angst voor testen
27-03-2012 om 14:45 uurgisterenmiddag naar de longarts geweest, omdat mijn astma medicatie niks help en ik toch constant benauwd ben, twijfelt hij nu of ik wel echt astma heb. Mijn longen klinken niet al te slecht, ct sinussen was vrij goed en röntgen longen was ook oké. Krasjes op rug weeral voor allergietest: enkel allergisch aan honden en katten epitheelcellen.
bij de spirometrie blijf ik wel licht afwijkende waarden hebben.
Nu gaat er astma-provocatie-test plaatsvinden eind van de week. Als dit geen uitkomst biedt, dan gaat zijn denkpiste eerder uit naar pulmonale hypertensie!!! Gisteravond ben ik weer op spoed beland omdat ik echt geen lucht meer krijg, natuurlijk weer diagnose hyperventilatie. Tja, wat wil je!!! Als je benauwd bent dan ga je toch gewoon je best doen om lucht naar binnen te persen en dan ontstaat sowieso hyperventilatie. Maar er ligt vaak wel een oorzaak aan de basis hé (en dat is heus niet enkel paniek). Ik was trouwens de hele tijd rustig.
De longarts denkt dus nu aan pulmonale hypertensie omdat ik anderhalf jaar dubbel longembolie gehad heb en sindsdien altijd sukkel met mijn ademhaling.
Heeft iemand hier ervaring mee, tips of weetjes?
Thanks!
Maar nu ben ik erg ongerust, want ik heb er wat over gelezen en dat is verschrikkelijk ;(
Ook de test om het na te gaan lijkt me een hele beproeving: een rechter hart katheterisatie.
Enorm bedankt om me die termen te verduidelijken :)
Aruba, je kennis als laborant komt je zeker vaak te pas :)
Ik vind het echt super dat jullie me zo helpen, echt heel lief hoor!
Is wel vaak handig, voor de duidelijkheid, ik ben radiologisch laborant. Onder andere CT-scan hoort tot de dagelijkse werzaamheden. Soms gaat het alleen wel zo ver dat artsen als je zelf op controle gaat ook alleen in jargon tegen je kletsen, bijv over medicatie of bloeduitslagen en daar heb ik veel minder kaas van gegeten. Maar dan vraag ik wel om uitleg hoor.
Zou t geen CTA PH of CTA LE kunnen zijn?
Want CTA staat voor de CT angio en PH betekent Pulmonale Hypertensie. en zoals eerder gezegd, LE longembolie.
High Resolutio CT wordt afgekort met HRCT en is gezien de vraagstelling ook geen logisch onderzoek.
Nucleair onderzoek zal ws een VP scan zijn.
Is weer genoeg terminologie in gegooid :)
Meestal wordt er in eerste instantie voor pulmonale hypertensie een echo van t hart gemaakt, hierbij kunnen ze al veel uitsluiten. Pas daarna volgt een eventueel angiografie onderzoek zoals eerder omschreven.
Ct en nucleair onderzoek zijn geen hele belastende onderzoeken, hoop dat je angst beetje afgenomen is.
Belangrijkste is dat je je weer wat beter voelt.
Heel veel sterkte!
Tata (ook röntgen lab ;) )
@ tata; kan natuurlijk ook, maar ik zie regelmatig afkortingen die me niks zeggen. Artsen staan ze soms ter plekke te verzinnen, heb jij dat niet?
En HR reconstructies worden soms ook te pas en te onpas aangevraagd. Uiteindelijk maakt het voor de patient niks uit, CT LE is altijd een onderzoek met contrastmiddel en de rest is eigenlijk bijzaak (voor de patient).
Als de radioloog en laborant maar weten welk protocol moet worden uitgevoerd.
(En eh, wij wijken er vaak van af, de radioloog bepaald en niet de aanvrager).
Morgenvoormiddag is het zover, de ct-scan/angiografie met jodium contrastvloeistof om oude longembolen en pulmonale hypertensie uit te kunnen sluiten. Eveneens gaat er beeldvorming gemaakt worden op de afdeling 'nucleaire geneeskunde'.
Ik weet niet waar ik het meest angstig voor ben: voor een slecht resultaat, voor het feit dat ze misschien niks foutief gaan vinden (dan blijf ik nog steeds in deze miserie zitten) of angst voor een mogelijke allergische reactie.
Weet er iemand of het erg is als men allergisch is aan isobetadine (zit ook jodium in). Ik krijg dan enorme jeuk op mijn huid. Of gaat het dan over een ander soort jodium in de contrastvloeistof?
Vele groetjes
Succes morgen!
Ik zou voor het onderzoek even aangeven dat je niet goed tegen isobetadine kunt.
Heel veel succes vandaag! Ik zal voor je duimen.
Dank je wel MIRIAM :)
De onderzoeken zijn voorbij. Nu vanavond bellen voor de resultaten. Als ze nou niks gevonden hebben, word ik gek. Dan weet ik niet meer wat nog kan gedaan worden. Ik hoop op juiste diagnose met juiste behandeling zodat ik weer eens normaal kan gaan leven. Maar dat is misschien teveel gevraagd aan de medische wereld?
Groetjes
En?
Hoe was je ervaring met het contrastmiddel?
Ik heb het zelf ook een keer gehad en vond het toch wel heftig, al duurt het maar even.
Ben na de scan meteen gaan checken of ik toch echt niet in mijn broek had geplast, haha.
Dit vertel ik tegenwoordig ook wel aan patienten hoor, beetje het ijs breken en om ze te laten merken dat ik ook aan de andere kant van de lijn heb gestaan.
En eh, ik duim voor je mee voor een goede uitslag.
Spannend. Ik duim voor je ^O^