Spannend
30-07-2006 om 16:23 uurDag allemaal,
Ik heb een zoon van elf die binnenkort wordt opgenomen ter observatie. Ik heb het zelf verzocht bij de kinderarts want thuis en in combinatie met controles krijgen we zijn astma niet onder controle. Hij begint te puberen en dus hebben we onderling woorden over het inname van zijn medicijnen. Hij baalt dat zijn ziekte alles bepaalt. Zijn sociale leven, zijn eetgewoontes want hij heeft ook last van koemelkeiwit allergie, zijn presteren op school en hij wordt soms niet begrepen door anderen. De afgelopen maanden hebben we bezoek gehad van een longverpleegkundige van de GG&GD die kwam kijken of er thuis wat verbeterd kon worden. Mijn huis is in orde en dus kon niets meer toegevoegd worden en toch gaan de klachten niet over of minder worden. Het enige opmerking is dat we aan een drukke kruising wonen. Medicijnen zijn in de loop der tijd aangepast maar toch is hij benauwd en heeft continu slijm productie.
We zijn een hecht team en dus is het voor ons beide spannend dat hij van huis gaat voor een maand. Hij gaat naar Heideheuvel.
Zijn verblijf daar begon eigenlijk met het idee om hem mee te laten doen met het Summerschool programma, maar tijdens de intakegesprek was het duidelijk geworden dat er meer gedaan moest worden. Mijn kinderarts heeft ons de afgelopen jaren echt goed bijgestaan maar hij weet op dit moment ook niet zo goed wat we anders kunnen doen om mijn zoon te stabiliseren en dat mijn zoon accepteert dat er iets met hem aan de hand is. Hij probeert zo "gewoon" mogelijk voor te komen om geen "negatieve aandacht" te krijgen. Op school negeert hij zijn benauwdheid zodat de andere kinderen niet hoeven te zien dat hij zijn Ventoline aan het gebruiken is. Hij blinkt niet meer uit in dingen waar hij goed in is want dan hoeven ze hem geen nerd te noemen en ga zo maar door. Het vervelende is dat hij nu naar groep 8 gaat en gaat weer tussen een groep kinderen zitten die hem in het verleden ontzettend hebben gepest omdat hij niet in hun straatje past. (Lang verhaal). Aan de school heb ik ook niet veel steun/begrip wat zijn astma betreft. Tijdens de entreetoets weken was hij niet lekker en was vaak naar het ziekenhuis voor consultatie. Resultaat hij heeft bar slecht gescoord. ;( Het zit hem dwars dat het niet goed is gegaan en dat is nog een aandachtspunt voor mij. -O-
Ik kan doorgaan met wat er allemaal nog speelt maar ik hou het hierbij. Alleen wil ik nog kwijt dat het voor mij ontzettend pittig is.
Observatie begint op 5 augustus a.s. en hij mag ieder weekend naar huis. *O* Daar ben ik zo ontzettend blij mee want ik vond het al zo voor mij benauwend om hem zo weinig te zien. :Y
Hoi Lily het lijkt me inderdaad ontzettend moeilijk om dit mee te maken.Zeker in een omgeving waar je zoon niemand kent.Ik hoop voor jullie beiden dat hij het er wat meer naar zijn zin krijgt maar ik denk wel dat het wat meer tijd kost.Mijn dochter gaat in de vakantie een week mee op kamp,en daar heb ik ook moeite mee maar ik weet dat zij ontzettend geniet dus daar houd ik me dan aan vast.Het is natuurlijk niet te vergelijken met jullie situatie,maar ik voel wel met je mee.Misschien is hulp voor jou wel prettig,zodat je je ei kwijt kunt en evt.wat tips hoe je hier het beste mee om kunt gaan.Nogmaals iedereen ervaart zijn gevoelens op zijn eigen manier,en schaam je er zeker niet voor.Sterkte met alles en doe de je groeten aan je zoon.Groetjes Yolanda :W :W :W
Dag Yolanda :)
Het is inderdaad zo dat we wat meer tijd nodig hebben maar de omstandigheden moeten wel meewerken. Ik heb voor mezelf wel uitlaat kleppen. Gisteren is een vriendin meegeweest naar Heideheuvel voor morele steun. Ook om van een ander een opinie te krijgen over alles. De dingen die mij waren opgevallen viel haar ook op. En dat gaf ze zelf aan zonder dat ik het vroeg. :Y
Ik hoop dat je dochter inderdaad een geweldige tijd heeft op kamp en dat ze met fijne herinneringen en leuke verhalen thuis komt. Wat jezelf betreft ...ik hoop dat je in je omgeving wat afleiding en begrip kan vinden.
Bedankt voor je begrip. *)
Groetjes Lily :W
hey lilly
mag ik vragen wat dat voor dingen zijn???
ook wij hebben dingen gezien op hh die niet echt tof waren
maar we konden altijd alles bespreken daar
wordt jezelf niet begeleid door maatschappelijk werkster???
liefs ukkie
hoi ukkie,
Toeval was ...of niet....dat ik net uit een gesprek (intake) kwam met maatschappelijk werk van hh. En de kinderen waren met waterpistooltjes aan het spelen. (Vergat te melden dat de groep bestaat alleen uit jongens). Op een gegeven moment kreeg mijn zoon een trap tussen zijn benen. :o Je kan begrijpen dat hij niet zo blij was met de ervaring en wou de andere jongen aanpakken. Hij werd tegengehouden en er is geprobeerd hem te kalmeren. Lukte niet direct. Ik besloot me niet direct mee te bemoeien aangezien ik niet daar zou blijven. Ik liep even weg en toen ik terug kwam was hij meegenomen om zijn woede te uiten op een boom. :o Nadien heb ik hem even gesproken zoals ik zelf daarmee omga.
Ik heb mijn ongenoegen hierover geuit aan de desbetreffende persoon en zei dat ik niet wens dat ze hem dat soort dingen aanleren omdat ik niet later met een ander probleem wil komen te zitten namelijk dat hij het okay vindt om dingen te meppen als ie boos is. :{w Dit heb ik ook aan maatschappelijk werk duidelijk gemaakt. :-\
De moeder van het desbetreffende jongen heb ik ook aangesproken. Die ging gelijk in verdediging maar bood haar excuses aan. Ik zag en hoorde hoe ze haar kind aanpakte omtrent het schop incident. (Ironisch is dat voordat we allemaal weg gingen hetzelfde jongen in een vecht partijtje was beland. hmmm)
Ik word niet begeleid. Ik wil eerst zien wat er met mijn kind gebeurt en dan zien we dan verder. Het is mij opgevallen gisteren bij de informatie bijeenkomst dat ik veel verder bent met dingen/situaties bespreken. Veel voorgestelde handgrepen zijn gewone dingen hier in huis. *) :Y
Het is het gemis dat een rol speelt. -O-
Groetjes Lily