Gedicht van Anne

03-04-2020 om 10:04 uur

Corona

Aan huis gekluisterd,
En niemand die echt luistert.
Werken vanuit huis,
Verder is geen andere collega thuis.
Het is toch wel erg alleen,
Maar we slaan ons er samen doorheen.
Angst, twijfels, onzekerheid,
Kennen we allemaal geheid.
Zwak door een longziekte naar ik merk,
Toch zijn we allemaal heel sterk.
Samen delen van ons lot,
Ons krijgen ze nooit kapot.
Ook al ken ik jullie allemaal niet in persoon,
Het kletsen hier voelt zo gewoon.
Samen met jullie dat doet goed,
Omdat iedereen hier weet wat een longziekte met je doet.

Anne

Login of registreer om te reageren
03-04-2020 om 11:20 uur
Reactie op Chantal80

Mannetje op de maan,
Zou je echt bestaan

Kijk je op me neer,
En zie je mijn hartzeer

Zeg me het komt allemaal wel goed,
Stuur me liefde en moed

Laat me weten dat er echt mensen zijn die om me geven,
En laat me leven

Ow mannetje op de maan,
Krijg je dat gedaan....

Erg mooi

Login of registreer om te reageren
03-04-2020 om 11:20 uur
Reactie op Pioenroos
Reactie op Chantal80
Mannetje op de maan,
Zou je echt bestaan

Kijk je op me neer,
En zie je mijn hartzeer

Zeg me het komt allemaal wel goed,
Stuur me liefde en moed

Laat me weten dat er echt mensen zijn die om me geven,
En laat me leven

Ow mannetje op de maan,
Krijg je dat gedaan....

Erg mooi

Thanks. Soms heb je van die dagen😥

Login of registreer om te reageren
05-04-2020 om 08:56 uur

Wow wat mooi allebei, leuk om te lezen, vind het enorm knap!😘

Login of registreer om te reageren
06-04-2020 om 07:28 uur

Heb doordat ik nu veel thuis ben veel inspiratie.

zon

Je schijnt me in mijn gezicht,
verwarmt me diep van binnen.
Ik voel me nu zo licht,
ik ga het leven nieuw bezinnen.

Bloemen in de tuin,
Kinderen in het park,
Waarin ik zo graag struin,
Daarin dat mooie wandelpark.

Lente is nu echt gekomen,
bomen staan in bloei.
Met Pasen wordt het ook zo mooi heb ik vernomen,
dat maakt dat ik van binnen gloei.

Login of registreer om te reageren
16-04-2020 om 07:01 uur

Boos

Ze begrijpen het niet
Doen me met hun opmerkingen pijn
Ik ben meer als je aan de opervlakte ziet
Ze begrijpen niet wat het is mij te zijn

Ze negeren maar daar op kantoor
En schreeuwen als ze iets niet bevalt
Ze weten niet hoe pijn dat doet hoor
Als er een nare opmerking in mijn gezicht knalt

Ik doe het ook niet expres
Mijn astma heb ik niet gekozen
Het geeft me alleen maar stress
Dus leven gaat met tussenposen

Die mails en telefoon van het werk zou ik willen negeren
Gewoon mijn werk doen zonder commentaar
Maar ze negeren moet ik nog leren
Dus voel ik me voorlopig raar

Anne

Login of registreer om te reageren
16-04-2020 om 08:31 uur

Mooi Anne, maar ook verdrietig, zo jammer dat je zo weinig begrip krijgt.
Mensen snappen het vaak niet...totdat ze zelf wat mankeren...
Dikke knuffel even voor jou 😘

Login of registreer om te reageren
16-04-2020 om 08:33 uur

Tja, soms heb ik dat gevoel dat ze jaloers zijn dat ik thuis mag werken. Zou niets liever willen dan ruilen.

Login of registreer om te reageren
16-04-2020 om 10:13 uur

Snap ik, alsof thuis werken zo gezellig is?je bent toch liever gezond en geen risicogroep, beetje sneu als mensen zo reageren, laat maar waaien, al is t moeilijk, er zijn mensen en fietsbellen, dit zijn fietsbellen, hoop irritant geluid, weinig inhoud :)

Login of registreer om te reageren