wat doe je als de baas je niet gelooft

Hoi Caroline, wat een vervelende situatie!

Volgens mij zijn er veel mensen met astma die last hebben van schoonmaakmiddelen. Misschien helpt het om je collega's wat voorlichtingsmateriaal over astma de te laten lezen, hier kun je bijvoorbeeld een tekst vinden die speciaal over astma en geuren (ook schoonmaakmiddelen) gaat. Op de website van het Longfonds kun je ook verschillende folders over astma aanvragen.

Ik vind het echt vervelend voor je dat je zoveel onbegrip ervaart van je collega's. Als je zelfs in het ziekenhuis bent opgenomen dan lijkt het me ook voor mensen die niets van astma weten toch wel duidelijk dat je je niet aanstelt.

Precies, wat een raar gedoe! En wat ontzettend naar voor je. Als je niet kunt werken: gewoon ziek melden, je hebt niet veel keuze, en je hebt de steun van je huisarts, je longarts en je ziekenhuis opname. Daar kan de GGZ toch niet om heen?

Heb je al contact opgenomen met je vertrouwenspersoon binnen de GGZ? Wat er gebeurd is valt onder pesten, en dat valt onder de vertrouwenspersoon. Hoe reageert de leidinggevende (of de leidinggevende van de leidinggevende) er op?

Het longfonds heeft zo'n klein informatieboekje met daarin een pagina met een overzicht van dingen waar mensen met astma last van kunnen hebben. Dat was voor mijn omgeving een enorme eye opener. Mijn collega's begrepen op een gegeven moment dat chloor en wc-verfrisser een probleem was maar dat hun parfum, Ajax-allesreiniger en tinner dat ook was, dat was nieuw voor ze en niet eens onwelwillendheid. Mijn bedrijfsarts heeft in het verslag naar mijn teamleider geschreven dat ik niet mag werken met prikkelende stoffen of temperatuurwisselingen (in het geval van mijn werk ivm koel- en vriescel). Mijn teamleider heeft samen met mij een plan van aanpak geschreven voor het UWV en daar staat ook in dat ik niet met prikkelende stoffen hoef te werken. Ik neem aan dat jouw bedrijfsarts ook begrijpt dat dat voor jou niet te doen is zonder dat je daarvoor een of andere provocatietest moet ondergaan. Ik zou gewoon eens vragen of ze het zwart op wit op papier kan zetten.

Mijn collega's heb ik al heel wat verteld. Resultaat ze lachen zich rot. De teamleider en hoofd denken dat het psychisch is. De vertrouwenspersoon? De collega die dit veroorzaakt heeft heeft me vervolgens vals beschuldigt van mishandeling. Ik ben 50 geworden zonder ooit een tik uit te delen. Vrijdag mocht ik voor de klachtencommissie verschijnen en hoorde ik nogmaals dat men twijvelt aan het astma verhaal ondanks dat ik daar ook kortademig was. Bordeline met theatrale trekken noemden ze me. En dan ook nog dat ik geen verantwoordelijkheids gevoel heb. Had zoiets van hoe kan ik dan al 5 jaar in mijn eentje de verwenzorg leiden overal sponsors vandaan halen en activiteiten ontplooien voor 500 mensen waar ik maar 1 dag in de week voor krijg om dat te realiseren?? Over 2 a 3 a 4 weken krijg ik de uitslag of ik veroordeeld wordt. Heb ze al gemeld je mag alles vinden maar als ik schuldig wordt bevonden aan mishandeling dien ik een tegenaanklacht in wegens smaad en laster. En dit werkt ook niet mee dat ik me minder kortademig voel. Maar ik ben zo blij hier te zijn waar ik wel gelooft wordt. Dat stuk ga ik zeker vinden van de dettol en printen. Dank jullie wel.

Juist mensen die in de GGZ werken zouden moeten weten dat niet alles aan de buitenkant te zien is! (En ik hoop maar dat die collega's van je normaal wat zorgvuldiger te werk gaan als ze een diagnose moeten stellen :X )

Het lijkt me belangrijk dat je goed in de gaten houdt wat op dit moment jouw plichten zijn omtrent re-integratie, ik geloof dat de regeling waarin dit allemaal is vastgelegd de wet poortwachter heet. Zorg dat dat je alle richtlijnen opvolgt zodat je werkgever jou in elk geval niets kan verwijten.
En verder zou ik overwegen om als je je weer wat beter voelt op zoek te gaan naar een andere baan. Ik ken nu natuurlijk maar één kant van het verhaal, maar dit klinkt niet als een werkplek waar ik naar terug zou willen.

Waar ik al bijna mijn hele leven als longpatiente tegenaan loop is het vooroordeel en ongeloof van de mensen in mijn omgeving met wie ik te maken heb ; werkgever(S), afdelings e.a. managers, voorlieden, collega s en anderen die je dan verwijten dat je zeker geen zin hebt om te werken of dat je er wel gezond uitziet maar zodra je iets moet doen wat je niet aanstaat ineens last hebt van adem tekort enzo,  dit is me al zo vaak verweten terwijl de huisarts  zelf contact opnam met de werkgever om te vertellen dat ik echt ziek was, de ene leidinggevende gelooft het dan weer wel maar stuurt je naar een collega leidinggevende die dan weer niet gelooft dat je werkelijk ziek bent en zegt dat het vast tussen de oren zit of geen zin om te werken ! Keer op keer moeten uitleggen wat je mankeert en hoeveel pijn en last je daarvan hebt maar toch probeert te werken maar dat niet gewaardeerd zien is doodvermoeiend ! totdat ze(de werkgevers en leidinggevenden) het zelf krijgen blijven ze je het leven zuur maken met hun rotopmerkingen, foute werkzaamheden (want omdat je niet geloofd wordt laten ze  je werken in een  stoffige of koude omgeving waardoor je je nog zieker en benauwder gaat voelen en doodmoe van ellende probeert thuis te komen-uitzonderingen daargelaten)  ! MOEDELOOS en intens verdrietig wordt ik hiervan !!!

Als de situatie zo is, zou ik helemaal niets meer vertellen. Je bent je collega´s geen verantwoording verschuldigd. Die ene collega probeert dus alles tegen je te gebruiken, wat je ook zegt. Dus heeft het geen zin.

De medewerking heb je in eerste instantie nodig van de bedrijfsarts. Bijzonder vreemd dat hij niet in het verhaal meegaat dat je niet tegen bepaalde luchten kan. Wat moet je dan nog meer doen dan je longarts contact laten opnemen? Verklaring van je longarts zou toch voldoende moeten zijn. Ik vind het niet heel veel wat je vraagt, het gaat alleen om het vermijden van die lucht.

Zou de bedrijfsarts wel tevreden zijn met een histamine-provocatietest? Die zou je hooguit nog wel kunnen doen, via de longarts. Maar het zou toch niet nodig moeten zijn?

die histamine provocatie test heb ik 4 jaar geleden al gehad maar neemt ze geen genoegen mee zucht. Ik heb maar besloten thuis te blijven tot ik helemaal 100 procent beter ben en als ze de dettol en alcohol blijven gebruiken dan zit ik veel vaker in de ziektewet. Een andere baan is momenteel erg lastig te vinden gezien er allemaal herplaatsers zijn die voorrang krijgen. Ik volg netjes de lijntjes van het ziekzijn. ik heb maar 1 wens. Laat astma ooit gewoon aan de buitenkant te zien zijn. Ik wordt hier vreselijk verdrietig van.

En zo'n second opinion/deskundigen oordeel van het UWV?