Astma en huisdieren?
18-08-2005 om 13:59 uurOmdat mijn vader en ik allebei astma hadden mochten we vroeger dus geen huisdieren. Ik was heel gek op dieren dus toen ik op mezelf woonde kwamen al vlug een aantal huisdieren. Maar van mijn astma had ik toen ook geen last. Alleen op poezen en katten reageer ik wel heel heftig.
Toen we verhuisde naar een groot huis en ik geen fulltime baan meer had. Kreeg ik van mijn man een hondje. Was er zo gelukkig mee het was al heel lang een grote wens van mij. Toen na 5 jaar kreeg ik mijn dochter en die kreeg op haar derde last van astma. En natuurlijk word er dan gezegd de hond moet weg.
Maar uit de allergie testen bleek wel steeds dat ze geen allergie voor honden had wel voor katten en andere dieren.
Na 16 jaar moest ik mijn hond laten inslapen. Dit deed mij veel verdriet. Twee jaar later na een lang ziekbed en de diagnose reuma hebben we na een half jaar gewikt en gewogen toch weer een hond genomen. Het hele gezin is er hartstikke blij mee en hij heeft weer vrolijkheid in ons gezin gebracht. Voor mij is hij heel belangrijk omdat ik iedere dag dus lekker moet wandelen wat goed is voor mijn conditie en pijnlijke spieren. Maar ook voor de sociale kontakten die je hebt met een hond.
Maar sinds kort na de laatse allergie test blijkt dus dat onze dochter dus wel een allergie voor honden te hebben. Nu zitten wij dus echt in dubio. Moeten we de hond nu weg doen? Maar houden zoveel van haar en zouden daar heel veel verdriet van hebben. Mijn dochters roepen dan lopen we weg want ook zij willen hun lieve viervoeter niet kwijt.
Maar ik wil ook niet dat mijn dochter steeds ziek is.
Wie herkent hier iets in?
Ik heb jarenlang met heel veel plezier paardgerden (en ben nog steeds wel paardengek), maar als het mijn gezondheid in de weg zou staan, zou ik er toch nog wel eens heel goed over nadenken of het me dat waard is..
Hoi Buzzer daar heb je ook wel gelijk in, maar dat is toch een keuze die je voor jou zelf kan maken vind ik.
Er zijn zelfs astmapatiënten die ik dan ken, die kiezen zelfs voor rookfeestjes nou dat is nu een keuze die ik maak zal ik dus nooit doen, ik blijf nog liever thuis als daar heen te gaan. want ik word daar heel eg benauwd en ziek van.
Groetjes Ria
Ja maar ik vind ook dat je van het leven moet genieten!En als ik kattenallergie had en ik nu mijn twee katten we zou moeten doen, zou dat voor mij 1000x vervelender zijn dan die hele stomme astma!en ik word ook ziek van een feestje waar er word gerookt, maar voor mij is de keuze helaas simpel: of uitgaan of bijna geen vrienden meer overhouden...helaas is de wereld zo hard!
Groetjes nina
Hoi Nina. Vergeet jij niets? Je kan een astma aanval krijgen en erin blijven door rook? Heb jij dat over voor jou vrienden? Als jij weet hoe benauwd en hoeveel pijn ik krijg in mijn luchtwegen als ik kies voor een rookfeestje. Dan kies ik liever voor thuis blijven hoor, ik vind vrienden en familie ook heel belangrijk maar let maar eens op (mijn ervaring wat vrienden en familie betreft... Er word bij mijn thuis niet meer gerookt waar blijven dan je vrienden of familie? Nou ik kan ze op één hand tellen hoor. Ik zie ze niet meer maar ik heb toch zekers wel mijn leven lief. Er werd zelfs bij ons vertelt als jij niet meer bij ons komt omdat er gerookt word dan blijven wij ook weg nou leuk te horen of niet? Ik heb het een jaar vol gehouden om toch te gaan maar ik werd wel steeds zieker. Ik heb het er zeker niet voor over om drie tot vier nachten op te lopen voor mijn vrienden of familie. Ik hoop dat je me begrijpt ik weet niet hoe jong jij nog bent maar dit is mijn ervaring in tien jaar. En ik heb nu zoiets van laat ze maar, ze weten echt niet waar ze het over hebben dat snap ik ook heel goed maar om dan zo te reageren? Zo zou ik nooit zijn. Dat doet echt zeer -O- dat is pas hard
Het is een afweging voor jezelf. Ik kies voor een avond theater waar ik nog jaren aan denk en dan maar een nachtje minder slapen. Anders word ik depressief en dat is ook niet goed voor de kwaliteit van leven. Bovendien moet je dan altijd binnen blijven want als je buiten komt krijg je ook te maken met rokende mensen, uitlaatgassen en dergelijke. Ik ga de prikkels niet opzoeken maar ook niet vermijden ten koste van mijn kwaliteit van leven. Er gaat nu uitgezocht worden waar ik allergisch voor ben en dan zien we over een week wel verder.
Groetjes
Hilde
Ja ik KAN een astma aanval krijgen. En ja ik VOEL me vervelend die dagen erna...maar dat heb ik er voor over. En zeker voor mijn vrienden, zij zijn de enige mensen op de hele wereld die mij overeind kunnen houden. het werkt misschien wel iets anders in de jongeren cultuur....daar kun je niet vertellen wat je hebt of ja ze snappen dat niet, als je niet mee uitgaat. kijk maar onder het topic vrienden verliezen! Jij hebt misschien al vrienden voor het leven, maar ik ben pas 17...ik moet ze maken!en ik hoop dat ik ze ook heb gemaakt...maar het is helaas voor mij niet zo makkelijk als jij het beschrijft(voor jou trouwens ook niet hoor!) maar zo als hilde al zegt je moet de afweging maken, wat je kan en wat je wil. En niemand weet waar ze het over hebben als het om astma/copd gaat, helaas is het nog niet erkent in deze samenleving hoe het voelt om een luchtwegen ziekte te hebben!maar het is niet anders, ik kan niet eens binnen blijven zitten al zou ik het nog zooo graag willen....
En ik wilde je hiermee zeker niet kwetsen, en het spijt me als ik dat heb gedaan...maar ik zou zeggen lees eens onder het topic jongeren en dan onder jongeren met astma en ook onder school en werk en dan onder studeren met astma. daar staan een hoop dingen waar wij moeite mee hebben en die vast en zeker herkent!
Groetjes nina
Hoi Nina.
Sorry dat je dacht mijn te kwetsen maar dat deed jij niet hoor, ik schrok er alleen even van hoe jij denkt. Het is zeker jouw goed recht om zo te denken, ik zal jou ook zeker niet ompraten dat is ook niet mijn bedoeling. Ik vind het juist zo erg dat de jeugd van jou leeftijd er zo over denkt maar dat snap ik wel hoor ben ook 17 geweest. . Wij als ouderen hebben ervaring daarmee en willen juist jullie behoeden voor de gevaren die op je afkomt als je niet luistert naar je lichaam zeker met astma. We kunnen jullie proberen een ander richting te laten kiezen voor het te laat is dat is juist de opzet of mijn bedoeling om jullie tot na denken te zetten waar je mee bezig bent wat je er zelf mee doet dat is een ander zaak. Ik heb zeker heel veel begrip voor jou situatie echt dat meen ik. Ik voel het verdriet van mijn lotgenootjes zeker wel aan omdat ik dat ook heb meegemaakt. En ik snap jou heel goed, want ik heb ook een dochter van 18 met astma en weet hoe moeilijk het jullie kunnen hebben op deze leeftijd. Ik ben zelf óók 18 geweest ben zelf ook met astma geboren. Alleen ik ben heel stom geweest en ben gaan roken op mijn 18 de. Daardoor heb ik Copd gekregen. Ik wil jullie alleen maar behoeden of een waarschuwing geven van pas op weet wat je doet. Rook is zo gemeen voor je luchtwegen….Ik weet nu zelf heel goed wat ik toen had moeten doen maar ja te laat zit nu met Copd. Omdat ik óók niet wilde luisteren. Ik had gewoon eerder naar mijn huisarts of longarts moeten luisteren dan was ik niet zo ver ziek geworden maar ja ik was toen ook jong.
Maar om even weer op mijn dochter terug te komen, ze heeft heel veel van mijn geleerd en het koste haar ook heel veel traantjes van waarom ik? Maar ze heeft wel gezegd voor vrienden zal ik mijn leven niet verkorten dan zijn het ook je vrienden niet. Zij is ook op school heel veel geplaagd en waarom? Omdat ze nooit mee kon is dan toch te gek voor woorden…. Moet je dat voor je vrienden over hebben dan? Om daarna zo ziek te worden snap je wat ik bedoel? Gelukkig neemt mijn dochter het van me aan want ze weet wat ik nu mee maak. Ze heeft vaak zat mijn pijn gezien als mijn man naar een feestje ga en ik achter moest blijven. Maar nu sta ik er boven en sta er heel positief tegenover en zoek mijn eigen contacten zo als hier in het forum vind ik zo heerlijk hier kan mijn verhaal kwijt.
Nina ik wens je toch hele veel sterkte met je beslissingen in je eigen leventje, ik hoop de goede schat dan zal je zekers later nog eens aan mijn woorden denken.
Hartelijke groetjes van Ria het internetmoedertje.
Hoi Ria en Nina,
Ik heb het idee dat hier ook meespeelt dat COPD anders is dan astma. Bij COPD moet je opletten om je longen niet verder te beschadigen en bij astma bestaat dat gevaar volgens mij niet. Dus de enige afweging die je dan moet maken is om een kasplantje te worden zonder klachten of een levendig iemand die aan veel activiteiten wel meedoet maar als het te erg is een keer afzegt. Als het echt te veel wordt neem ik iig wel gas terug.
Ik snap jouw positie wel Ria, maar ik word niet meteen van alles ziek en ga dus ook niet alles vermijden. Waarschijnlijk zit er voor jou niets anders op dan wel dingen te vermijden omdat je lichaam het niet aankan en er nog zieker van word. In dat opzicht vind ik het knap dat je inderdaad je papegaai hebt weg kunnen doen om je kind te beschermen. _O_
Groetjes
Hilde
wij proberen juist zoveel mogelijk te vermijden ,maar helaas kun je niet alles vermijden :?
net na heideheuvel hebben we dat gedaan soory hoor maar dat is geen leven voor een kind van 12jaar dan moet je ze dus in een glazen kastje zetten en het nog moeilijker maken dan het al is..
wij hebben de hond wel weggedaan verschrikkelijk maar het scheelde veel met haar hoestbuien snachts,mensen waar veel gerookt wordt in huis kom ik gewoon niet
ze weten allemaal wat marielle heeft,willen ze daar geen rekening mee houden
ook goed zien ze ons niet meer zulke mensen zijn mijn vriendschap echt niet waard!!!!
op school en bij sport weten ze ook allemaal dat ze van deospray erg benauwt wordt was geen probleem de weken erna verscheen iedereen met een roller :Y
ik denk dat het voor ieder heel persoonlijk is hoe je hier mee omgaat
en dat er geen verschil zit in copd/astma maar hoever je zelf wilt gaan daarin
liefs ukkie
Paginering