Dat is toch wel schrikken.
19-10-2006 om 18:15 uurIk heb een 3x gehad dat ik 'een virus' onder de leden had maar tegelijkertijd heel erg benauwd was... de enerlaatse keer was ik op vakantie in Griekenland en werd ik daar opgenomen met 'een astmatische bronchitis' en nouja je wilt niet in een grieks ziekenhuis liggen afin de vernevelaars en de zuurstof, antibioticum etc sloegen aan en ik mocht *hoera* op de juiste dag terug vliegen naar huis, maargoed ik had mijn halve vakantie gemist.
De laatste keer had ik een griepje en ik herkende de symptomen uit Griekenland, ik naar de huisarts gestoffeld; kreeg ik cortisoinen mee, ik 's nachts naar de dokterhulp weer verneveld en ventolin mee... nou dat leek wel aardig te gaan maar 4x per 24 uur puffen was te weinig dus ik alsnog naar de EHBO.
"Een onderliggend astma' zei men daar nou ik mocht 8x puffen en ik weer naar huis; uiteindelijk sloegen de medicijnen aan (plus prednison, wat een ***middel) en ik begin te ratelen. :@
Vandaag toch een longfunctie-test gedaan en nu is het er eindelijk uit; de diagnose astma dus nu heb ik een andere puffer gekregen één met én luchtwegverwijder en tegen ontstekening in één.
Goed, ik ben toch wel geschrokken; als ik terug denk aan hoe ik 's nachts in ademnood was... afschuwelijk. ik ben niet zo heel gauw van mij stuk maar nu toch wel even angstig. Oké de vermoeidheid etc is verklaard maar het valt me nogal rauw op mijn dak. Ik heb het nog 's een aantal x extra gevraagd en ze zeiden 'ja het is overduidelijk astma'
:?
-O-
yup, dat moeten we doen...
Ach ja, ik heb hier helaas ook al ervaring mee, kinderen op school die je pesten..., en zelfs volwassen mensen begrijpen soms nog niet wat het betekend om allergie en astma te hebben..., maar goed wat doet men er aan he... het leven is soms een grote relativatie... en ik heb mezelf geleerd om boven dit soort mensen te staan, maar ok, het doet soms toch nog wel een beetje pijn...
Inderdaad... vooral als je er achteraf erg over na gaat denken... en ik ben al zo'n piekeraar! Altijd al geweest, ik heb best veel bevestiging nodig en nu is in één klap, al die bevestiging dat ook mijn omgeving het heeft geaccepteerd weer bij het nulpunt...
Ja precies zo is het, dus wij zijn beiden piekeraar...
Dat is zo moeilijk dan als je een wankele bevestiging hebt en die wordt ineens zo de bodem ingetrapt; zo ben ik zelf ook. Blijf vaak ook bevestiging zoeken. Het enige is hecht niet te veel waarde aan die giftige zwam met zijn stomme woorden maar vertrouw je eige ikje. :)
Van 't piekeren kom je niet zo maar af... Heel vaak ben je op zo'n moment niet sterk genoeg om een krachtig antwoord te geven. Wie heeft er nog meer een soortgelijke ervaring waarbij heel veel piekeren het gevolg is?
oh wat n idioot! ik ga haast hopen dat ie zellf iets krijgt, maar dan wat weer over gaat. laat m = eenk eer in ee n rietje blazen en ondertussen trappen heen en weer lopen. dan piept ie (letterlijk) wel anders.
ik heb ook van zulke dingen meegemaakt, en toen heb ik een paar keer een spreekbeurt gehouden (verschillende klassen dus ja...) en toen hielden ze op (met rietjes blazen een kwartier) nu gaat het wel goed met dat maar slecht met me astma
nou kusjes en succes! hester