Grenzen verleggen.....
12-11-2007 om 22:28 uurHoi,
Je hoort het heel vaak, hoe verleg je je grenzen.
Hoe verleg je grenzen zonder in elkaar te storten, wat voel je, hoe reageer je......
Wat zijn de psychische en lichamelijke gevolgen voor je gestel.....
Grenzen verleggen dat doe je zelf bewust en onbewust leg jeiedere keer de lat voor je zelf steeds hoger
Kan dat zonder gevolgen...zonder pijn of frustratie's. Ik denk het niet...iedere keer wil je meer meer kilometers maken of harder fitnessen of meer baantjes zwemmen.....
Wat is de remming wat is de euforie....
De remming is vaak het kapot gaan, je hebt je grenzen overschreden zonder dat je daar erg in hebt.Had ik maar rustiger aan gedaan..had ik maar.Op dat moment zal je maatregelen moeten nemen om erger te voorkomen. Vaak zijn die maatregelen, rust nemen, veel vocht drinken, goed eten. Rust is een factoir dievaak wordt vergeten ook door topatleten ook door mij, ik ben wel is waar geen topatleet maar ik sport meer dan de gemiddelde recreant. Na de training is rust de belangrijkste aspect van een sporter. Wat kan je doen om grensverleggend te werk gaan.....waar ben je in toe in staat, wat wil je, dat zijn vragen die je bij je zelf moet stellen, opbouwen waar je mee bezig bent, wat kan je fysiek aan, je kan een sprinter zijn maar als je na een wedstrijd helemaal in elkaar stort dan ben je met je verkeerde werk bezig.
Spiegel je zelf naar je zelf en kijk niet naar andere, men zegt vaak maar jij kan het ook waarom ik niet. Daar hoef je geen drs voor te zijn. Fysiek, spierenopbouw, leeftijd zijn invloeden waarom de ene wel het voor elkaar krijgt en de ander niet. Euforie je hebt het gehaald je hebt het volbracht.....
Dat is genieten, maarhier ook weer blijf met beide benen op de grond staan, zorg voor een goede opbouw van de trainingen.......
H
Ben ik wel eens met me kop tegen de muur aangelopen tijdens het sporten...jawel meedere keren geef niet, je leert ervan......meestal praat ik met deskundige mensen er over wat kan ik doen wat is het beste...luister ik dan wel ...soms...heel soms....... wel.
Hebben met grensoverschrijdingen te maken tijdens het sporten....laat ze horen.....
Kees
Jullie hebben gelijk dat je geen onderscheid moet maken tussen competatieve of recreatieve sporter.
En in welke mate iemand astma heeft en wat voor soort astma weet ik natuurlijk niet.
Maar ik denk dat sport de enige manier is om "comfortabeler" met astma om te gaan.
Bij mij is 40% vernauwing waarvan een deel permanent, deze winter heb ik met hartkloppingen en zware astma dagen op bed gelegen maar ben wel blijven trainen.
Een half uurtje joggen voelde als een marathon.
Zonder astma gaat dat stukken beter. dan train ik tot wel 30km zonder problemen
Ik vind dat er teveel mensen zijn die kijken naar wat ze niet kunnen.
Je moet niet kijken wat je niet kan maar naar wat je wel kan.
En de meeste mensen op dit forum zijn volgens mij geen matige astma patienten maar veelal mensen met ernstige tot zeer ernstige astma..
Verder wil ik niemand in hokjes plaatsen ofzo ik vraag me gewoon af hoe jullie daar over denken.
Hoe ik hierover denk? :?
Ik denk dat sport een manier is om te zorgen voor beweging, goed voor conditie en longinhoud, maar voor mij ook voor ontspanning. Ik denk zeker niet dat het de enige manier is om "comfortabeler" met je astma om te gaan. Daar zijn je medicijnen m.i. belangrijker voor. Je kunt sporten wat je wilt, als je de bron niet behandelt, zal het uiteindelijk weinig effect hebben. Verder is het belangrijk om prikkels te vermijden, niet te roken, stress vermijden (als astma stressgerelateerd is) en zo gezond mogelijk te leven. Als je dit alles doet, zorg je goed mogelijk voor jezelf. Helaas is het dan ook geen garantie dat het goed met je gaat, weet ik uit ervaring ;)
Hier komen trouwens allerlei mensen met astma; van licht tot ernstig astma. ;)
Ik ben het, als ik naar mezelf kijk, niet eens met de stelling dat er meer mensen kijken naar wat ze niet kunnen dan wat ze wel kunnen. Ik kijk liever naar de dingen die ik wel kan, dan bij de pakken neer te gaan zitten. En ik weet uit alle verhalen hier op het forum, dat ik daarin absoluut niet de enige ben :N
Ik begrijp uit je posts dat je geinteresseerd bent in sport; misschien is dit topic dan iets voor je?
Hey flyweigth,
sporten word altijd aanbevolen. Maar dat wat sporten word genoemd, is heel verschillend.
Voor mij (ernstig astma) is het een sport als ik mijn max van 18 meter haal.
Maar voor iedereen is bewegen goed :Y Mits het de klachten niet verergerd.. ;)
Belangerijkste is dat je er plezier inhoud :Y
Gr Sam
Vandaag heb ik een duidelijk voorbeeld van NIET over je grenzen gaan.
Normaal ga ik gewoon door. Maar vandaag voelde ik met voetballen af en toe van: als ik nu door ga ga ik over mijn grens heen en dan lig ik dadelijk naar adem te happen, doe dus maar ff rustiger aan.
Jawel soms kan ik het wel ;)
Ook ik ga te vaak over mijn grenzen heen, met sporten maar ook op mijn werk. Ik leer het nu makkelijker erkennen en regelmatig houd ik er ook rekening mee.
Nu is het ook zo dat ik veel heb meegemaakt in mijn verleden dus ik ook nog eens met psychische grenzen verleggen zit. Dat is niet altijd even makkelijk. Maar ik, en vooral anderen ook, zien vooruitgang. En ik ben een vechter. Alles komt goed alleen sommige dingen hebben gewoon meer tijd nodig.
Leer luisteren naar je lichaam en vooral psychisch moet je af en toe je verstand uitschakelen om veder te komen, gewoon je gevoel volgen.
Mooi topic is dit.