Zomaar een gedicht #3

toch nog maar eentje ;) :

gedachten...

ik zit hier te zitten
niemand die tegen me praat
iemand die kijkt, aan de overkant van de straat
ik zit hier alleen, en zit te denken
wat ga ik morgen doen?
mijn vrienden gaan uit..
maar ik klap in mn handen en fluit
dat gaan we niet doen
weet je nog net als toen ??
ik kreeg het benauwd
en toen werd ik weer afgesnauwd
morgen ga ik naar het strand
lekker naar de golven
het zand en de stilte
niemand die me stoort en ik denk
mijn tijd die komt nog wel
en hopelijk is dat snel...

waar ik sta...

zon ,zee en strand
ik vraag me af waar ik beland
in de zee van tranen
in de warme zonnestralen
op het mooie strand
beide voeten stevig op het vaste land ??

[hr]

verbergen ??....

in de zomer
vol met mooie dromen
zit ik op een stoel
vraag me af : weet jij hoe ik me voel ?
ik hoor mezelf al weer piepen
na dat kleine stukje dat we liepen
niet nadenkend over wat ik doe
en hoe ik me daadwerkelijk voel
ik loop gewoon door
maar heb het idee dat ik anderen stoor
is dit nou echt wat ik wil
vanavond denk ik na want dan is het lekker stil?
moet ik het echt zo verbergen?
ja dat is wat ik nu doe
maar ik denk niet dat het moet....


knuf sam

ik wilde jullie deze niet onthouden ... niet van mezelf, maar gekregen van de longverpleegkundige (en zij had het van een patient uit het revlidatiecentrum)

Een ziekete met een naam
Maar zonder een gezicht
van buiten is het niet te zien
Wat het in mij heeft aangericht

De vermoeidheid, de wanhoop
Het verdriet, de pijn
Worden niet begrepen in een
wereld waar alles te zien moet zijn

Ik lach, ik doe vrolijk
niet altijd even oprecht
Het sloopt mij van binnen
Het is een lang en eenzaam gevecht.

Ik ben niet meer wie ik ooit was.
Ik kan niet meer wat ik ooit kon.
Maar ook voor mij schijnt nog steeds
De warme levenszon

Ik heb familie en lieve vrienden
Zij kennen mijn enige wens
Zij luisteren en beschouwen mij
Niet als ziekte maar als mens.

juf anne:

echt heel mooi ;)
ookal heb je het niet zelf gemaakt .. ;)
ik wacht op jou volgende ;)

knuf sam

1 uit een periode dat het niet echt lekker ging (net zo als nu eigenlijk >:D )...  O-)

astma

ik ben er mee geboren, en zal er mee sterven
dit is niet om depri over te komen
maar ik wil niet liegen
en mezelf er mee bedriegen
het kan wel beter gaan
en misschien ooit eens mn puffers mogen laten staan
maar voorlopig zal dat nog niet gaan
ik zal het er mee moeten doen
en niet steeds denken aan de dingen van toen
die komen misschien wel weer
ik maak er het beste van
en wat dan ?
dat merk ik van zelf wel :)

knuf sam

zo de regen
zo de traan
ik hoor het zachtjes
tegen de ruiten slaan
het weer
mijn hoofd
het water maakt
mijn lijf verdoofd
zoals het zout
diep in de zee
proef ik verdriet
het neemt me mee
net als de vloed
net na het eb
stroomt ook het zout
zo door mijn bloed
net of ik
niets zoets meer heb

heel mooi :)  :Y

knuf sam

thnx...  O+ had gister echt ff kutavond :$