onbegrip
04-02-2007 om 14:21 uurHallo,
Mijn naam is Dinetta en ik heb een zoontje van 7 jaar, Jimmy. Sinds een jaar weten we dat hij zwaar astma-patient is. Hij heeft in een jaar tijd 5 ziekenhuisopnames gehad en ik zou niet eens meer weten hoe vaak we er hebben gezeten voor dagbehandelingen. Hij krijgt steeds meer medicijnen en zijn toestand verbeterd nog steeds niet, wordt alleen maar slechter. Hoe herkennen wij dat er een astma-aanval in de lucht hangt:
- neus ophalen ( zijn neus snuiten kan niet, er komt niets uit )
- moe
- hij is hangerig
- steeds meer puffen
Dit duurt een dag of 5 en dan komt er een astma-aanval.
Afgelopen maandag, op het schoolplein, was de laatste aanval. Hij zakte zo door zijn benen en kan dan niet eens meer lopen. Op school bleek het niet te zijn opgevallen ( ? ). Zijn juf vindt dat hij tegenwoordig op een negatieve manier aandacht vraagt. Dat doet me veel verdriet want de link met astma wordt niet gelegd. Hij slaat zichzelf soms en roept dan dat hij een loser is. Ook vindt hij zichzelf stom. Mijn hart breekt dan en ik probeer hem uit te leggen dat " elke gek een gebrek heeft ". Ik probeer hem dan duidelijk te maken dat iedereen wel wat heeft. Maar ja, hij is nog maar 7, wat voor boodschap heeft hij daar aan. Op dit moment krijgt hij ventolin, seretide en 4 maanden bactrimel. Ook hebben we thuis een vernevel-apparaat. Hij zit op voetballen ! Als het weer wat minder gaat, en hij niet 2 x 20 minuten nonstop kan voetballen, wordt er wel eens gedacht dat hij niet optimaal zijn best doet. Veel mensen zien niet in wat astma met mensen doet. Het is niet duidelijk zichtbaar dus het zal wel meevallen..............
Je wil ook niet zielig overkomen door ze zeggen dat hij astma heeft, hij heeft echt geen voorkeursbehandeling nodig. Maar nu heeft hij het erg moeilijk met zichzelf en moet door al het onbegrip dat hij zelf ervaart, een manier zien te vinden om te leven met astma. Het is al moeilijk genoeg voor hem om in een jaar tijd alleen maar meer medicatie te krijgen terwijl de astma alleen maar erger wordt. In ieder geval zeggen wij elke dag dat hij een topper is en weet hij dat we er altijd voor hem zijn.
Zijn er meer mensen die het onbegrip rondom astma herkennen ?
Groetjes Dinetta
Zielig hoor, al die kinderen !
Deze week ging het waardeloos en sinds gisteren zit hij weer aan de prednison.
Ik las net de reactie van de " de radeloze moeder " en ik snap precies hoe ze zich voelt als de juf
praat over " een bui ". Er wordt gedaan alsof je een onhandelbaar kind hebt terwijl je als ouder weet dat je kind zich ontzettend beroerd voelt en niet lekker in zijn/haar vel zit daardoor. Gisteren viel mijn zoontje bijna flauw buiten, zijn ogen begonnen al te draaien en hij werd opgevangen door een buurjongen. Kinderen hebben weer lang moeten wachten op een dag sneeuw en hij kan niet buiten spelen. Aanstaande woensdag moeten we weer naar de huisarts voor een gesprek. Alle kinderartsen hebben hem gezien het afgelopen jaar, hij heeft ontzettend veel medicijnen gekregen en het wordt alleen maar erger. Een kennisje zei woensdag dat we een doorverwijzing moeten vragen voor Heideheuvel.
Is dit bekend bij jullie ? Zo ja, wat zijn jullie ervaringen ?
Nou lieve ouders, ik wens jullie allemaal alvast een prettig weekend en veel sterkte met de kinderen.
xxx Dinetta
p.s op school wordt nu erg goed op ons zoontje gelet, dat is gelukkig verbeterd ! :s)