hoe reageren jullie vrienden?

13-08-2006 om 14:13 uur

Hallo,

Ik zou graag willen weten hoe julllie vrienden reageren wanneer je een astma aanval hebt en niet
met hen kunt gaan stappen of  een simpel uitje.

Hoe reageren jullie vrienden?

Kunnen jullie ze vertellen dat doordat jij je niet lekker voelt, niet met hen kunt uitgaan?

Hoe reageren ze wanneer jij je ziek voelt/wordt in hun aanwezigheid? Kunnen ze begrip voor je opbrengen?

Virenden moeten voor elkaar klaarstaan vind ik dan. In de praktijk is het soms anders. :?

Groetjes,

Marianne

Login of registreer om te reageren
14-08-2006 om 21:29 uur

Hoi Marianne,

Ik gebruik salbutamol 100 als korte luchtwegverwijder. Oxis is inderdaad een luchtwegverwijder, heb ik ook een tijd gehad, maar hielp bij mij voor geen meter. Ik heb net even opgezocht wat Theolair is:

Theolair®: Toepassingen (= indicaties) o.a.
Astma-aanvallen (= bronchospasmen), acute nachtelijke benauwdheid bij astma bronchiale, chronische bronchitis en longemfyseem

Theolair®: Werking
De werkzame stof in dit medicijn verwijdt de bronchiën (= bronchospasmolytische werking) waardoor de ademhaling wordt verbeterd.

Of te wel Theolair zou moeten werken als luchtwegverwijderaar, maar ik weet niet wat daarover is afgesproken met je Longarts. De ontstekingsremmers voorkomen de benauwdheid, althans dat word geprobeerd. Maar het kan misgaan door een verkoudheid of slechte afstelling op medicatie of omdat het bijvoorbeeld niet werkt. Dan kan je een astma aanval opvangen met een kortwerkende luchtwegverwijder als ventolin, airomir, salbutamol.

Bij mij werkt salbutamol heel erg snel en kan ik een astma aanval goed opvangen. Nu is het gewoon domme pech, te weinig slaap en een virus opgepakt wat omgeslagen is naar een ontsteking en zo is mijn piekstroom erg gedaald.

Ben je eigenlijk gelijk bij een longarts terecht gekomen? Of eerst via de huisarts behandeld? En wat heeft de huisarts je gegeven?(als dat zo was)

Groetjes, Nina

Login of registreer om te reageren
15-08-2006 om 03:10 uur

Hoi Nina,

Min verhaal is een beetje anders. Ik moest naar het buitenland en daar bij het opklimmen van trappen kreeg ik het erg benauwd en wordt wakker met gezwollen gezicht.

Na een tijdje zei mijn vriendin waar ik  logeerde, dat ik toch eens bij een longarts moest langsgaan.

Daar had ik voor het eerst de longfunktie test gedaan.

Toen ik weer thuis  kwam kreeg ik een verwijsbrief van de huisarts.
Ik had altijd wel een griepje, werd vaker verkouden.

Toen de longarts de uitslagen zag, moest ik hier weer dezelfde long funktie testen doen.

Toen kreeg ik de Seretide Diskus, die een tijdje werkte, maar later bij een astma aanval, ging het zo verkeerd dat ik s'avonds bij een dienstarts belandde.

Om een lang verhaal kort te maken, werd dit jaar al de testen herhaald en kreeg ik al die medicijnen.

En nou vertelde de longarts dat ik Astma, bewezen door de histaminetest en COPD heb.

Het ging weer een beetje in de namiddag, maar ik ben een beetje bang voor de hoge doseringen van Pulmicort samen met de Symbicort.

Dank je wel voor al de informatie, omdat ze allemaal heel goed hebben geholpen een beter inzicht te krijgen.

Liefs,

Marianne

Login of registreer om te reageren
15-08-2006 om 12:09 uur

Hoi Marianne,

Geen dank  :Y ! Hou je me op de hoogte hoe het met deze doseringen gaat? Ik hoop dat het vanaf nu dan een stuk beter gaat gaan!

Liefs, Nina

Login of registreer om te reageren
15-08-2006 om 13:37 uur

Mijn vrienden gaan er wel heel goed mee om. Ik heb een kleine klas (acht mensen incl mezelf) en er zijn drie van de acht chronisch ziek. We weten dus met zijn allen wat het is om te leven met beperkingen. Ik heb ook niet echt hele erge aanvallen dat scheelt ook. Ik kan rustig met mijn vrienden overleggen als ik twijfel of ik nou wel of niet zou puffen en als het een dagje watm inder gaat of als ik iets niet kan door mijn trillende handen op het lab dan wil iemand anders dat best voor me doen. Ik heb geen problemen met mijn astma door mijn vrienden. Ook de vrienden van mijn vriend waar ik veel mee omga zijn begripvol en houden er rekening mee (gaan uit het raam roken of buiten oid). Echt heel fijn.

Login of registreer om te reageren
15-08-2006 om 13:50 uur

Hoi,

Mijn vrienden begrijpen me best goed sommigen niet maar de meeste wel .
Op schoolkamp had ik mijn eerste aanval gehad en duss waren er best veel van mijn vrienden bij.Ik wist niet wat me overkwam ,( en raakte wat in paniek wat alles erger maakte  :-\ )   Gelukkig bleef een goei vriendin bij me zitten en aaide wat over mijn rug . mijn leraar wist niet eens wat hij moest doen en nam me mee  naar buiten omdat ze binnen met de deo aan het spuiten waren. Hij vroeg hoe ik me voelde maar ik kwam niet eens uit mijn woorden maar k zei wel dat dat het leek alsof ik stikte  :X . het heeft zeker 2 uur geduurd voordat ik weer naar binnen ging. en toen mocht ik bij de lerares op de kamer slapen maar ging toch liever bij mijn vriendinnen. de ochtend erna zeiden ze ook dat ik peipte in mijn slaap.
Ik denk dat ze me hierdoor beter begrijpen . Maar het is altijd vervelend als je niet mee kunt ergends heen.
Twee vriendinnen hebben zelf ook astma en snappen het wel dat is super . maar als je in de klas bent heb ik er wel moeite mee om te laten merken hoe ik me voel ik wil niet aanstellerig overkomen.
Maar als iets echt niet gaat dan doe ik het ok niet.

Maar ik ga nu naar een nieuwe school en ken daar niemand best eng. En weet duss niet hoe hun ermee omgaan ik zit met 30 kinderen in de klas ( ik ben dat niet gewend zoveel mensen maarja)

Groetje's Troetel

Login of registreer om te reageren
15-08-2006 om 13:51 uur

Hallo,

Eigenlijk heb ik de vrienden niet verteld. Ik probeer normaal mee te doen, maar soms gaat het niet.
Zij hebben een andere houding tegenover mensen die ziek zijn. Zij kunnen het helaas niet begrijpen.

Een vriend had ik verteld, maar nou ja, ik merk dat hij het wel ietjes beter heeft opgevangen, maar de
anderen hebben een vreemde houding tegenover zieken soms.

Ik heb bijna geen vrienden dus als ik een nieuwe vriendin krijg vertel ik het liever niet. Het moet niet zo  zijn, maar ze haken bijna meteen af als ze weten dat je ziek bent.

Groetjes,

Marianne

Login of registreer om te reageren
15-08-2006 om 13:58 uur

Hoi Troetel,

Best eng, op een nieuwe school waar je niemand kent. :Y

Het is best moeilijk, wanneer je in een klas zit, of een plaats waar er meer mensen zijn en je krijgt een aanval.
Ik heb het 3 keer meegemaakt. 2 keer was ik met mijn moeder in een winkel en ik viel flauw in dat geval. Niemand wist wat er gedaan moest worden.

Toen kwam iemand met het idee iets met alcohol op een zakdoek doen en mij laten ruiken.
I voelde me zwak en wist niet eens meer waar ik was. Verschrikkelijk!

nou ik wens je heel veel succes in je nieuwe klas en laat eens weten hoe het was op de eerste dag en natuurlijk daarna ook  :W

Groetjes,

Marianne

Login of registreer om te reageren
15-08-2006 om 14:01 uur

Ik studeer biologie en medisch laboratoriumonderzoek en met anatomie ging het toen ook over de longen en longziekten, dus ook astma. Toen ging het oa over ventolin en reversibiliteitstest en toen vroeg iemand waarom ik er zoveel van wist en zo is mijn klas te weten gekomen dat ik astma heb. Best handig eigenlijk. Zeker omdat we door die lessen anatomie er ook wel meer overgehad hebben en ze dus ook wel weten wat het inhoudt.

Login of registreer om te reageren
15-08-2006 om 14:04 uur

hoi marianne
op mijn vorige school heb ik het meegemaakt dat ik mensen hoorde zeggen van heb zin in de sportdag maar dan krijg ik zeker weer een team met die astma patientes en maakte van die piep geluiden ik wist me geen houding te geven en zei duss maar die mensen kunnen er ook niks aan doen. :N Stel je voor dat jij dat had en zei hij ja hoef ik lekkr nie veel te gymen en ik snap duss best dat je het liever niet verteld aan vrienden Marianne. maar op den duur zou ik het toch tegen je beste vrienden vertellen bij mij weten ook mijn beste vrienden het de rest niet.
Enne ik zal wel zegge hoe ut op school was  ;) .
groetje's Troetel

Login of registreer om te reageren
15-08-2006 om 18:02 uur

Hoi Marianne,

Mijn beste vrienden weten dat ik astma heb en houden hier ook zoveel mogelijk rekening mee. Als we uit gaan eten zoeken we een rookvrij gedeelte van het restaurant. Als ik ergens anders vlak bij rokers zit gaan we ergens anders zitten. Ze vinden het geen probleem dat ik inhaleer waar ze bij zijn. Echte vrienden gaan goed met je ziekte om, het is voor hen ook niet makkelijk maar als het echte vrienden zijn laten ze je niet vallen.

Login of registreer om te reageren