Hopen dat er wat uit komt waar je wat mee kan. Nog steeds weinig begrip van je moeder? In ieder geval heel veel succes morgen!
Enerzijds hoop ik dat ook maar in een operatie heb ik ook geen trek. Dat ondermijnt mijn net opgebouwde conditie ook weer dus voelt weer als een stap terug. Ja, ze luistert gewoon niet, laat me niet uitpraten en geeft me het gevoel dat ze het gewoon niet belangrijk vindt en dat doet pijn.
Ik moest het allemaal uit- en afdoen. Dus geen ijzer. Maar verder niet veel bijzonders.
Misschien dat ze geen aandacht heeft voor jou?
Ik dacht, ik kan misschien een sportbh aan doen, dan kan ik hem misschien aanhouden. Vind het vooral raar dat er niets over in de folder staat.
Ik weet het niet. Ik merk aan mezelf ook dat ik minder luister naar wat zij vertelt doordat het me dwars zit dat ze dwars door iets wat ik vertel heen gaat met een verhaal over bijvoorbeeld haar werk. Ik was gisteren naar de bedrijfsarts geweest maar ze vraagt niet eens hoe het was of hoeveel ik nu ga werken of wat dan ook.
Je moeder is dus meer met haarzelf bezig dan met jou. Ga dan op zoek naar aandacht waar je het wel krijgt... Niet leuk om te horen misschien, maar als ze het niet kan... moet je het ergens anders zoeken.
sportbh zou mss kunnen. Volgens mij was ik van boven naakt, met een deken... maar dat kan ook bij de scan van mijn longen zijn geweest... das toch net weer anders... (al die scans....hihi)
Je moeder is dus meer met haarzelf bezig dan met jou. Ga dan op zoek naar aandacht waar je het wel krijgt... Niet leuk om te horen misschien, maar als ze het niet kan... moet je het ergens anders zoeken.
sportbh zou mss kunnen. Volgens mij was ik van boven naakt, met een deken... maar dat kan ook bij de scan van mijn longen zijn geweest... das toch net weer anders... (al die scans....hihi)
Ja, dat probeer ik ook wel. Gisteren ff uitgehuild bij m'n vriend. En gelukkig lieve vrienden om me heen maar toch, het is m'n moeder en daarvan zou ik graag willen dat ze wat interesse in me toont. Ze zegt ook gewoon pijnlijke dingen, dat boodschappen doen en de was enzo automatismen zijn, ja voor haar misschien maar ik moet het allemaal plannen, het gaat niet vanzelf.
Heb iemand die ik ken gevraagd die radiodiagnostisch laborant is. Hoop dat ik nog antwoord krijg. En andesr maar een verkleedsessie.
Ja, dat probeer ik ook wel. Gisteren ff uitgehuild bij m'n vriend. En gelukkig lieve vrienden om me heen maar toch, het is m'n moeder en daarvan zou ik graag willen dat ze wat interesse in me toont. Ze zegt ook gewoon pijnlijke dingen, dat boodschappen doen en de was enzo automatismen zijn, ja voor haar misschien maar ik moet het allemaal plannen, het gaat niet vanzelf.
Heb iemand die ik ken gevraagd die radiodiagnostisch laborant is. Hoop dat ik nog antwoord krijg. En andesr maar een verkleedsessie.
Tuurlijk wil je meer van je moeder, maar sommige moeders hebben dat gewoon niet.... Soms moet je accepteren dat mensen in je leven zijn zoals ze zijn... niet zoals jij ze graag zou willen hebben. Das niet fijn, maar het is wel waar gewoon.
Tuurlijk wil je meer van je moeder, maar sommige moeders hebben dat gewoon niet.... Soms moet je accepteren dat mensen in je leven zijn zoals ze zijn... niet zoals jij ze graag zou willen hebben. Das niet fijn, maar het is wel waar gewoon.
Een verkleedsessie is ook gezellig toch??
Je hebt gelijk. Het contrast is alleen zo groot als ik net een week met mn schoonouders weggeweest ben, die ook wel hun manco's kennen maar het niet uitmaakt of ik wel of niet ski, overdag slaap of niet. Die nemen het gewoon zoals het is en proberen niet te doen alsof er niets aan de hand is. Met m'n vader heb ik ook al amper contact en zo zonder ouders voelt gewoon kaal...
maak je toch niet zo druk om een bh Daantje, is echt niet nodig in een ziekenhuis.
Ik ga niet alleen voor die scan en arts en ik voel me er gewoon niet fijn bij om zonder over straat te gaan of mensen te ontmoeten (anders dan ziekenhuismedewerkers).
Enerzijds hoop ik dat ook maar in een operatie heb ik ook geen trek. Dat ondermijnt mijn net opgebouwde conditie ook weer dus voelt weer als een stap terug. Ja, ze luistert gewoon niet, laat me niet uitpraten en geeft me het gevoel dat ze het gewoon niet belangrijk vindt en dat doet pijn.
Thanx :)
Ben niet zo zeer bang voor die scan maar meer voor de uitslag :X Weten jullie of je een beugel bh aan mag met zoiets of sieraden?
Ik vind het moeilijk om onder woorden te brengen wat me nou het meest pjin doet met m'n mams.
Ik moest het allemaal uit- en afdoen. Dus geen ijzer. Maar verder niet veel bijzonders.
Misschien dat ze geen aandacht heeft voor jou?
Ik dacht, ik kan misschien een sportbh aan doen, dan kan ik hem misschien aanhouden. Vind het vooral raar dat er niets over in de folder staat.
Ik weet het niet. Ik merk aan mezelf ook dat ik minder luister naar wat zij vertelt doordat het me dwars zit dat ze dwars door iets wat ik vertel heen gaat met een verhaal over bijvoorbeeld haar werk. Ik was gisteren naar de bedrijfsarts geweest maar ze vraagt niet eens hoe het was of hoeveel ik nu ga werken of wat dan ook.
Je moeder is dus meer met haarzelf bezig dan met jou.
Ga dan op zoek naar aandacht waar je het wel krijgt... Niet leuk om te horen misschien, maar als ze het niet kan... moet je het ergens anders zoeken.
sportbh zou mss kunnen. Volgens mij was ik van boven naakt, met een deken... maar dat kan ook bij de scan van mijn longen zijn geweest... das toch net weer anders... (al die scans....hihi)
Ja, dat probeer ik ook wel. Gisteren ff uitgehuild bij m'n vriend. En gelukkig lieve vrienden om me heen maar toch, het is m'n moeder en daarvan zou ik graag willen dat ze wat interesse in me toont. Ze zegt ook gewoon pijnlijke dingen, dat boodschappen doen en de was enzo automatismen zijn, ja voor haar misschien maar ik moet het allemaal plannen, het gaat niet vanzelf.
Heb iemand die ik ken gevraagd die radiodiagnostisch laborant is. Hoop dat ik nog antwoord krijg. En andesr maar een verkleedsessie.
Tuurlijk wil je meer van je moeder, maar sommige moeders hebben dat gewoon niet....
Soms moet je accepteren dat mensen in je leven zijn zoals ze zijn... niet zoals jij ze graag zou willen hebben. Das niet fijn, maar het is wel waar gewoon.
Een verkleedsessie is ook gezellig toch??
Reactie op emsepemsJe hebt gelijk. Het contrast is alleen zo groot als ik net een week met mn schoonouders weggeweest ben, die ook wel hun manco's kennen maar het niet uitmaakt of ik wel of niet ski, overdag slaap of niet. Die nemen het gewoon zoals het is en proberen niet te doen alsof er niets aan de hand is. Met m'n vader heb ik ook al amper contact en zo zonder ouders voelt gewoon kaal...
Ja, dat is ook geen probleem.
Ik ga niet alleen voor die scan en arts en ik voel me er gewoon niet fijn bij om zonder over straat te gaan of mensen te ontmoeten (anders dan ziekenhuismedewerkers).
maak je toch niet zo druk om een bh Daantje, is echt niet nodig in een ziekenhuis.
Ook nog es... wat ze van mij al hebben gezien in verschillende ziekenhuizen...