de hele dag op de bank... probeer er maar aan toe te geven (met tussendoor ook wel gewoon wat dingen doen), maar ben er wel klaar mee. Ook vind ik het zo'n lastige klacht. Ik krijg het gevoel dat ik me gewoon een beetje aanstel en me er overheen moet zetten, maar zo voelt het aan de andere kant ook weer niet... probeer geduld te hebben en uit te rusten. Hopelijk gaat het snel wat meer vooruit.
Kom ook even balen. Afgelopen vrijdag bij longarts geweest en hij vond het niet verstandig omop vakantie te gaan naar Italië. Zit een infectie in rechterlong voor en heb vocht achter mijn longen. Dit alles bleek uit de ct-scan. Heb nu plastabletten gekregen. Hopen dat dit gaat werken om vocht weg te krijgen. Vind het vooral vervelend voor zoon en man. Ben nu maar aan het kijkenvoor een paar daagjes weg in eigen land.
Vorige week waren we een midweekje weg en hebben we heerlijk de toerist uitgehangen. Op een bepaald moment had ik wat teveel van mezelf gevraagd en zat ik boven op de dijk op een muurtje bij te komen.
Vervolgens komt er een mevrouw met een kind en een rolstoel onder aan de trap. Het kind rende vooruit op de trap de dijk op. Mevrouw kwam er achteraan, de rolstoel omhoog sjouwend. Toen ze boven kwam ging ze in de rolstoel zitten en begon te foeteren: "Die Nederlanders hebbern ook geen fatsoen. Ze helpen een ander niet eens, zelfs niet met een rolstoel". Voor ik kon antwoorden was ze weg.
Op zo'n moment baal ik er wel van dat astma redelijk onzichtbaar is. Maar aan de andere kant, hoe logisch is het dat een rolstoel-afhankelijke zelf zijn rolstoel de trap op zeult.
We hebben er daarom ook maar hartelijk om gelachen.
ik baal het is ook nooit goed dan weer te koud dan weer te warm elke keer heb ik er last van en eigenlijk wil en mag ik niet klagen maar ik ben bekaf en alles wat je doet kost zoveel inspanning je word er gek van maar goed we gaan vrolijk verder je kan er toch niets aan doen dan rustig aan doen er zijn er die het veel erger hebben dan ik dus zal niet teveel klagen :-)
Ik baal, want ik denk dat ik eigenlijk naar de huisarts moet, omdat ik me echt niet lekker voel, en mijn peak flow de laatste week steeds minder word, maar de huisarts kost me 50 euro en dat heb ik even niet extra.
Dank jullie wel allemaal.
m.vr.gr.
Ton
Net bij het eten van een mc flurry Twix een stukje uit een kies gebroken, zaten harde stukje in dit ging goed tot ik op iets beet en dit even vreemd voelde. Later voelde het scherp en was er toch een stukje uit is al een gevulde kies dus kwetsbaar. Grrr baal ervan kan ik de tandarts morgen bellen en hopen dat het snel kan worden opgelost. Het doet nu gelukkig geen pijn alleen vrees ik bij de reparatie wel voor een pijnlijk iets maar goed laten verdoven. Baal ervan het was erg gezellig(verjaardagscadeautje) en krijg je als afsluiter zoiets :?. Voortaan dus geen Twix of iets anders hards meer in mijn mc flurry kies wel voor de stroopwafel die was in ieder geval niet hard.
Ik baal even heel erg.
Krijg weer voor het zoveelste keer het verwijt dat ik altijd maar aandacht vraag over mijn "ziekte" en dat ik dingen niet kan.
Terwijl ik alleen maar aangeef dat sommige dingen voor mij lastig zijn om te doen. Omlopen bij een winkel als er ingang dicht is met boodschappen. Naar verdere halte lopen.
Of ik voor mij lol in het ziekenhuis opgenomen was >:( Ik was daarvoor al maanden benauwd.
Ik thuiszorg nodig heb voor mijn elastische kousen.
ik huishoudelijk hulp heb via thuiszorg ( moet ik ook voor betalen ) Hij gaat het nu particulier doen.
Ik moet wel zijn verhaal aan horen hoe zwaar hij het heeft en druk etc.
Als of ik de hele dag niets doe.
Ik probeer vanaf volgende week weer wat mijn studie te gaan doen. Heb een flinke achterstand.
Van de long revalidatie verwacht hij niets voor mij. Gaat het toch niet worden volgens hem.
Terwijl ik er juist voor wil gaan.
Tijdens het gesprek hebben we het voornamelijk over hem gehad. En alleen op moment dat ik aangaf dat ik blij was dat er bepaalde winkel aan beide zijde open was kreeg ik de volle laag over mij heen.
Want hij kan er niets mee. Dat ik altijd over mij ziekte heb :? :?
Dus het is weer even slikken. En laat maar weer alles langs mij heen gaan.
Heb intussen een flinke olifanten huid gekregen.
Maar ik moest het nu toch wel even kwijt.
'Fijn', om zoveel begrip te krijgen van iemand! En ja, je bent vast voor je lol ziek! En dan mag je het niet even over jezelf (en je ziekte) hebben, terwijl je net uit het ziekenhuis komt en al zo lang belemmerd wordt in een aantal dingen?
Laatst kwam iemand mij uitleggen dat hij heel veel behulpzame mensen zag. Waarop ik juist het tegendeel beweerde. Ja, mensen zijn soms behulpzaam, als ze er zelf ook beter van worden. Maar als je echt wat hebt en je kunt niets terug doen of teruggeven, dan valt die behulpzaamheid behoorlijk tegen. Mensen zijn er niet voor elkaar (behalve familie dan), en kunnen c.q. willen zich vaak maar moeilijk verplaatsen in iemand die echt problemen heeft, op psychisch en/of lichamelijk vlak. Die persoon waar ik het over had, was ook snel weg. Hoezo behulpzaam? Hoezo inlevingsvermogen? Ach, laat dan maar, het toont maar weer dat zieke mensen snel buitenspel worden gezet.
Ik baal dat ik nog steeds zo ontzettend moe ben... lig het liefst de hele dag op de bank... probeer er maar aan toe te geven (met tussendoor ook wel gewoon wat dingen doen), maar ben er wel klaar mee. Ook vind ik het zo'n lastige klacht. Ik krijg het gevoel dat ik me gewoon een beetje aanstel en me er overheen moet zetten, maar zo voelt het aan de andere kant ook weer niet... probeer geduld te hebben en uit te rusten. Hopelijk gaat het snel wat meer vooruit.
Kom ook even balen. Afgelopen vrijdag bij longarts geweest en hij vond het niet verstandig omop vakantie te gaan naar Italië. Zit een infectie in rechterlong voor en heb vocht achter mijn longen. Dit alles bleek uit de ct-scan. Heb nu plastabletten gekregen. Hopen dat dit gaat werken om vocht weg te krijgen.
Vind het vooral vervelend voor zoon en man.
Ben nu maar aan het kijkenvoor een paar daagjes weg in eigen land.
@annemieke, dat is echt ontzettend balen.... hopelijk knap je goed op en kunnen jullie toch nog even weg!
Vorige week waren we een midweekje weg en hebben we heerlijk de toerist uitgehangen. Op een bepaald moment had ik wat teveel van mezelf gevraagd en zat ik boven op de dijk op een muurtje bij te komen.
Vervolgens komt er een mevrouw met een kind en een rolstoel onder aan de trap. Het kind rende vooruit op de trap de dijk op. Mevrouw kwam er achteraan, de rolstoel omhoog sjouwend. Toen ze boven kwam ging ze in de rolstoel zitten en begon te foeteren: "Die Nederlanders hebbern ook geen fatsoen. Ze helpen een ander niet eens, zelfs niet met een rolstoel". Voor ik kon antwoorden was ze weg.
Op zo'n moment baal ik er wel van dat astma redelijk onzichtbaar is. Maar aan de andere kant, hoe logisch is het dat een rolstoel-afhankelijke zelf zijn rolstoel de trap op zeult.
We hebben er daarom ook maar hartelijk om gelachen.
ik baal het is ook nooit goed dan weer te koud dan weer te warm elke keer heb ik er last van en eigenlijk wil en mag ik niet klagen maar ik ben bekaf en alles wat je doet kost zoveel inspanning je word er gek van maar goed we gaan vrolijk verder je kan er toch niets aan doen dan rustig aan doen er zijn er die het veel erger hebben dan ik dus zal niet teveel klagen :-)
alle zieken heel veel sterkte
Ik baal, want ik denk dat ik eigenlijk naar de huisarts moet, omdat ik me echt niet lekker voel, en mijn peak flow de laatste week steeds minder word, maar de huisarts kost me 50 euro en dat heb ik even niet extra.