depri na stellen diagnose copd 3 of gold 3.
05-04-2017 om 12:46 uurHallo ,zijn er meer mensen die dit ook hebben, ik voel me na het stellen van de diagnose gold 3 in januari vaak erg depri en kan er ook nog niet goed mee omgaan.
Ik heb nog moeite om naar mijn eigen lijf te luisteren en ook moeite met de mensen om mij heen. Niet mijn man of mijn dochter die begrijpen dat ik geen iets niet kan op dat moment maar bv ik moet weer reintegreren op het werk en daar vindt ik het ook moeilijk om mijn grenzen aan te geven.
Ik wil altijd alles uitleggen en dat lukt me nu niet , en ik kan ook nog niet goed uitleggen dat het de ene dag wel redelijk gaat en de andere dat pet is. Zijn er meer menden die dit ervaren?
Ja net wat je zegt...mijn fysio zegt ook je moet het ook gaan accepteren nou dat lukt mij gewoon niet zal wel heel veel tijd gaan kosten voordat je dat kunt....ik ga ook na een psycholoog in mei staat de afspraak mij emoties en angsten benauwd kortademig zijn vliegen gewoon alle kanten op....januari was ik er nog helemaal niet mee bezig nu wordt je er 24 uur mee geconfronteerd...ze zeggen dat ik zo geschrokken ben dat ik als ware bevroren ben waardoor ik nu chronisch aan het hyperventileren ben en erg deprie geworden ben het zal maar voor mijn gevoel is dat niet zo en komt dat door de achteruitgang....ik had al wel klachten van kortademigheid vooral met zware tassen en zo maar herstelde snel na een normale ademhaling nu helemaal niet meer.....en waarom ga jij de ziektewet niet in miss kom je wel in aanmerking om afgekeurd te gaan worden zomaar je baan opzeggen kan toch ook niet kom je financieel ook nog in de problemen straks @yophen
Zeker weten , dat is een heel proces, de ziekte wet in, zeker als je baas met een fusie bezig is en jou graag kwijt wil!
Dan kom je inderdaad financieel in de problemen, mijn man heeft steeds ook een foute diagnose bij het bevolkingsonderzoek darm kanker. Maar dat moet je ook zelf betalen he. Ook deze problemen komen erbij en dat geeft weer heel stress!! Vandaar dat je depri wordt. ik krijg ook steeds meer klachten, maar wijd dit aan andere dingen. Misschien fout? En de hartkloppingen ga ik wel mee nemen naar de cardioloog!!
en misschien is antidepressiva ook een optie mijn longarts wil ook dat ik dit ga gebruiken want angsten en deprie zijn maken de klachten erger als bij het beeld copd hoort...jullie zitten wel dubbel op je man en jij het werk...heb je ook last van hyperventilatie?
Nee gelukkig niet en even ter correctie ik zit vanaf januari in de ziekte wet, maar moest end maart beginnen met re-integreren, dat heb ik 3 weken geprobeerd en dat lukt echt niet. Ik heb dat ook aangegeven bij mijn werkgever, en die is met de fusie bezig en wil mij o zo graag kwijt. Dat kost ook zo veel energie.
Wat ervaar jij aan klachten nu dan?
ik ben na het minste benauwd, ik heb bij inspanning hartkloppingen, als ik wat doe wat dan ook moet ik regelmatig gaan zitten om op adem te komen. Ook vermijdt ik dingen valt mij op, ik denk dan dat moet ik niet doen, dat gaat mij energie kosten. Bv. ik ben gisteren niet naar de braderie geweest op het dorp om dat ik er al bij voorbaat tegen op zag en dat kost mij energie. Ben wel bij mijn moeder geweest, die sinds kort op een gesloten afdeling zit dit in verband met haar beginnende dementie. Ook dat kost energie, maar mijn broer was er ook en dan is het iets makkelijker. We hebben de afgelopen weken haar huis uitgeruimd en ook dat kost energie, mijn broer heeft heel veel gedaan, maar mijn zus werkte erg tegen! Gelukkig was mijn broer heel flexibel. Deze dingen kosten mij heel veel energie.
Ja maar zo kan je toch ook niet meer werken en moet je afgekeurd worden...je kan toch in de ziektewet blijven tot een oproep van een bedrijfsarts?
Het is de knop in je hoofd. Die kan om. Al die dingen die je noemt, gaan je gewoonlijk niet in de koude kleren zitten. Maar doordat je aan de COPD denkt, vult het je hele hoofd en is er geen ruimte meer voor lichtpuntjes. Ik heb COPD2/3 en ik werk nog steeds fulltime, op een dag na, met kleuters. Natuurlijk gaat alles minder, maar het geeft me juist bergen energie, door niet steeds aan de kwaal te hoeven denken. Ik begrijp je, want ging door hetzelfde dal, tot ik besloot weer de regie over mijn eigen leven te nemen. Nu is het goed.
Liefs en sterkte.
nu is het wel zo de ene ervaard met copd2 al heel veel beperkingen terwijl de ander die in gold 3 zit nog heel veel kan....combi emfyseem erbij sommige hebben wel emfyseem erbij en de ander weer niet speelt ook een rol met je beperkingen het is voor iedereen anders
Tuurlijk is het voor iedereen anders. Kan alleen maar voor mijzelf spreken, diagnose 9 jaar terug copd 4, ook jong. Maanden me laten meeslepen tot het moment dat ik in december besloot het heft in eigen hand te nemen en weer door te gaan met mijn leven en proberen de COPD een plekje te geven wat mij aardig gelukt is. Door het revalidatietraject ben ik meer gaan sporten en hoe gek ook dat geeft lucht. Ik werk nog steeds, 32 uur, en doe verder ook het huishouden nog. Niet zoals voorheen een paar uur achter elkaar en dan hele huis schoon. Maar goed een dag heeft meer dan een paar uur. 2,5 jaar terug na een ic opname door de bewuste griep heel slecht geweest, moest zelfs opnieuw leren lopen. Stapje voor stapje weer vooruit gegaan en zit alweer ruim op het niveau van voor mijn opname. Het is absoluut niet gemakkelijk maar acceptatie van je ziekte is het belangrijkste wat er is. Want als je dat kunt zul je ook merken dat je meer kunt dan je nu denkt.