V: 1 jaar na longoperatie nog steeds veel pijn/druk.
27-09-2012 om 11:55 uurGeachte Medici
Ik dacht ga is wat zoeken op het internet,want het schijnt dat mijn longarts en dokter mij niet kunnen vertellen of dat wat ik voel normaal is.
Vandaar dat ik me vandaag heb aangemeld met de hoop dat ik via deze weg wel wat antwoorden zou mogen ontvangen.
Laat me eerst even mijn verhaal vertellen,ik ben vorig jaar dus in 2011 op 19 oktober en 21 oktober geopereerd aan mijn rechterlong,en wel in het bovenste gedeelte omdat d aar dus een tumor in zat.
De eerste operatie zou worden gedaan doormiddel van een vats,dus via 3 buizen in je lijf.
De operatie was goed verlopen de bovenkwab was verwijderd,maar na 2 dagen vroeg mijn chirurg mij tijdens haar patiente ronde of ik me moe voelde, waarop ik antwoorde, nee, maar wat wil je, je ligt de ganze dag op bed, zo hoe kon ik me moe voelen.
Maar de chirurg vertrouwde het niet en stelde voor om een nieuwe longfoto te maken, dit werd dus gedaan, na 1 1/5 uur werd ik meegenomen voor een bronchoscopie, en hiebij zagen ze dat er een tordering van de rechter middenkwab was.
Ik werd dus met spoed naar de operatiekamer gereden en daar werd dus het middendeel van mijn long verwijderd doormiddel van een ribspreiding, dus als het ware werd ik opengekrikt.
Ik heb dus nu nog aan mijn recherzijde 1/3 stuk long over.
Na 1 jaar houd ik klachten, ik heb nog vreselijk veel druk / pijn aan mijn rechterribbenboog, lijkt of er lucht in mijn lijf zit en of er iets is achtergebleven,of ze iets hebben laten zitten of dat er een stuk rib ligt te prikken.Het is er de hele dag en speciaal bij werkzaamheden in het huishouden, tijdens het stofzuigen en andere werkzaamheden wordt het allemaal nog meer gevoeliger.
Een bh kan ik maar enkele uren dragen, want het gevoel van een bloeddrukband lijkt dan heel veel op datgene dat ik dan voel, of ik wordt opgepompt.
Nog maar niet te spreken over mijn nachtrust, ik word vele malen in de nacht wakker omdat ik niet lang op de operatie zijde kan liggen en niet erg lang op de niet geopereerde zijde omdat het dan net voelt of er iets naar die kant valt.
Ik vraag mijzelf dan ook af of dit normaal is, bijna 1 jaar na de operaties, voel ik me als een oude vrouw, enheb ik hier heel veel moeite mee,vooral als je voor de operatie alles kon en nu alles met heel veel moeite en inspanning moet gaan, en dit met een leeftijd van 55.er is na de operatie trouwens nog een scan en echo gemaakt van de buik,maar ze konden niets vinden,toch zegt mijn gevoel,kk denk dat ze iets over het hoofd zien,want bijna 1 jaar na dato nog zoveel ongemakken in het operatie gebied lijkt mij niet normaal.Maar ja wie ben ik,ik weet enkel wat ik voel en geloof me het voelt echt niet goed. Heb fysio 2x in de week en de fysiotherapeute constateerde dat er sprake was van asymmetrie van de statiek van de ribbenboog,( misschien vandaar mijn klachten)
Kan iemand mij vertellen of dit normale klachten zijn!en of ik nog ooit van deze ellende af kom, Hopelijk vind ik hier mijn antwoorden ik zou er erg blij mee zijn.
Want mijn huisarts weet geen raad meer met me, zo ook de longarts, want die keek me na 3 maanden al aan van misschien zit het wel tussen je oren.
Ik weet niet of iemand dit gevoel kent, maar niet voor vol aangezien worden terwijl je blijft zitten met veel ongemakken - pijn en verdriet.
Dus ik hoop echt dat iemand goeie raad voor me heeft, ik ben niet zielig maar wil wel begrepen worden.
Ook ik ben in 2009 geopereerd. Na 2 jaar erg veel pijn in mijn rechterarm en 4 bezoekjes aan mijn huisarts en omdat ik moeilijker kon ademhalen en het gevoel had dat er iets in mn bovenlichaam zat werd ik eindelijk doorverwezen voor longfotos. Nadat ze waren gemaakt vroegen ze me op de gang even te wachten en dat baarde me direct al zorgen. En idd, de verpleegster vertelde me dat de huisarts me om 5 uur diezelfde middag nog verwachten. Niet goed natuurlijk. Het was een dag voor mijn 39e verjaardag dat ik bij de dokter zat en hoorde dat ze een gezwel hadden gevonden in mn long en dat het waarschijnlijk kanker was en hij was maar liefst 4 bij 7 cm groot en inmiddels tussen mijn ribben door gegroeid. Verdwaasd en aan mijn kinderen en moeder denkende werd er met spoed een afspraak gemaakt bij de afdeling oncologie. op mijn verjaardag zat ik daar dan te kijken. Niet wetende of het mn laatste zou zijn. Kortom er werd een plan opgesteld met bestralingen chemo en een operatie. Met de operatie die overigens opgenomen is voor studie en omdat het een hele complexe operatie zou zijn. Er was maar 1 chirurg in heel Nederland die deze operatie aandurfde en hij is dan ook vanuit het AMC Amsterdam naar het JBZ in den bosch gekomen om mij in mijn eigen woonplaats kon herstellen als ik het hele proces überhaupt zou redden ik hen hard nodig zou hebben. Nou heb ik het gered maar ben wel 4 ribben en rechterlong evenals een stukje schouderblad en borstbeen kwijt. Heb ook 24/7 pijn sindsdien. Heb een aantal spuiten in mn rug gehad om de pijn tegen te gaan maar deze werkte niet. Zelfs morfinepleisters van 150 mg hielpen niet. Doorverwezen naar de pijnpoli in Utrecht maar ook daar vonden ze geen oplossing of zelfs verlichting voor mijn klachten. Ben ook altijd erg moe en slaap slecht. Door de vele medicijnen val ik soms in slaap terwijl ik ergens op bezoek ben. Voel me een oud vrouwtje. Ben blij dat ik het gered heb maar het heeft me veel gemist. Wat is er nog mogelijk voor mij, waardoor mijn leven weer inhoud en kwaliteit krijgt. Nu ben ik maar vaak thuis. Alleen met mijn 5 poezen. En mijn zoon gelukkig ook nog maar die gaat zijn eigen leven leiden wand is al 19. Wie kan me een tip geven of raad? Dank voor het lezen van mijn ervaring met longkanker. Groeten Saffiertje (Miranda)
Paginering