Gezin en Copd hoe ga je daarmee om?
30-03-2006 om 12:02 uurGezin en Copd hoe ga je daarmee om?
Een ieder heeft zijn eigen strijd daarmee. Ik maak deze week ook weer een tegenstrijdig gevecht mee. Van wat moet ik hiermee….
Mijn zoon en schoondochter hebben muizen die ik als het aan mijn ligt nu gelijk buiten wilt gooien, maar ik heb namelijk ook nog een menselijk gevoel voor die beestjes die kunnen er ook niets aan doen dat wij mijn dochter en ik er last van krijgen, maar ze moeten voor mijn nu toch echt de deur uit omdat mijn dochter nu ook weer doodziek en benauwd op bed ligt.
En dat anderen met je moeten mee leven is een vreselijk iets wat ik mijn gezin ook moet aan doen ik weet het. Ik heb het er met mijn man ook over gehad en het is zeker niet gemakkelijk voor hem geweest, zeker hoe hij met mijn moet leven, hij is een avonturier en ga het liefst overal naartoe maar door mijn Copd kan dat niet meer.
Ik had daar heel lang een schuld gevoel over gehad, maar dat heb ik toch van me af moeten zetten (wat ik tot nu toe nog niet gemakkelijk vind). Ik heb hem tien jaar geleden toen ook de keuze gegeven om van mijn weg te gaan, omdat ik dat hem niet aan kon doen. Dat ik het doodeng vond en heel erg bang was dat hij zou gaan. Toen ik dat had gedaan voelde ik me toch rustiger worden omdat ik toch die keuze aan hem over liet. En dat hij niet verplicht was om zo met me te leven. Hij vond die keuze niet zo moeilijk en heeft zijn eigen helemaal aangepast. Dat waardeer ik heel erg in hem want het is zekers niet gemakkelijk voor hem geweest en nog niet want dat merk ik toch wel soms. Dan heeft hij een spontane reactie van ja ga je mee? Dat is dan meestal waar gerookt word of er zitten dieren waar ik zwaar allergies van bent. En dan moet ik weer zeggen sorry schat nee dat kan toch niet? En dan zegt hij ja das waar en dan die blik van hem zo van jammer. Op dat moment heb ik dan wel eens een schuld gevoel. Wat ik eigenlijk niet moet hebben. Maar ja deze ziekte daar doe je helemaal niets aan het beheerst je hele leventje en dat doet heel veel pijn.
Groetjes van Ria het internetmoedertje.
hoi internetmoedertje,
ik ben een meisje van 16 en mijn vader van 43 heeft ook copd. bij ons in het gezin hebben we ook vaak van, dat we dingen minder kunnen doen en af en toe is dat best jammer. ik vind het ook moeilijk om er mee om te gaan, dat hij bijna altijd op bed ligt enzo. vooral als mensen van mn leeftijd over hun vader praten enzo. soms kan ik er wel jaloers van worden. het is voor jou waarschijnlijk niet altijd even makkelijk, maar ik denk dat het voor je naaste familie ook af en toe best moeilijk is.
groetjes een meisje
Hoi Meisje van 16.
Het is zeker niet leuk als je vader Copd heeft, ik snap jou heel goed, je wilt zo graag een normaal leventje met je vader hebben, bijvoorbeeld even lekker met hem stoeien of naar een pretpark of lekker met het hele gezin uit eten, ik denk dat hij dat niet meer kan vanwege zijn Copd, het is niet niks want dat merk ik bij mijn thuis ook wel eens, ze nemen het niet altijd serieus, maar ze kunnen het hun eigen ook haast niet voorstellen wat het voor ons betekend. Jou vader heeft het er ook zeker niet gemakkelijk mee. Ik word er ook elke nacht door wakker omdat ik het dan benauwd krijg. Dat blijft voor ons het hele leven zo, wij kunnen niet meer genezen.
Maar lief meisje van 16, wees zeker heel zuinig op je vader die van mijn leeft al zeker meer als dertig jaar niet meer hij is heel vroeg van ons heen gegaan. Wel niet door Copd of zo maar mijn vader was alcoholist ook een ziekte waar hij niet van kon genezen hij was heel erg verslaaft aan bier. En dat heeft hem het leven gekost omdat hij niet van het bier af kon blijven. Hij is op 48 jarige leeftijd overleden nog veel te jong.
Maar ja daar moeten we ook mee leren leven. Jiij bent nog lekker jong geniet er maar van.
Ik wens jou toch nog een hele fijne tijd met je vader en als je meer vragen heeft over deze ziekte mag gerust hoor ik probeer zo goed mogelijk een antwoord terug te geven aan jou wat in mijn vermogen ligt.
En nog bedankt voor je reactie........... ^O^
Hartelijke groetjes van Ria het internetmoedertje.
hallo ria,
ja ik zou dat heel graag willen met zn allen iets leuks doen ofzo, maar inderdaad dat kan die niet meer. ik zou het ook wel is willen weten hoe het voelt om copd te hebben. misschien dat ik het dan beter begrijp. ik heb wel eens door een rietje geademt met me neus dicht en dat vond ik heel eng, om vol te houden een poos. zou ik het daar mee kunnen vergelijken? ik ben denk ook wel zuinig op me vader, pas was ik logeren en kreeg ik last van heimwee, wat ik anders nooit heb. ik ben dan bang dat er wat gebeurd met me vader ofzo. of als ik op school ben, ben ik bang dat als ik thuis komt dat hij dat in het ziekenhuis ligt ofzo. ik vind het heel moeilijk om het allemaal te accepteren enzo. ook vraag ik me af of ik deze ziekte ook krijg..
sterkte, groetjes linda
Hoi Linda.
Nou ik wens je deze ziekte nooit......... maar ik kan je wel een raad geven ga nooit roken dat is de grootste boosdoener om Copd te krijgen. Heeft jou vader ook gerookt? Mijn eigen ervaring ik heb ook stevig gerookt en nu heb ik daar de lasten van. Lees mijn verhaal maar eens op mijn site http://www.internetmoedertje.nl/Astmaverhalen/VerhaalRia01.html en probeer zoveel mogelijk dingen te vermijden waar je op kan reageren dan blijf je veel sterker. Het is wel een hele opgave hoor. Bijvoorbeeld mijn dochter van 19 jaar gaat nooit uit naar waar gerookt wordt. Gelukkig kan ze weer meer naar de bioscoop daar mag beslist niet meer gerookt worden. En haar lieve vriend die rookt ook niet en gaat ook niet graag uit dus gelukkig gaat dat heel goed zo saampjes. Ze gaan veel als het zomer is ook naar het hemelrijk en lekker zwemmen dus er zijn genoeg dingen waar je niet in de rook hoeft te zitten. En ik hoop ook in de toekomst dat er meer rookvrije plekken komen.
Maar jij hoeft het ook niet te krijgen hoor dat is bij iedereen heel verschillend. Het ligt er gewoon maar aan hoe jou gestel is.
Nou ik hoop je weer even wat meer ervaring vertelt te hebben ik doe dit heel graag.
Hartelijke groetjes van Ria het internetmoedertje.
Beste Ria, ik herken je verhaal, ik heb ook een vrouw die nooit ziek is en erg actief. Ze doet van alles en doet ook nog aan hardlopen. Dit heb ik ook altijd gekunt maar lukt momenteel niet echt meer vanwege inspanningsastma en mijn hele strijd tegen Burn Out en Candida. Ik heb 40 jaar aan sport gedaan en ben altijd voor anderen bezig geweest. Ik heb nu de rekening gepresenteerd gekregen.
Moeilijk te accepteren maar moet wel.
Ik herken het ook dat je ega er op uit wil en vol energie zit terwijl jij niet lekker in je vel zit en er dus tegen op ziet om iets te gaan doen; het kost zoveel energie.
Ik heb ook tegen haar gezegd dat ik me zou kunnen voorstellen dat ze een beter leven zou kunnen hebben zonder mij, maar ze is niet voor niets met me getrouwd zegt ze en nu hebben we afgesproken dat ze ook meer dingen alleen gaat doen zodat er minder druk op mij afkomt.
Dat voelt welprettiger aan maar ik zie ook soms haar blik dat ze toch liever had dat ik meeging, maar ik heb haar ook duidelijk gemaakt dat ik dan weer een paar stapjes terug moet doen en we zo niets opschieten. Daarom heb ik nu ook wat rustgevende tabl. ingenomen voordat we maandag op vakantie naar Italie gaan. Zij is niet voor tabletten, maar als ik het zo beter kan opvangen waarom niet dan, heeft zij er toch ook baat bij.
Anders krijg ik door de stress weer meer last van astmatische klachten en migraine e.d. en dat wilik liever niet.
Kijk het zit natuurlijk ook tussen de oortjes maar een rustige situatie kan ook zelfvertrouwen opleveren waardoor je er niet tegen op hoeft te zien om op vakantie te gaan.
En dat levert weer gunstige situatie op t.o.v. astma e.d.
Nou ik wilde je in ieder geval van mijn kant steun geven omdat ik je situatie herken.
Liefs, Bert.
Hoi Bert.
Ook bedankt voor je reactie, en ja het is zeker geen rozegeur en manenschijn het leven met een zieke. Maar ik weet wel als het andersom was geweest en mijn man was ziek geweest dan ging ik ervoor, want die keuze maak je als je met elkaar trouwd, en ook houden van elkaar doet ook echt een heleboel dat is zeker. Want ziek is ziek, het is wel niet altijd gemakkelijk maar inderdaad moet je elkaar daar de ruimte in geven. Mijn man gaat liever niet zonder mijn weg hij vind het kei ongezellig. Hij blijft nog liever thuis als dat hij alleen weg moet. Dat geluk heb ik wel heb een kei lieve man, hij heeft echt heel veel begrip voor mijn. Zo man bestaat er echt geen meer als die van mijn en dara ben ik echt heel trots op. Want het kan ook anders, ik heb andere verhalen gehoort en dat is echt te gek voor woorden dat als je ziek wordt lopen ze weg. Een voorbeeldje......... zoiets als in verwachting raken dan lopen er ook veel weg, die nemen dan niet hun eigen verantwoording, maar ze hebben er zelf heel veel van genoten toch? ;-)
Bert wij mijn man en ikke hebben nu die keuze gemaakt we gaan heel veel in de zomer overal naartoe. Dan kan je buiten blijven zitten dan heb je minder kans om ziekt te worden van rook. We hebben ook saampjes de keuze gemaakt en hebben een stacaravan gekocht, dan zijn we er ook op uit zonder last te hebben. weet je het is echt heerlijk op de camping, we zijn dan toch van huis. :Y
Ik hoop dat je nu toch een fijne vakantie heeft gehad dat gun ik ej van harte ik hoor je wel weer.
Groetjes van Ria het internetmoedertje.
hoi ria,
het is idd een moeilijke combinatie copd en een gezin... als we wat leuks gaan doen met mijn broertjes en mijn ouders moeten we eerst altijd kijken hoe ik me voel en ofdat ik wel mee kan... en idd uit eten is eeen probleem netzoals zoveel dingen... ik vind het erg moeilijk dat iedereeen altijd rekening met mij moet houden ook met feestjes enzovoorts, mensen die het niet weten komen dan vaak naast je staan met een sigaret en dan zeg ik daar kan ik niet tegen heb astma en copd en dan vinden sommige da je je aanstelt en andere houden er wel rekenig mee en willen het hele verhaal horen... maar goed waar ik nu het meest blij mee ben weet ik nog niet... ook op school enz sta ik bekend als het meisje met asmta...en copd en iedere leraar die het weet vraagt er regelmatig naar en soms word je ook anders behandeld.. en dat wil ik niet.. ik ben toch niet meer dan een ander.. ik vind het zo naar dat iedereeen maar rekenig met houden met mij..vooral voor mijn ouders en broertjes vind ik dat erg.. we gaan dit jaar waarscijnlijk niet op vakantie vanwege mij omdat het niet zo lekker gaat.... dan denk ik moeten ze zich weer aan passen :S
veeel succes met de omga\ng hiermee en het maken van je keuzes! kies voor jezelf want jij bent t belangrijkst!
liefs susan
Hoi Susan.
Ja is ook vaak heel moeilijk om keuzes te maken voor ons zelf, maar keuzes maken doe ik echt wel. Zeker omdat het voor mijn ziekte heel erg belangrijk is om toch die keuzes te maken. Ik heb er veel onbegrip door gehad en nog maar ik heb nu zoiets van laat ze maar ze weten niet beter. Ik weet waar ik het voor doe en ik zit er ook helemaal niet meer mee, zeker niet hoe anderen over mijn denken. Zo hard moet je tegenwoordihg wel zijn in de maatscahppij want laat je je gaan voor anderen? nee echt niet dan heb je er alleen je eigen maar mee. Ik zeg alleen dit, ik doe wat goed voor me is doe echt geen dingen meer waar ik ziek van wordt is mijn eigen keuze daarin. Ik ga ook niet iemand verbieden hoe hun moeten leven. Ik laat mijn echt niet door anderen dwingen door hun gedachtegang. Ze weten niet beter die tijd komt nog wel. En dan mogen ze zeker bij mijn komen en er over praten eerder niet. Klinkt keihard maar zo moet je tegenwoordig wel zijn. :Y
Groetjes van Ria het internetmoedertje
Hoi Ria en anderen. Ik ben gisteren teruggekomen van vakantie. Verleden week maandag weggegaan.Ik had wat rustgevende homeopath. tabl. ingenomen en wat foradil en me gewoon voorgenomen dat ik moest genieten en niet tegen de reis opzien.We hebben de eerste dag vanuit enschede tot milaan kunnen komen en om beurten gereden en ik was goed te pas. In Milaan overnacht en de volgende dag naar de eindbestemming aan de Riviera(Albenga). Vele leuke dagen gehad met veel gezien(o.a. Monaco) en ook veel zon.Ben er achter gekomen dat mijn vermoedens t.a.v. foradil kloppen.Ik had het meerdere dagen gebruikt en kreeg toch wat uitslag en het voelde in mijn keel of dat ik er een brok in had zitten.
Heb al die dagen niet meer gebruikt en voel me mede door het mooie weer veel beter. Was anders vaak ziek in de vakantie(migraine). Mijn keel voelt ook beter aan. En we hebben daardoor toch ook veel gezien, wat ook voor mijn vrouw weer leuk is. Anders heb ik vaak geen zin om wat te doen omdat je je niet lekker voelt. Ik heb haar wel een keer alleen laten winkelen want toen vond ik dat ik al genoeg winkeltjes had gezien. Maar dan gaat ze ook rustig alleen.
Zoals ik al schreef zijn we gisteren teruggekomen, het is zo'n 1350 km rijden en we zouden om 5:30 gaan opstaan en dan in 1 dag de afstand gaan rijden.Het regende en onweerde 's nachts en we konden eigenlijk niet slapen bij de gedachte aan thuis. We zijn uit bed gegaan om 03.00 uur en hebben wat gegeten en om 04:15 uur zaten we in de auto. Ik had 1 rustgevend tabletje genomen en verder geen foradil omdat ik me voornam er niet tegen op te gaan zien tegen het lange rijden in de auto en heb me verder op mijn ademhaling ook geconcentreerd. Ik heb het meeste gereden en we kwamen 12 uur later om 16:30 uur aan in enschede. Wel vermoeid maar voel me gewoon goed.Ik denk touwens ook dat de fitness zijn werk doet omdat ik altijd zulke gespannen spieren had waardoor ik hoofdpijn en migraine kreeg en nu was ik en voelde ik me meer ontspannen. Waar ik van overtuigd ben is dat spanningen bij mij meer irritatie aan mijn luchtwegen uitlokt, dat is me nu wel gebleken tijdens deze reis dat wanneer ik rustig kan blijven ik gewoon geen last heb.
Wat betreft mijn astma met sport blijft het nog een vraagteken of spanning hier ook iets mee te maken heeft(ik denk dat het een combinatie van spanning en irritatie van luchtwegen is). Ik stop in ieder geval met foradil en wil een kortwerkende luchtwegverwijder. Ik ga het gewoon uitproberen. Evt. ga ik bij klachten gewoon weer singulair proberen.
Nou ik heb begrepen dat het hier ook mooi weer was de hele tijd en val dus weer in de boter hier omdat ik maandag pas weer hoef te werken.
Ik hoop dat iedereen een beetje kan genieten van deze dagen.
Liefs, Bert.
hoi! super dat je een leuke vakantie heb gehad bert. ben blij voor je dat je nog op vakantie kan enzo, ook nog zo ver weg! ik denk dat we dit jaar voor het eerst niet op vakantie kunnen. volgend jaar ging het al helemaal niet met me vader, want hij had ook nog is wondroos. Maar nu gaat het weer slecht.. dus ja :-\
ik vroeg me af of jullie door je ziekte ook een soort vaalangst hebben ontwikkeld, dat je bang bent om van huis weg te gaan ofzo. mijn vader heeft dit momenteel heel erg. en ik vraag me af hoe dit komt.
liefs linda