Hoe pakken jullie situaties als roken aan?
17-09-2007 om 21:10 uurHallo allemaal,
Ik heb er best wel moeite mee, dat als er ergens gerookt wordt, om dan te gaan vragen of ze alsjeblieft niet willen roken.
Hoe pakken jullie dit soort situaties aan?
Laat je de mensen toch maar roken of zeg je er wat van, en wat zeg je er dan van, en hoe?
Ik heb een paar situaties, ze lijken allemaal best wel op elkaar maar dat is ook mijn bedoeling, alleen het moment van het roken van iemand wisselt, zodat het makkelijk te bekijken is hoe je bepaalde situaties aanpakt.
Situatie 1:
Stel je bent ergens op visite, en na een half uur bijvoorbeeld, zie je dat iemand zijn sigaretten aan het pakken is. Als jullie reageren, hoe reageer je dan?
Situatie 2:
Stel je bent ergens op visite, en na een half uur bijvoorbeeld, zie je dat iemand zijn sigaret al aansteekt (je hebt nog niet gezien dat hij zijn sigaretten aan het pakken was). Als jullie reageren, hoe reageer je dan?
Situatie 3:
Stel je wil ergens op visite gaan, bijvoorbeeld een verjaardag, je komt binnenlopen en er is iemand aan het roken. Wat doe je op zo'n moment?
Ik zou graag van jullie willen horen hoe jullie zulk soort situaties aanpakken. Reageer je bij elk van deze 3 situaties? Of reageer je bij geen een van deze situaties? Als je reageert, hoe reageer je dan?
Alvast bedankt!
Groetjes Evi
Kwam gisteren op een mythylschool waar ook onder de luifels niet gerookt mocht worden en ook niet voor de ramen van de lokalen. Heel goed :)
Ik kan de prikkels waar ik niet tegenkan ook niet vermijden, dan moet ik iedereen vragen geen parfum meer op te doen 8-)
Was van de week in een barretje, ivm het afscheid van een collega.
2 mensen waar ik mee aan het praten was staken een sigaretje op.
Het rook kwam in mijn gezicht, waarop we besloten ons cirkeltje te draaien waardoor het rook niet meer mijn kant op kwam.
Initiatief kwam overigens van een roker.
Laatst reed ik met mn schoonzus en haar man mee naar een feestje in het zuiden van het land.
Dus zo een 1,5 uur rijden.
Ik zag daar een beetje tegenop omdat zowel zij als haar man enorme rokers zijn.
Mijn vriend zei dat ik ze moest vragen zo min mogelijk te roken maar zo ben ik dan ook weer niet..
Ik had super geluk ze hadden zelf al bedacht dat ze niet moesten roken en uit eindelijk waren ze me dankbaar dat ik ze een pakje uit gespaard had (heen en terug) haha
Maar ik was ook blij dat ik niet in die rook hoefde te zitten!
Was pas met mijn ouders en hun buurvrouw naar theater.
Buurvrouw rookt maar ging met ons mee in niet-rokers gedeelte staan.
Zei een andere kennis van haar: hey ben je gestopt met roken?
Nee zei ze maar zij roken niet dus ga ik hier staan.
Heel lief vond ik dat.
Mijn ervaring is dat rokers steeds meer rekening met mij (en anderen) houden.
Ja, ik ben geloof ik erg ondankbaar... ;) Mijn vrienden hebben ook het beste met me voor, en roken niet in mijn bijzijn. Maar ik ben dan zo ondankbaar ;) om tóch nog in de hoest en benauwdheid te schieten. Hun kleren, tassen en hun huid zijn namelijk helemaal doordrenkt van een stevige rookgeur. En die is voor mij écht niet te harden. We maken er dan wel grappen over, maar eigenlijk is dit heel treurig. -O-
Gisteren kwam er een vriend bij ons langs vlak nadat ik 2x Serevent had gepuft (hoort 12 uur te werken) en ik moest weer meteen naar de Ventolin grijpen. Twee of drie pufjes helpen maar ten dele.
Vrijdag gaan we bij hem eten. Hij maakt altijd goed schoon, lucht zijn huis en rookt in de tuin. Weer of geen weer. Toch heb ik er dan nog veel last van, ook de volgende nacht en dag. Bij een stevige roker komt de rook uit de poriën, zelfs al komt-ie net onder de douche vandaan!
Tical: heb ff niet de energie voor een uitgebreide reactie. Snap en herken wat je zegt. Ik kan eigenlijk niet eens meer buiten komen, kan nl niet tegen rooklucht,parfumlucht en uitlaatgassen en alle andere dingen met geur/reuk. Dus denk dat ik maar een vissenkom ga kopen voor op mijn hoofd 8-)
Ik vermijd rokerige ruimtes zoveel mogelijk en buiten ga ik niet 'benedenwinds' staan. Ik vraag niemand niet te roken, maar verwijder mijzelf. Als dat mensen na verloop van tijd niet opvalt, dan ga ik ervan uit dat het onwil is en vragen dus ook niet helpen zal............ :N
Heb wel een probleem op mijn werk. Alle clienten roken zo ongeveer. Nu zijn er wel aparte ruimtes waar zij mogen roken, maar ja, de hele dag lopen daar mensen in en uit he. Dus komt in de loop van de dag de gang ook vol rooklucht.......... en ik begin dus 's avonds om 23.00 uur. Dan heb ik het echt even slecht. Zijn ze allemaal naar bed gegaan (ik gooi zo snel mogelijk overal ramen open) dan gaat het wel weer beter. Vanaf 5.30 staan de eersten weer op en begint de atmosfeer weer langzaam te verslechteren.
Ik kan hier niet veel mee. Overal op mijn werk is het zo geregeld; aparte rookruimtes, maar jullie begrijpen wel dat dat de rook niet helemaal tegenhoudt.
Met een WAO verleden (paar maanden ivm orthopedische klachten en daarna weer volledig aan het werk), op mijn leeftijd (50+) is een nieuwe baan met dezelfde salariering en arbeidsvoorwaarden een utopie. Dus hoop ik nog een paar jaar zo vol te kunnen houden. Aan het einde van de werkweek ben ik wel kortademiger en vermoeid. Tsja, een mens moet werken om te eten en dit is mijn vak waar ik als jonge vrouw voor gekozen heb en ik vind het nog steeds leuk. Dus ik blijf waar ik ben en hoop het vol te houden tot mijn pensioen. :Y Soms vind ik het moeilijk, dat wel. Er is ook weinig begrip voor onder collega's en leidinggevenden vind ik. Men vind dat het nu met die aparte ruimtes goed geregeld is en wettelijk is dat ook zo. Maar voor mij is het nog onvoldoende helaas........... :'(
Ik blijf het toch lastig vinden. Met vrienden heb ik geen problemen om te denken...daar kom ik niet meer wanneer er gerookt wordt. Maar hoe doen jullie dat dan met familie die toch stug door blijven roken ondanks dat ze weten dat je astma heb en hier dus niet tegen kan?
Besluiten jullie ook om dan niet meer te gaan wanneer het bijvoorbeeld je eigen schoonbroer betreft... :?
Ben benieuwd.
Mogelijk dat ik er dan toch inderdaad elke keer wat van moet zeggen :? Ik vind dat best moeilijk want ik wordt verder door niemand daarin gesteund. Zo vind ik eigenlijk dat mijn vriend iets tegen zijn broer moet zeggen wanneer hij toch in mijn buurt rookt (buiten b.v.). Nee hij liet zelfs zijn broer in onze auto roken toen ik er niet was :? ! BAH smerig gewoon!! Hij zei dat ie het niet gemerkt had :? duh! ;)
Als ik het hard speel zeg maar dan zie ik mijn schoonfamilie dus niet meer. Dat vind ik dan ook weer vervelend om tegen mijn vriend te zeggen dat hij dan maar alleen naar feestjes moet gaan :P
Jeetje Miran wat vervelend zeg... Ik weet eerlijk gezegd niet hoe ik je hierbij kan helpen, want ik zit niet in zo'n situatie (of heb gezeten) In mijn familie houd iedereen er juist heel goed rekening mee...
Ik weet het niet zo goed, ik kom zelf niet verder dan de 'standaard clichés' die je zelf ook wel kunt bedenken. Hopelijk kan iemand anders je hierbij helpen.
Hoi Miran,
Het is echt een rot situatie!!! Zeker met familie. Ik heb er zelf ook veeeeeeel problemen mee, en heb me er maar bij neergelegd. En dat komt er dus op neer dat ik bij een aantal verjaardagen niet aanwezig ben!! Als ze geen rekening met me willen houden vind ik dat prima (het is hun huis) maar dan kan ik ze niet garanderen dat ik er ben!!
En dat is makkelijker gezegd dan gedaan, want ondanks mijn instelling heb ik er nog regelmatig moeite mee....
Ik neem aan dat je je schoonfamilie heb uitgelegd hoe de situatie is??? En zo ja, dan is het heeeel vervelend dat ze geen rekening met je willen houden.
Ik zou als ik jou was een aantal keer niet meegaan!!
En wie weet als je vriend een aantal keer is geweest zonder je en dat ze dan gaan vragen waarom jij er niet bij bent, misschien dat het ze dan duidelijk wordt!Heb ik ook zo gedaan bij mijn schoonfamilie, en ze houden er nu rekening mee.
Sommige mensen die totaal geen verstand van astma hebben die hebben geen benul van jou klachten, omdat je het niet aan je ziet!! En dan denken ze vaak dat het wel meevalt!
Succes ermee ^O^
Sabien
p.s ik kan me zooooooo irriteren aan het feit dat ik me regelmatig opgelaten en ongemakkelijk voelt als ik mensen vraag om niet te roken in mijn buurt.........Terwijl het juist DIE mensen moeten zijn die zich opgelaten moeten voelen want die "verzieken" zonder enige schaamte mijn verse, gezonde, heerlijke zuurstof! En die vragen nooit "vind je het erg als ik jou longen even met teer besmeur?" Nee die steken hem gewoon zonder te vragen op, beetje de omgekeerde wereld :X