Bang en vragen vragen vragen

in 2007 is Gold III geconstateerd. Ik ben jaren eigenlijk goed stabiel gebleven, ook goed gesport e.d. en heb me eigenlijk nooit echt gerealiseerd wat deze ziekte inhoudt (of heb het heel diep weggestopt).

Maar opeens zo'n anderhalf jaar geleden begon ik benauwder te worden, ook tijdens het werk (op een leefgroep voor verstandelijk beperkte oudere dames). En daar weet ik het eerst aan. Uiteindelijk naar de huisarts gegaan waar ik een blaastest heb gedaan. Die was goed volgens de huisarts. Omdat ik me echt niet goed voelde heb ik daarna allerlei onderzoeken laten doen waar niks uitkwam. Ondertussen heb ik me ziek moeten melden omdat ik echt niet meer kon. Ik bleek ook al lange tijd met een burn-out te kampen die er nu uitkwam.

Aangezien de huisarts zei dat ik stabiel gebleven was geloofde niemand mij, ook de bedrijfsarts niet. Inmiddels zijn er 9 maanden voorbij sinds ik voor het eerst met deze klachten naar de huisarts ging. Uit arren moede heb ik toch maar een verwijzing naar de longarts gevraagd. Daar blijkt dat ik WEL achteruit ben gegaan, niet qua longkracht en inhoud, maar wel qua zuurstopopname en -afgifte en dat ik nu tegen Gold IV aanhang.

En nu ben ik enorm kwaad op de huisarts... 9 maanden onzekerheid en grote ellende op het werk.

Dan komt het opeens allemaal erg dichtbij en pieker ik sinds de 20ste, toen ik bij de longarts geweest ben, contant over het verdere verloop van deze ziekte. Hoe is het om steeds benauwder te worden, hoe zal het sterven gaan. Ik ben gewoon ontzettend bang.

Daarnaast zijn er vragen zoals...
Hoe lang duurt het gemiddeld dat iemand in Gold IV terecht komt tot aan het einde?
is het verstandig om met Gold IV nog te werken, zorgt dat niet voor teveel last en daardoor achteruitgang? Ik wil het einde zo lang mogelijk uitstellen. Ik ben GVD pas 51!!!

Help?  :'(