Dat is toch wel schrikken.
19-10-2006 om 18:15 uurIk heb een 3x gehad dat ik 'een virus' onder de leden had maar tegelijkertijd heel erg benauwd was... de enerlaatse keer was ik op vakantie in Griekenland en werd ik daar opgenomen met 'een astmatische bronchitis' en nouja je wilt niet in een grieks ziekenhuis liggen afin de vernevelaars en de zuurstof, antibioticum etc sloegen aan en ik mocht *hoera* op de juiste dag terug vliegen naar huis, maargoed ik had mijn halve vakantie gemist.
De laatste keer had ik een griepje en ik herkende de symptomen uit Griekenland, ik naar de huisarts gestoffeld; kreeg ik cortisoinen mee, ik 's nachts naar de dokterhulp weer verneveld en ventolin mee... nou dat leek wel aardig te gaan maar 4x per 24 uur puffen was te weinig dus ik alsnog naar de EHBO.
"Een onderliggend astma' zei men daar nou ik mocht 8x puffen en ik weer naar huis; uiteindelijk sloegen de medicijnen aan (plus prednison, wat een ***middel) en ik begin te ratelen. :@
Vandaag toch een longfunctie-test gedaan en nu is het er eindelijk uit; de diagnose astma dus nu heb ik een andere puffer gekregen één met én luchtwegverwijder en tegen ontstekening in één.
Goed, ik ben toch wel geschrokken; als ik terug denk aan hoe ik 's nachts in ademnood was... afschuwelijk. ik ben niet zo heel gauw van mij stuk maar nu toch wel even angstig. Oké de vermoeidheid etc is verklaard maar het valt me nogal rauw op mijn dak. Ik heb het nog 's een aantal x extra gevraagd en ze zeiden 'ja het is overduidelijk astma'
:?
-O-
Heeeeel herkenbaar, te herkenbaar :X :X :X Ik heb er sinds mijn laatste prednison echt ontzettende moeite mee. Het ging zo goed en ik werd direct afgestraft met mn zwaarste aanval ooit.. :X :X Ik weet niet meer waar ik me aan moet optrekken, ik kan bijna niks positiefs bedenken qua gezondheid :N
Ik heb 2 jaar astma en ik kan het nog steeds niet accepteren. Ik ben vaak boos en verdrietig. Maar ik weet gewoon hoe is om het niet te hebben en ik zou er alless voor doen om het terug te draaien. Tis niet anders. Ik hoop dat ze me met longrevalidatie er meer mee kunnen helpen.
Het gekke is dat ik nooit het verschil gemerkt heb; ik heb nooit beter kunnen ademen dus ik heb geen vergelijkingsmateriaal waardoor ik juist zoiets heb van 'ja het zal wel' ;(
Op het moment dat ik heb bijgepuft met ventolin of gewoon op de tijden dat ik mijn seretide neem merk ik wel van 'zo kan het dus ook', maar vaak heb ik het zo druk dat ik pas te laat merk dat ik er last van heb... ik neem elke dag om 10 uur 's ochtends mijn medicijnen, maar soms vergeet ik het... gelukkig heb ik klasgenoten die me er op wijzen (meestal) en dat scheelt al heel veel, maar toch... zit je daar met je pufje in de klas...
En als één van je klasgenoten (een hele vervelende) dan zegt 'je mag ons wel eens op een etentje trakteren omdat je naast je eigen ook ons verzekeringsgeld opmaakt' dan barst er iets... dat wordt te veel... en op zo'n moment kan ik zo'n jongen wel afsmoren...
Inkie, ik had die gozer wat gedaaaaan!!! >:( Hoe kan ie!!!!!!!!!!!!!! GRRRRRR
D'r zijn altijd van die verlopen figuren :N
Gelukkig heb ik twee oren... de lulkoek van sommige mensen gaat 't ene in en 't andere weer uit!
Maar vaak genoeg ook blijf het hangen en knagen tussen die oren... maar wat moet je dan? Het zal je maar gezegd worden gewoon midden in een les, iedereen hoort het... had ik 'm aan moeten vallen? Het enige wat ik gezegd heb 'wil je me dood hebben ofzo' en toen was het stil...
Ik heb ok ooit iets dergelijks meegemaakt en gezegd of ie het normaal vond, of ie zich nu stoer voelde? Toen was ie stil.
Zo wat een brutale aap! >:( En heb je hem ff flink de waarheid gezegd? Als hij er zo over denkt en zelf een x ziek word dan is hij ook blij dat hij zorg krijgt via onze verzorgingsstaat. Dus hij moet het eigenlijk dan maar zelf betalen he als hij ziek is. Goed idee iedereen zelf laten betalen; maar niet heus; zo krijg je pas een scheiding tussen arm en rijk. Als hij iets heeft; piept ie vast wel anders; hehe, je zou hem haast iets toewensen zeker....
Onder het mom van mijn ouders/schoonouders/grootouders "wat u niet wilt dat u geschied, doe dat ook een ander niet" wens ik hem maar niets toe... Z'n mond en neus dichttapen, dan een rietje tussen zijn lippen steken en 'm daar zo een dagje laten zitten is misschien een wat betere oplossing... maar tja, op zo'n moment sta ik vaak zo perplex van hetgeen dat gezegt is, dan ik even niks meer uit kan brengen... een onverwacht moment van alle aandacht op mij gericht bezorgt mij een beetje een rood hoofd...
hallo inkie,
wat een rot aap ! ze durfen wel zeg! jeetje >:( ja idd laat hem maar even door een rietje ademen ! helaas maken ze zulke opmerkingen want meestal hou je het wel in je hoofd en denk je er toch nog iets te lang over :N en soms richten die etterbakken meer schade aan dan ze durfen te hopen maar laat je niet kisten en blijf voor je zelf opkomen !
sam