Hoe pakken jullie situaties als roken aan?
17-09-2007 om 21:10 uurHallo allemaal,
Ik heb er best wel moeite mee, dat als er ergens gerookt wordt, om dan te gaan vragen of ze alsjeblieft niet willen roken.
Hoe pakken jullie dit soort situaties aan?
Laat je de mensen toch maar roken of zeg je er wat van, en wat zeg je er dan van, en hoe?
Ik heb een paar situaties, ze lijken allemaal best wel op elkaar maar dat is ook mijn bedoeling, alleen het moment van het roken van iemand wisselt, zodat het makkelijk te bekijken is hoe je bepaalde situaties aanpakt.
Situatie 1:
Stel je bent ergens op visite, en na een half uur bijvoorbeeld, zie je dat iemand zijn sigaretten aan het pakken is. Als jullie reageren, hoe reageer je dan?
Situatie 2:
Stel je bent ergens op visite, en na een half uur bijvoorbeeld, zie je dat iemand zijn sigaret al aansteekt (je hebt nog niet gezien dat hij zijn sigaretten aan het pakken was). Als jullie reageren, hoe reageer je dan?
Situatie 3:
Stel je wil ergens op visite gaan, bijvoorbeeld een verjaardag, je komt binnenlopen en er is iemand aan het roken. Wat doe je op zo'n moment?
Ik zou graag van jullie willen horen hoe jullie zulk soort situaties aanpakken. Reageer je bij elk van deze 3 situaties? Of reageer je bij geen een van deze situaties? Als je reageert, hoe reageer je dan?
Alvast bedankt!
Groetjes Evi
Ben vandaag ff kwaad op mijn moede.
In huis rookt ze gewoon met een raam open., ja dat helpt ''niet dus''. De rook kwam tot op mijn kamer,ik heb dr folders gegeven en ze stopt wanneer zei er klaar voor is, jaja. En ineens blijkt ze te weten wanneer ik last van de rook heb en wanneer niet.
NIet alle ouders stoppen dus ineens. Ik vindt rokers maar rare types :-\.
Nu deze week ligt het dan ff overhoop thuis maar deze keer houdt ik voet bij stuk het moet een keer afgelopen zijn.
sry moest het ff kwijt
@Hellen; bij mijn huisartsenpraktijk hebben ze ook een asbak in het halletje staan. En bij het zieknhuis onbegrijpelijk voor de hoofdingang.
@ Troetel, kan me idd heel goed voorstellen dat je boos bent als een moeder van iemand met astma zoiets doet.
@ Hellen, wat een meest idiote plek om een asbak neer te zetten, bij de huisarts... >:(
Wat ik op het moment een van de vervelendste plaatsen vind qua rook is op het busstation van Eindhoven.
Binnen het station mag niet gerookt worden.. dus staat iedereen bij het busstation volop te paffen...
Als ik dus smorgens richting mijn bus loop, moet ik letterlijk door een grote blauwe wolk...
Dat moet dus met mijn mouwen voor mijn mond... en dan snel naar de buitenste rand...
Ik snap er niets van dat er daar geen speciale plaatsen gemaakt worden ook.... Nu hebben ze het probleem zo verschoven dat je er veel meer last van hebt...
Maarja... het is buiten.. dus het is goed??
Mijn ouders roken ook... En zullen ook niet gaan stoppen helaas.
Sinds dit jaar weet ik dat ik astma heb en ze kunnen niet stoppen. Mijn ouders zijn gescheiden, woon bij mn moeder, mn vader komt nog regelmatig langs (zijn elkaars beste vrienden) en roken ze allebei.
Mn moeder vergeet ook heel af en toe het raam open te zetten.... dan word ik echt boos. Alsof het haar niks doet.
Jeetje dat lijkt me heel moeilijk wanneer je ouders roken.
Succes met jullie strijd Troetel en Kiki. Tja en het blijkt toch heel moeilijk te zijn voor sommige rokers om te stoppen. Ik hoop dat het jullie lukt om je ouders te overtuigen :Y
nou tja ze kunnen ook gewoon naar buiten toch? stoppen hoeft niet perse, alleen wel stoppen met in huis roken. Idd lijkt me erg lastig als ze t heel gewoon vinden om in huis te roken en ook niet van plan zijn om t anders te gaan doen. Je kan t wel heel erg vinden enzo maar t probleem blijft, dat zij je astma verslechteren... erg vervelende situatie!!! heel veel sterkte en misschien helpt t om ze mee te nemen naar een dokter. Een beetje autoriteit kan wellicht geen kwaad.
Hoe moeilijk het ook is om te stoppen, ik kan het maar moeilijk accepteren dat ouders die een kind hebben die astma heeft nog in huis durven te roken...
Mijn moeder rookt nog steeds in huis. Ik woon dan weliswaar op mezelf maar kom toch nog wel regelmatig thuis. Ze voelt zich er volgens mij wel schuldig om want ze zet nu wel een raam open en heeft al een nieuwe afzuigkap besteld. Het gaat vooruit want tot een jaar terug wilde ze er niet eens aan dat ik astma had.
Wij hebben a.s. zaterdag een 25 jarig bruipoft van een schoonzus en zwager van mij.Het is in een restaurant en helaas is er een grote kans dat er binnen gerookt gaat worden....Aangezien veel van mijn schoonfamilie rookt, heb ik lang zitten twijfelen wat ik zal doen.
Er zijn 3 opties:
[*] Wij gaan met het hele gezin en dan zien we wel of Jefrey reageert en benauwd wordt, met het risico dat Jefrey dus uiteindelijk weer in het ziekenhuis belant...maardan zijn er wel weer meer gegevens van hem bekent in het UMCG
[*] Wij gaan wel heen en Jefrey reageert helemaal nergens op
[*] Of ik blijf met Jefrey en Sander thuis....Jefrey is natuurlijk wel erg ziek geweest de afgelopen maanden en zelfs vorige week die griep nog.
Ik heb voor optie 3 gekozen.
Helaas voor de familie maar ik wil Jefrey niet weer in het ziekenhuis hebben.
Een nichtje van Gert heeft een kindje van5 maand (14 weken te vroeg geboren) en dat jochie heeft dus ook longproblemen.....en zij komt ook niet.
Jammer dat de familie dan geen rekening wil houden met andere familieleden.
Tja dat roken blijft dus een lastig onderwerp. Ik ben ook opgegroeid als een kind met astma en mijn vader is altijd door blijven roken in huis. Nota bene zijn verschillende familieleden gestorven door longkanker waarschijnlijk doordat ze rookten, maar ook dat heeft niet genoeg impact om met roken te stoppen. Ik vind het onbegrijpelijk, maar ik weet ook niet hoe het is om verslaafd te zijn. Maar hij zou natuurlijk op zijn minst buiten kunnen roken. Maar het onderwerp is taboe en ik heb het er al jaren niet meer over. Als ik naar mijn vader ga weet ik dat er een kans is dat ik benauwd word, maar dat calculeer ik in en daar leef ik dan maar mee (gelukkig gaat het meestal redelijk goed). Maar laatst ben ik ziek geweest en dan ga ik dus niet naar mijn vader, want dan weet ik dat het alleen maar erger wordt. Da's wel pijnlijk om te beseffen, maar het is dan maar zo.
Soms worden anderen die ik hierover vertel plaatsvervangend boos, maar ik haal mijn schouders erbij op, want ik weet niet beter en wil de confrontatie hierover ook niet meer aangaan, want dat wordt toch ruzie.
In mijn eigen huis bepaal ik het zelf: er wordt niet gerookt en als ik ooit kinderen zou krijgen zou ik ze ook zo min mogelijk aan rook willen blootstellen, maar ook dan heb je waarschijnlijk niet alles in de hand.
Paginering