alles wordt anders

ik heb copd fase 4, ik ben inmiddels gewend dat lang niet alles meer lukt en mogelijk is.

Mijn leven heb ik daar aardig op aan gepast, maar waar ik steeds meer tegen aan loop is alle zaken die daar bij komen o.a.

botontkalking, spierafname, oogklachten enz enz

Maar ook mijn uiterlijk veranderd, een huid als perkament papier door de vele prednison, ook in de pufjes zit cortico steroiden dus dubbelop.

Heel vlug blauwe plekken vooral op onderarmen, soms zo erg dat ik liever lange mouwen aan doe dan de vreemde blikken van mensen onder ga.

Maar ook een ander figuur, ook weer door medicijnen, breder bovenlijf, voel mij soms net een tuimelaar.

Kleding kopen wordt daardoor lastiger,het is het vaak gewoon net niet! sowieso al weinig energie om veel te passen en online lijkt alles prachtig op vrouwen als Doutzen Kroes.

Moe eruit zien en wallen onder de ogen, kortom al vind ik uiterlijk echt veel minder belangrijk dan mijn gezondheid, ik baal er wel van, op sommige dagen voel je je daardoor extra ziek en zeker ook even toch een beetje zielig :-)


Dit geldt ook natuurlijk voor astma patienten denk ik, hoe ervaren jullie dit en ga je ermee om? Ook vooral de vragen als je er niet goed uitziet, ik hoor mijzelf dan altijd uitleggen:medicijnen, ziek enz enz maar ik merk soms dat mensen dan toch reageren met :ga eens vroeg naar bed, tja door prednison lig je vaak wakker,maak een lange wandeling, duhuh als dat nog eens kon.

Zomaar wat voorbeelden maar ben benieuwd hoe jullie ervaringen zijn!

Groetjes, Jolien