vgl met leeftijdsgenoten
18-09-2009 om 17:18 uurHey,
Ik hoop hier eigenlijk een beetje herkenning te vinden.
Mijn astma is heel onstabiel het laatste jaar, en de laatste tijd heb ik steeds meer het gevoel dat ik niet meer kan bijbenen met anderen van mijn leeftijd.
Vroeger ging ik gewoon uit, overal met de fiets heen, een hele hoop hobby's... dit is allemaal niet meer zo vanzelfsprekend nu.
Soms word ik daar zo hard met m'n neus opgedrukt, dat het me moedeloos maakt.
En als ik over mijn grenzen ga is het gelijk goed mis.
Mijn conditie is ondertussen waarschijnlijk zo goed als onbestaande, mijn longfunctie blijft slecht. Alleen al een middagje shoppen of te voet naar het station en ik lig direct uitgeteld op de bank.
Zijn er nog mensen bij wie dit zo sterk achteruit gegaan is? Ik voel me net een oud vrouwtje, en ik ben nog maar 21 :@!
Ik denk ook dat mijn omgeving de ernst er niet echt van inziet. Gisterenavond was ik te benauwd om te eten (je kent wel dat gevoel, je bent aan het kauwen of slikken maar moet alweer stoppen om naar adem te happen) en mijn moeder zei gewoon dat ik toch echt weer eens zou moeten beginnen sporten :X het verschil tussen gewoon buiten adem zijn en benauwd zijn begrijpt ze dus duidelijk niet. Ook onder anderen van mijn leeftijd is het moeilijk. Als zij gewoon zeggen dat ze met de fiets gaan, 'het is toch niet ver?!' dan wil ik niet onderdoen voor hen maar het vergt gewoon zoveel van me...
Herkennen jullie dit? En hoe ga je ermee om?
groetjes,
Sien
Hey Bente!
allereerst leuk dat je wat hebt aan het forum :Y
Ik herken je verhaal heel erg, bij mij ging het tot een jaar geleden ook best goed. Ging drie keer per week fitnessen en als ik met vriendinnen samen fietste konden ze me nauwelijks bijhouden. Maar door zo vaak ziek te zijn het afgelopen jaar is mijn conditie verdwenen. Bij opstoten kan ik niet eens meer de trap op in 1 keer. Heel frustrerend! Zeker als mensen je dan nog eens zeggen 'jij moet echt wat aan je conditie doen'!
Een raad kan ik je geven, en dat is zoveel mogelijk open zijn over je astma en er altijd op reageren als ze zo'n opmerking maken. Mensen die niet echt weten hoe het met je gezondheid gesteld is, kan je niet kwalijk nemen dat ze het niet begrijpen. Natuurlijk zullen er altijd zijn die ondanks een uitleg nog steeds vervelend doen, maar dat moeten we ons maar niet te veel aantrekken ;).
Ik heb een paar vriendinnen die het heel goed aanvoelen, die automatisch wat trager stappen als ik benauwd ben, zonder ik erom moet vragen. Anderen snappen het niet.
Het zij zo, ik probeer die negatieve opmerkingen te negeren.
Het is idd ook vervelend dat vele mensen niet begrijpen dat er vele gradaties zijn met astma. En als je ernstig persistent astma hebt word je dagelijks beperkt in je doen en laten. Als je intermitterend astma hebt, heb je soms alleen klachten bij een verkoudheid. Het zal onze taak zijn om die mensen hun kennis bij te schaven! Als wij er niet op reageren zullen mensen het nooit weten.
Heel veel succes! ^O^
Goed, ik kreeg vandaag ook een leuke opmerking van een klasgenoot (waarvan ik het absoluut niet verwacht had) naar mijn hoofd:
Ik kwam dus benauwd vertellen aan mijn gymleraar dat ik niet meedeed, zegt hij even later: "Ja, met astma kan je prima sporten, dus stel je niet aan"
Okee, prima, maar als je al benauwd bent van het fietsen, amper een trap op komt en amper je schooldagen vol kan maken, lukt het niet..
Voor de zomervakantie kwam ik de trap nog op (al niet van harte, maar het lukte nog prima in vergelijking tot nu), nu is het bergbeklimmen en sta ik te hijgen als ik boven ben..
Ik heb dus ook gezegd dat ik me gewoon niet goed genoeg voelde om te gaan vollyballen..