wat doe je als de baas je niet gelooft

Als bedrijfsarts echt medische informatie heeft doorgespeeld aan je leidinggevende, kun je een klacht indienen. In die klacht kun je ook vragen om een andere bedrijfsarts.

Vakbond is ook altijd handig.

Vervelende situatie, sterkte!

Caroline .. Heel herkenbaar alle maal . Ik vond het verschrikkelijk toen ik afgekeurd werd maar heden ten dage kan ik zeggen at het ook heel veel rust met zich mee bracht . "Je moet in over leg blijven " Ik ben zwaar allergisch voor dat soort woorden . In een zo goed als perfecte Utopia werkt dat maar in de realistische wereld brengt het je alleen maar meer problemen . En ik ben ervaring deskundige .. 25 jaar lang in over leg .... Brengt NIKS . 

De Homo sapiens word geacht beschaaft te zijn maar ook dat is weer een gedachtegang die in een realistische wereld geen stand houd . De mens zit nog vol met dierlijke instincten bij de een helaas meer als de ander. En de grootste beesten hebben het nog altijd voor zien op de zwakkeren . Daar is niet mee te "overleggen" . Maar ook de gehele  werkt vloer is het nog altijd het recht van de sterkere . 

In overleg blijven betekend nog meer vernederingen nog meer kleineringen . Het helpt alle maal niets nada en is gewoon een slechte raad .  IK had liever dat men dan een hekel aan mij had . En pakte ze nog harder terug . 25 jaar geouwehoer over mijn gezondheid ..  Zo een complete 0 uit mijn jeugd meende op de werkvloer mij eens te kakken te zetten over het ongeluk wat ik op mijn 7de had .Die heb ik zo op de kast gejaagd dat hij mij wou slaan . Helaas deed die dat niet .... want ik verzeker je die ging de bak in .

Als je dat al niet bent onmiddellijk lid worden van een vakbond . Raadgevers daar binnen waren meer mensen van de realiteit en niet geschoolde psychologen die totaal los stonden van de realiteit . Ik heb samen met hun voor een rechter gestaan . Der was weinig te winnen . Maar de "BAAS" zweette peentjes . En heeft toch een best dauw gehad . WRAAK !!  het smaakt dan zo zoet !  En zo lang niet op gelost is gewoon thuis blijven . En als de opmerkingen te bond worden aangifte doen . Links of recht om de klos ben je en blijf je . Maar een aantekening in je strafblad geeft nog wel een inpakt .

Strekte .. wil je wel vertellen dat al dat overleg gaat helpen maar ik wil geen leugenaar zijn .
Ik ben 50 en droom nog wel een van die jaren . Het bracht mij zelf in geestelijke nood .
Tot dat ik een van de gasten aan vloog en hij nu ver bij mij uit de buurt blijft . Die aanval heb ik heel zorgvuldig voor berijd . Hij heeft een bloed hekel aan mij maar is voor al nu bang . Dit was geen collega maar een buurt genoot  . Jaren lang over leg met zo een gast wat ooit een goede vriend was bracht niks . De vuist die hem net miste maakte meer impact .  Daarna wat waarschuwingen van omstanders en probleem op gelost . Op mijn laatste werkvloer ging dat helaas net zo . 

Beste allemaal,

Wat hebben we toch verschillende ervaringen in reactie op onze longproblemen.
Ik heb me in m'n leven verschillende keren aan mijn lijf moeten aanpassen en ook oplossingen gevonden.
Qua levensstijl en werkgevers. Dit gaat niet van zelf. Het vergt veel inzet van jezelf, behandelaars en medewerking van collega's en werkgevers.

Het gipsen been is nog steeds een heerlijk bewijs. "Helaas" hebben wij dat niet.
Soms begrijp ik ook niet waarom mijn longen dwars liggen, hoe kan iemand die er helemaal niet mee bekend is het dan begrijpen?

Wat bij mij inspirerend werkt is het lezen van artikelen en boeken van mensen met een andere ziekte dan een longziekte. Ik vraag me af hoe zij leven en welke aanpassingen zij verzinnen. Het is onvoorspelbaar wat voor mogelijkheden mensen toch nog vinden om hun leven voor hen zelf waardevol te maken.

Ook het om gaan met een ziekte kan op zeer verschillende manieren. Van lijdzaam tot strijdbaar en veel daar tussen in.
Het belangrijkste lijkt mij dat je een vorm vindt waarmee je weer verder kunt met je leven.
Met al zijn ups en downs.

Allemaal veel sterkte met het vinden van een soort van evenwicht.

Groeten van een al  enige weken "zagende"

Spirit

Lieve Spirit,
Daar ben ik het helemaal mee eens hoor. Ik begrijp dat mensen die het niet hebben het niet snappen als ik er zelf al zo weinig van snap. Alleen het aanpassen aan je werk... Voor mij betekend het een andere baan zoeken terwijl ik zo zielsveel van deze plek hou en dat door het gepest van 1 collega. Dat zit me echt heel erg dwars. Hoop dat jij snel weer uitgezaagd bent. :)

Hallo Caroline,

Wat 1 mens allemaal niet kan veroorzaken. Ze moet zich wel heel zeker van zichzelf voelen.
Of ooit zelf gepest zijn en nu toegetreden zijn tot de pesters. Om te voorkomen dat andere mensen haar opnieuw pijn zullen doen.

Voor jou is het echt heel moeilijk.
Zijn er niet meer mensen die moeite hebben met deze collega. Misschien kun je samen actie ondernemen om de werksfeer te verbeteren.

Sterkte in deze emotionele achtbaan.

Groetjes,

Spirit

ojaaa er zijn meer collega's die ze pest vals beschuldigt en ik ben voor 1 van hen opgekomen door naar de leidinggevende te stappen. Maar als ik nu hem om hulp vraag zegt ie ik ga er niet tussen zitten. Wegens bezuinigingen en reorganisaties is men bang en iedereen houdt zijn kop. Donderdag moet ik naar de bedrijfsarts. Ga maandag naar een psycholoog eens zien of die wil helpen me langer thuis te houden want werken nee kijk ik nog niet naar uit. En zodra de uitslag binnen is en ik word in het ongelijk gesteld bel ik de bond.

De klacht is niet gegrond verklaard maar nu wordt er beweerd dat ik de astma gebruik om me ziek te kunnen melden. Ondanks dat de info dat ik in het ziekenhuis heb gelegen en behandeld wordt alleen maar omdat ik de brieven niet aan de leiding overhandig maar alleen aan de bedrijfsarts.
De arts heeft me ook gewaarschuwd dat ik de brieven alleen aan de bedrijfsarts mocht geven omdat de leiding geen arts is en hun eigen conclusies kon trekken.
Maar goed dat maakt me niet uit zolang de huisarts longarts en longverpleegkundige me maar geloven en helpen.
Maar dat er niet bewezen is dat ik mijn collega mishandeld heb dat was precies wat ik wilde horen.

je zo eens kunne kijken wat jij kan doen met valse beschuldigingen .

Ik ben al bij de rechtswinkel geweest en zij zeggen dat ik opnieuw een klacht kan indienen dat ik niet gelooft wordt maar dan moet ik er wel rekening mee houden dat het werken me onmogelijk zal worden gemaakt door pesterijen en ik zal moeten uitzien naar een andere baan. Donderdag bedrijfsarts en erna gesprek met de leiding. Daarin zal ik zeer duidelijk vermelden als er nog 1 maal zo met chemische middelen onder mijn neus gesproeid gaat worden ik me omdraai mijn vriendin bel en met haar aangifte ga doen en een dijk van een schadeclaim ga indienen wegens emotionele en lichamelijke schade. Dan ben ik ook mijn baan kwijt maar alles beter dan weer zo ziek worden. Geen idee maar volgens mij is elke keer dat mijn longen zo een opdonder krijgen er toch een risico dat het slechter gaat worden. Daarbnaast kan ik niks doen aan mijn conditie en mijn geliefde lange afstandswandelingen al vanaf september omdat ik moe ben. Vanmorgen bloed laten prikken en daarna tot 13 uur liggen slapen. Ik was kapot. In ieder geval zal ik donderdag ook duidelijk aan de bedrijfsarts aangeven dat ik niet aan het werk ga hooguit een paar uurtjes per week in de middag op therapeutische basis.
Ik wil eerst weer fit zijn wil ik de verantwoording voor 33 patienten weer op mijn nek nemen.

Beste Caroline,

Het is heel vervelend wat op je werk gebeurt. Ik heb ook al een keer zoiets meegemaakt en heb uiteindelijk geroepen "ik ga wel wat anders zoeken". Dit is toen gebruikt als vrijwillig ontslag.
Kijk uit wat je op papier zet of zegt. Ik kan alleen maar zeggen: blijf bij je eigen gevoel, vertel hoe jij je daar bij voelt en wat je daar bij ervaart zonder een beschuldigend vingertje te gebruiken naar anderen. Je collega's beschuldigen in plaats van melden dat je ergens verkeerd op reageert maakt de situatie alleen maar erger omdat ze dan in de verdediging gaan en er van alles bij zoeken.

Heel veel sterkte