Wie kan mij helpen met mijn vraag
05-10-2011 om 14:59 uurIk ben 34, ben vandaag aangemeld op dit forum, heb astma/allergieen/intoleranties, moet met diverse dingen rekening houden in het leven, maar sta al een tijd in duo, wel of geen kind te krijgen met mijn partner die geen astma heeft, moeilijke keuze vind ik. Hoe gaan jullie hiermee om? Voor diegene die in twijfeling staat maar zou ook graag mama's/papa's willen horen hoe zij het ervaren, zelf astma te hebben en een kind opvoeden/grootbrengen. Hoe gaan jullie hiermee om? Waar lopen jullie zoal tegen aan. Valt het mee of voornamelijk tegen? Heb je nog wel tijd voor jezelf mbt de astma. Ben erg benieuwd naar jullie waardevolle ervaringen/reacties ! Voorbaat hartelijk dank!
hoe gaan jullie om met jouw beperkingen mbt de astma en het kind ?
je kunt het moederschap beschouwen als een baan erbij, wel een hele leuke, dat wel....
Hier was de keuze ook heel erg aanwezig natuurlijk wel of geen kinderen.(ben nu 32)
Helaas heeft mijn lichaam voor mij gekozen dat het geen kinderen gaan worden.
Lijkt me ook wel erg zwaar om voor een kind te zorgen terwijl je ook al zoveel moeite met jezelf hebt,
Nu kan ik rusten wanneer ik wil en met een kind wordt dat natuurlijk wel veel moeilijker.
Tuurlijk is de kinderwens altijd wel aanwezig dus ben eigenlijk wel blij dat mijn lichaam voor mij gekozen heeft.
Veel sterkte in deze beslissing
Goh Nancy, wat schrijf je dat mooi, zeg
Ik heb indertijd met de internist en de huidarts overlegd.
Zij zagen geen grote bezwaren; de benauwdheid zoals ik die als kind meemaakte kan tegenwoordig beter worden ondervangen, zodat, als een kind astma zou krijgen, dit veel minder invaliderend zou zijn dan vroeger.
Zwangerschappen voor wat betreft astma geen problemen. Eén van de kinderen eczeem en astma. Is er nu goeddeels overheen gegroeid en kan er goed mee omgaan.
Begeleiding zwangerschappen door huisarts (deden ze toen nog); probleemloze bevallingen voor wat betreft astma en dergelijke. Ook thuisbevalling ging prima.
Medicijngebruik destijds Ventolin. Astma/allergieën hielden zich rustig, minder klachten.
Tijdens één zwangerschap wel Prednison gebruikt (voor een andere ziekte), baby was kerngezond.
De artsen kunnen je uitleggen welke medicatie je wel en niet mag gebruiken en waarom wel/niet.
Ze kunnen je ook uitleg geven over de kans dat je kindje astma/eczeem heeft en dergelijke.
De tijd dat je kinderen klein zijn is fysiek misschien erg vermoeiend, maar ook daar zijn oplossingen voor (als de kinderen slapen, ga jij ook even liggen etc.).
Het is wel goed dat je met je tweeën overdenkt wat de mogelijke consequenties zijn; misschien zal je partner nog meer een steentje moeten bijdragen aan het huishouden en allerlei zaken.
Was bij ons nooit een probleem; je krijgt er ontzettend veel voor terug.
Sterkte bij het afwegen van alle plussen en minnen...
Dank je wel voor jullie warme reacties! wat is dit toch waardevol en het zet me tot nadenken.......
Er borrelen weer allerlei vragen bij me: Veel mensen zeggen: als je kinderen hebt veranderd je leven, maar........in welke opzichten? Wat voor positieve en negatieve kanten?
Astmapatienten met kinderen, kunnen jullie me helpen?
Ik zelf heb ook astma (goed onder controle ook tijdens de zwangerschappen) en heb 2 kinderen allebei met astma. De oudste van 7 heeft het heel goed onder controle en de jongste van 4 jaar helaas minder. Maar goed jij vraagt naar wat er precies verandert als je kinderen hebt.
Je hebt dan niet meer de verantwoordelijkheid alleen over jezelf. Je bent ook verantwoordelijk voor je kind. Dus ook over de gezondheid van je kind. Dat vind ik het allermoeilijkste...wanneer doe je het goed. Zie ik wel of mijn kind t moeilijk heeft? Ben ik niet overbezorgd? Met je kind ziekenhuis in en uit. Daarnaast de normale gang van zaken in t huishouden met 2 kinderen gaat gewoon door. Het is zwaar. Je moet alles plannen. Maar goed als je dat samen met je man goed regelt dan lukt dat ook allemaal wel. De beginjaren zijn gewoon heel erg vermoeiend...voedingen...slapeloze nachten. Maar dat gaat weer voorbij hoor! Opa en oma eens inschakelen en dan ook eens wat leuks samen met je man doen is gewoon ook heel belangrijk. Ik spreek ook gewoon met vriendinnen af en dan is papa bij de kids en zo doet mijn man dat ook en dan ben ik thuis voor de kinderen. Dat is wat men bedoelt met je leven verandert helemaal. Je moet alles plannen.
Maar ik zou het echt voor geen goud willen missen echt niet! Het is het mooiste wat me is overkomen is echt waar! Je krijgt er zoveel liefde, voldoening, geluk, rust (ja ook rust ha ha ha) voor terug. Je bent een gezinnetje samen. Genieten van alle momenten....nee ik zou het echt niet willen missen! Het is heel moeilijk uit te leggen maar die liefde die je voelt voor je kind is gewoon niet uit te leggen dat gaat veel verder dan de liefde die je voor je man kan voelen....of is anders.
Moeilijke beslissing voor jullie inderdaad...ik wens jullie heel veel sterkte daarbij! Respect trouwens dat jullie deze keuze zo bewust en doordacht maken!
Groetjes Manon
Dank je wel allemaal voor je lieve en warme reacties en levenservaringen! Waarschijnlijk zullen er nog wel vragen komen.....
Jij ook bedankt voor je vraag Tania, mijn terugblikken op het moederschap heeft mij ook weer goed gedaan.
wat een handig topic, dit had ik even nodig.
Ik ben net ongeveer 5 weken zwanger :?, en had nog heel veel vragen wbt. zwangerschap en medicijnen en conditioneel. Maar nu kan ik mooi even lezen naar jullie ervaringen. Wat ik wel apart vind, is dat ik veel meer energie heb. En dit sinds 3weken.
In overleg met mijn ha ben van mijn zware medicijnen afgestapt, omdat ik vermoedde dat ik zwanger was, en ook ivm "kinderwens". Daarintegen gebruik ik nu Beclometason en zn Salbutamol. Die heb ik nu de laatste dagen wel wat vaker nodig.
Ik gebruikte altijd Foster, Montelukast, Cetirizine, Avamys, Livocab en zn Salbutamol.
Helaas momenteel geen werk ivm een schouderprobleem, en soms komen op die manier de muren ook op mij af, maar ga er het beste van maken..
Paginering