Weer op de spoedeisende hulp
11-12-2005 om 17:43 uurhallo allemaal
we hebben helaas weer een heftige nacht met onze marielle achter de rug
gisterenmiddag begon ze weer te kuchen dit werdt stedds erger dus we zijn om de 3uur gan vernevelen
gisterenavond is ze na slapen bij frans bauer naar bed gegaan
mijn vriend ging een half uurtje erna douchen en kwam mij halen
ga maar even bij haar kijken wand denk dat ze medicijnen nodig heeft
boven aangekomen schrok ik me lam
ze hapte naar lucht en stikte dus bijna
we hebben meteen weer vernevelt dit hielp dus helemaal niks het werdt aleen maar erger
omdat we de deur plat lopen in het ziekenhuis heb ikdie meteen gebeld,ja we konden komen
ik heb gezegt haar zo niet zelf te gaan vervoeren tis ruim een half uur rijden en dat zag ik niet zitten
we moesten meteen 112 bellen en dat hebben we ook gedaan
de tijd van het wachten was verschrikkelijk het was maar 10minuten maar het leken wel uren en ik had echt het gevoel dat elke minuut de laatste kon zijn
in de verte hoorde we de ambulance al aankomen marielle riep mama laat ze opschieten ik red het niet
toen ze er waren vloog er een meteen naar boven en die schrokken flink
ze kreeg meteen weer een verneveling en zuurstof en werdt aangesloten op de monitor
en ja ze moest mee naar het ziekenhuis,kees bleef thuis en ik ging mee de ambulance in
met sirene waren we in 10minuten in het jkz daar stonden ze ons al op te wachten en kreeg ze nog een verneveling en werd ze eindelijk rustig
na overleg met de artsen is er besloten haar voor 3dagen prednison te geven,echt blij was ik er niet mee
maar het was dat of elk uur vernevelen en dat is ook niet goed
nu is ze weer thuis en redelijk stabiel
bij mezelf komen nu alle emoties los het beeld van haar raak ik nog even niet kwijt komt wel weer goed ,tis effe allemaal teveel de laatste tijd
morgen even contackt met r eigen longarts opnemen hoe nu verder
ik hoop dat dit toch echt de laatste keer was :Y
Hoi Ukkie,
Hoe gaat het nu met marielle? al wat opgeknapt?
Liefs Nina
He Ukkie had al met je gesproken maar vraag mij dus ook af hoe het nu gaat met Marielle.
mg]
Hopelijk weer wat beter!
En met jezelf hoe gaat het nu met jou?
Hoop dat je al je tegenslagen dus nog een beetje kan volhouden.
Het is niet allemaal niks.
Geef je hierbij een hele dikke knuffel
hoi allemaal wat zijn jullie toch lief allemaal,fijn dat zoveel met ons meeleven
op dit moment gaat het nog niet goed
de prednisonkuur is klaar maar nu begint ze weer groen /geel sputum op te hoesten
ze is erg moe nog steeds,vanmiddag om vier uur hebben we een afspraak bij haar longarts
ik zal hier vanavond weer verslag van uit brengen
liefs ukkie
bedankt voor jullie lieve reackties :Y
hoi
we denken aan jullie
Met Jefrey gaat het gelukkig weer goed.
sterkte
Rianne
hoi ukkie
nou nou t zit echt niet mee! veel sterkte
liefs susan
hoiiiiiiiii
we zijn bij de longarts geweest,het was erg emotioneel allemaal
marielle heeft zelf huilent het verhaal verteld,ik kon het zelf ook niet meer droog houden toen de longarts zei ja meisje het was niet niks je hebt de dood aangekeken en dat kan ik nu niet even verhelpen
we krijgen hier nu hulp bij van een spygoloog hier ben ik wel blij om we zijn totaal kapot van schrik en verdriet en ik kan sinds het is gebeurt ook niet meer slapen en sta op instorten.
hoe het nau kon gebeuren daar heeft de longarts geen antwoord op
wel hebben we een handelplan afgesproken voor als het weer mocht gebeuren
twee vernevelingen na elkaar is er dan geen verbetering meteen 112 bellen en niet afwachten.
het groen/gele sputum wordt op kweek gezet en ze heeft nu voor 5dagen zitromax 500 anti biotica
deze week worden we gebeld welke spygoloog ons gaat helpen,marielle begint binnenkort met dr revalidatieperiode voor haar ontwikkelingsproblemen daar zauden we ook begeleid worden door spygoloog,de longarts overlegt of we daar ook hulp krijgen voor wat er dit weekend is gebeurt anders krijgen we een spygoloog uit het jkz
ik hoop dat het beter gaat met de zitromax
groetjes ukkie
Lieve Ukkie
Wat een verhaal zeg en wat zullen jullie geschrokken zijn van die opmerking van de longarts!!!!!!
Logisch dat je emotioneel bent..het is niet niks wat je "even" te verwerken krijgt zeg
ik kan jullie alleen erg veel sterkte wensen.
Wij leven erg met jullie mee en hopen dat de kweek ook goed uitvalt voor jullie..
Een hele dikke warme knuffel voor jullie allemaal!!
groetjes
Rianne en de rest van de familie
jeetje jeetje jeetje wat een ellende weer allemaal.....ik kan jullie verdriet echt zo goed begrijpen...het is niet niks....mijn kleine meid heeft ook een aantal zware aanvallen gehad en ook tegen mij is eens door de arts verteld dat als ik niet wakker was geworden en zo snel had gehandeld ze er niet meer was geweest...dat zijn woorden die nu na 4 jaar nog in mijn hoofd rondspoken en ook ik heb na dat dat gebeurde een jaar lang niet door durven te slapen...ik moest er 2 keer uit van mezelf om te kijken of ze nog rustig sliep...het is moeilijk en dat Marielle het zo bewust mee maakt en het er zo moeilijk mee heeft maakt het voor jullie ouders niet makkelijker...ik kan weinig doen maar leef met jullie mee en hoop dat jullie er met de hulp die jullie nu krijgen er snel weer boven op komen!!! STREKTE!!!! en zorg ook goed voor je zelf!!!
hoi ukkie
wat erg! ik hoop dat de uitslagen van de kweek meevallen en dat jij en je dochter al deze gebeurtenissen op een goede manier kunt verwerken!
heel veel sterkte en ik zal aan jullie denken
liefs susan
Lieve Ukkie jammer dat die prednison kuur niet echt heeft geholpen en je nu dus weer antibioticum moet slikken. Zoals je al weet hebben wij hetzelfde al meerdere malen meegemaakt en de laatste keer was het echt op het nippertje bij Saskia. Maar je hebt goed gehandel 112 bellen is de slimste zet die je hebt kunnen doen. Weet jammer genoeg uit eigen ervaringen hoe je je nu voelt en hoop zo dat je vlug deskundige hulp krijgt door een psycholoog. Probeer toch een beetje rust te krijgen hoe moeilijk het ook is anders trek je het niet meisje. En geloof mij er komen betere tijden ook voor jou. Herinner je maar aan onze eerste kennismaking hoe slecht het toen hier allemaal ging hoe ook wij de ene kuur na de andere kregen en niets hielp. Maar uiteindelijk komt het hopelijk allemaal toch weer goed. Eerst moet je dit allemaal verwerken en dat doe je nu eenmaal niet in een paar dagen.
Weet verder niet zo goed hoe ik je kan helpen maar wil je alleen laten weten dat ik veel aan jullie denk en je een hele dikke knuffel wilt geven. Hoop dat je dat toch een beetje kracht geeft.
Liefs en een hele dikke knuf Kaatje