Hoe ga je om met feestjes
22-12-2019 om 18:38 uurSinds 6 jaar ben ik longpatiënt, na een hele zware longontsteking, die ik maar net overleefd heb, was er bijna geweest, daar COPD en astma aan overgehouden, ik kan niet tegen rook van sigaretten, BBQ , uitlaatgassen etc krijg daar een astma aanval van. Probleem is feestjes waar niet gerookt word, maar als je er bent word er toch gerookt, en kan ik met spoed weer weg....hoe gaan jullie daar mee om? Ik wil nml niet meer naar feestjes.... vreselijk als je meteen weer weg kan...
Hoi @Sjorsie65 , ik ga nooit naar feestjes dat is lichamelijk te zwaar voor mij. Wat je kan doen is gewoon duidelijk en rustig uitleggen dat je door je longziekte niet meer in staat bent naar dit soort feesten te gaan. De meeste vrienden zullen daar wel begrip voor hebben, mochten ze er geen begrip voor hebben dan is dat maar jammer. Je gezondheid gaat naar mijn mening voor.
Dank je voor je reactie, feestjes zijn idd te zwaar, ik zit ze ook nooit helemaal uit.... afgelopen zaterdag was t feest bij mijn beste vrienden, bij hun thuis, Pop up café aan de schuur, BBQ in de schuur, afvoer gemaakt voor de rook, zou helemaal oké zijn voor mij zeiden ze....helaas, was één grote smog daar binnen, kon meteen weer weg....net op tijd...longaanval voor gebleven ....zo hard om zo geconfronteerd te worden met je beperking....ik ga dan ook nooit meer naar feestjes nou...
Gezondheid gaat idd voor!! Niks is het waard om een terugval te krijgen waardoor ik dan niet meer het bos in kan met mijn paard en hond?
Ik heb gelukkig geen vrienden die roken. Barbecues zoek ik zorgvuldig uit. De barbecue van werk skip ik want die is op hout en in het najaar en dan staat iedereen bij het vuur dus dat is voor mij niet te doen maar een barbecue bij de roeivereniging vaak wel omdat dat terrein veel groter is. Sowieso kijk ik altijd goed of het me waard is om ergens heen te gaan of niet.
Dat ga ik nou ook doen! Mijn vrienden roken gelukkig niet!
Maar de mogelijkheid de deur uit te gaan word ,o steeds minder....
Klopt hoor, de mogelijkheid om naar feestjes te gaan wordt steeds minder, dat is heel zuur...
Wat ik doe, is vooraf goed navragen of er prikkels zijn waar ik last van heb. Ja? dan ga ik niet. Misschien, dan kijk ik of er mogelijkheden zijn waar ik snel weg kan met de auto (dus niet te ver weg).
en gaat het niet, dan gaat het niet.
medicatie vooraf wil ook nog wel eens helpen
en aangeven dat je last hebt van rook dieren of id en of er dan een mogelijkheid is om dat te ontwijken. Maar omdat niet iedereen je ziekte snapt is dat vaak geen mogelijkheid.
Dat is idd waar wat @emsepems zegt, niet iedereen snapt de ziekte.
Alles draait om keuzes met een longziekte, wat kan je op een dag, hoeveel prikkels kan je hebben, is het een feestje waar je heel graag bij wil zijn omdat bv een dierbare 80 wordt oid. En alleen jij kan die keuzes voor jezelf bepalen.
Als ik naar feestjes ga, wat eigenlijk nooit lukt, dan zorg ik dat ik er als eerste ben met een vriendin ofzo en zodra het druk wordt ben ik weer weg. Dit om te voorkomen dat ik allerlei dingen oploop en ik kan niet tegen parfum en rook en alle dingen die jij noemt.
Ook bij verjaardagen zijn wij er als eerste zodat ik so min mogelijk prikkels heb en we blijven nooit lang, heel jammer maar zo kan ik toch gaan. En als mensen grote feesten geven ga ik niet en nu besloten dat ik komend jaar helaas ook niet meer ga proberen om naar festivals te gaan totdat deze echt rookvrij zijn. Ik heb net als jij heel gevoelige luchtwegen en kan weggedragen worden als ze naast mij roken.
Maar ik zorg er wel voor dat ik op andere manieren wel kan genieten dus ik verruil de feestjes bijvoorbeeld voor gewoon een gezellig bezoekje of samen lunchen of dat soort dingen:) zo probeer ik het om te denken en niet te denken van he balen dat dat niet lukt, maar van nou als het niet linksom kan dan verzinnen we een plan b en gaan we rechtsom:)
En wat emsepems zegt klopt het is en blijft heel lastig, want weinig mensen begrijpen wat jij meemaakt en voelt. Gelukkig houden mijn vrienden er rekening mee maar wel nadat ze gezien hebben hoe heftig het is bij mij en 1 vriendin komt voor mij op en denkt met mij mee, dat is enorm fijn! Wat ik zelfs soms vergeet daar let zij dan op:)
Dus ik zou zeggen zoek naar andere manieren om dingen te vieren of ga heel vroeg met iemand die je kent dat die ook evt jou weg kan brengen bijvoorbeeld als het niet meer gaat.
Thankx voor alle reacties, fijn te lezen dat ik niet de enige ben ik vind t vooral ook vervelend voor mijn man...maar gezondheid gaat voor ?en mensen zien het niet aan je, als je been in de gips zit is het duidelijk dat je geen eind kan lopen....nou kijken ze je raar aan als je zegt dat t niet gaat.
Ik geniet gelukkig nog steeds volop van mijn paarden zolang ik dat nog kan, daar wil ik alle feesten voor missen?en houd t verder bij de buiten activiteiten veel frisse lucht, geen foute prikkels , en ik hoef niet weg met een noodgang!
Of ga voor niks.
Nogmaals thankx, veel aan gehad aan jullie bevindingen.
Oh gewoon lekker naar de paarden gaan en man met een vriend naar de feesten sturen!
Ben ook paardenmeisje in hart en nieren dus ik snap je helemaal!
En het is soms ook vervelend voor je omgeving, maar hoe beter ze je kennen en je situatie, hoe meer begrip dat heb ik wel gemerkt!! Dus blijf duidelijk en je grenzen aangeven en wat de consequenties zijn. Er zijn er altijd bij met wen plaat voor hun hoofd, maar gelukkig ook veel die er wel rekening mee proberen te houden:) en vaak meer die het uiteindelijk wel proberen te begrijpen:)