Blunders

_O- Ik had het wel willen zien Iris; ik zou echt dubbel liggen :+

Doordat ik vandaag wat Frans hoorde praten; moest ik ineens denken aan de tijd dat ik in Frankrijk woonde. Fransen beantwoorden de telefoon alleen met "hallo" en noemen nooit hun naam.
Ik belde een vriend en vroeg of hij mee ging naar de kroeg. Werd er geantwoord: "Ik zou het leuk vinden; maar ik denk dat je liever met mijn zoon gaat" _O- Bleek ik dus de vader van mijn vriend aan de telefoon te hebben :@

Haha... een oprechte Fransman, dat moet ongetwijfeld een zeer charmante man (gewest) zijn.

Frankrijk in de omgeving van Sully, mijn lief en ik hadden een vakantiewoning daar gehuurd.  Ik rij al vanaf 1995 geen auto meer en mijn lief was dus de chaffeur, Tomtom had ons tot aan de dorpsgrens gebracht en verder mochten we het doen met een vage plattegrond,  na de grote kruising het eerste weggetje links, goed mijn lief gaat naar links, blijkt dit een 'karrespoor' te zijn.  En zoals ik al jaren weet rijdt mijn lief graag op 'zekere' ondergrond,  dus NIET in het spoor, maar er net naast.  na pak weg 300 meter belandde ze dan ook met de rechterwielen in een droge sloot.  Daar begint dus ook de hilariteit:  Ik spreek zelf vrijwel geen 'beleefd' Frans, ik zeg dus tegen mijn lief los het maar op!  Affijn zij terug gelopen naar die boerderij aan het begin van dat weggetje  en even later komt er een traktor, uit 1932,  notabene met een gigantische bruin/grijze rookpluim  en een schare volk waaronder zeker 10 kleine kinderen., twee schapen aan een touw  mee gehobbeld. Ketting aan de trekhaak en in een paar tellen stond de auto weer op het spoor.  Wij hebben drie weken genoten van de franse gastvrijheid en heel veel lol gehad met drie honden, een gemengde veestapel en een stel leergierige kinderen.  Boer en vader die zowaar acht woorden Nederlands sprak, maar een fantastisch jager en een zeer goed gastheer. Overigens was het de verkeerde links.  Maar mijn lief heeft daarna nooit meer een ´karrespoor´ verlaten.  En het leuke is we gaan dit jaar weer naar Sully. Maar vast niet meer over dat karrespoor. 

Ik zat vorig weekend met mijn vriendin in valkenburg. We bestelden 2 cappucino en ik zag wel een koekje op het schoteltje liggen maar geen suiker..................dus ik vroeg aan de ober om suiker :@.............en hij vroeg lachend of we nog niet genoeg hadden.......... :@ er stond een enorme suikerpot op het dienblaadje tussen onze kopjes in......... :@

Ik heb nog een heel flauwe , waar we net vreselijk hebben om gelachhen;  nu dertig jaar gelden twee dagen voordat we verkering kregen...... Vraagt een leuk ding, op de galerij waar ik liep om op bezoek te gaan bij een vriendin , om een vuurtje....IKk  kijk haar aan en zeg onnadenkend:  'ik sta in vuur en vlam'  Nou dertig jaar verder brandt dat vuurtje nog steeds!

Mir: door jouw verhaal moest ik denken aan de tijd dat ik nog bij mijn ouders woonde. Mijn stem klinkt exact hetzelfde als die van mijn moeder. Best leuk als degene aan de andere kant van de lijn een heel verhaal afsteekt en er pas na een tijdje achterkomt dat ze niet mijn moeder aan de lijn heeft. Kon ik altijd erg om lachen :+

Jaa ik ook hoor! vooral van die verkopers die denken dat ik dan bijvoorbeeld me moeder ofzo ben en dan beginnen ze héle verhalen over verzekeringen of uitvaartdingen ofzo dat ik zo halverwege zeg: wilt u anders even mijn moeder spreken? whahaah leeuuuk is dat altijd!

Zelf heb ik een keer gehad dat ik altijd heel lullig deed tegen verkopers aan de telefoon om ze zo zeg maar weg te krijgen. vooral als me ouders niet thuis waren en ik toch wist dat ze er geen interesse in hadden. 2 jaar terug stond ons huis te koop en werd er dus ook gebeld. ik nam zo op en ik hoorde niet wie het aan de andere kant was. dus ik dacht: weer zo'n verkooppraatje. dus ik bégon al met een beetje brutaal antwoorden tot ik ineens me bedacht en de achternaam van die vrouw herkende. bleek het dus de notaris te zijn die dingen regelde voor de verkoop van ons huis! en ik had bijna keihard gezegd: sorry maar ik heb geen interesse (om vervolgens de hoorn erop te gooien). ben zooooo blij dat ik dat niet gedaan heb toen!

Ik had vandaaaag ook weer iets stoms! hahahah ik was met een vriendin in de sportschool en we liepen door die zaal heen om naar de crosstrainer of zo te gaan en ik keek half achterom omdat ik met die vriendin aan het praten was die achter me liep, maar bij ons in de sportschool staan alle dingen heel dicht op elkaar dus je hebt maar een klein paadje om doorheen te lopen en ik keek dus niet goed uit (okay, ik keek helemaal níet) en toen knalde ik VOLOP met me buik in de ijzere staaf van gewichtheffen, en ik lag helemaal gevouwen en die jongens die daarmee bezig waren schrokken zich dood want die kerel was net aan het gewichtheffen, knal ik er keihard tegen aan!

Ik blijf het erg leuk vinden dit topic; zie alles helemaal voor me ;) Zal dus nog een blunder van mezelf plaatsen.

Bij de kassa van de supermarkt valt me een fles cola light uit handen. Op datzelde moment spuit er enorme colafontein rond (ook tegen de broek en jas van de dame voor me). Ik voelde me al behoorlijk opgelaten; duwde snel mijn voet op het gat in de colafles om de druk te laten zakken en bood aan alle troep op te ruimen. Daar kwam echter de schoonmaker al aan; hem nog zeker 5 keer aangeboden dat ik het zou opruimen omdat het mijn fout was. Wilde hij niet; maar als een ander door jouw schuld aan het werk is, voel je je nog erger opgelaten :@ Maar het ergste kwam nog; de schoonmaker wilde vertrekken; vraagt de caissiere: "wil je ook nog even het plafond schoonmaken?" :o  Op dat moment wenste ik maar één ding: een heel groot gat in de grond, waar ik in kon verdwijnen :@

Jaren geleden moest ik mijn docent opbellen en kreeg een dame ervoor. Ze klonk erg jong dus ik zei mag ik je vader. Dat was dus de echtgenote van die man.  :@