Vernevelen op het werk, hoe doen jullie dat?

Gisteren toch weer een prednisonkuur gekregen van de huisarts.
En ook echt gaan vernevelen op het werk was het advies.

Hoi Stantoch :W

Ik snap dat je 't niet prettig vind om op 't werk te vernevelen. De arts zal 't je vast niet voor niets gezegd hebben, maar.. als je zo benauwd bent dat je moet vernevelen, is 't dan uberhaupt wel slim om te werken? Of is dit niet alleen bij ernstige benauwdheid maar word jou standaard liever medicatie via verneveling voorgeschreven dan via aeorsols bijv, dan snap ik 't wel. Anders begrijp ik je arts niet helemaal...

Ik zal 't vast verkeerd begrijpen of niet alles meegekregen hebben hoor, maar als je zo benauwd bent dat je een prednisonkuur krijgt 'kun' je dan uberhaupt wel werken? Als je eerlijk bent... (Ik kan 't mijzelf namelijk niet zo goed voorstellen, als ik aan de pred zit kan ik thuis al niet zo veel, laat staat werken, maar misschien ligt dat bij jou anders, heb je kortdurend werk oid..)

Weet je zeker dat de huisarts heeft gezegd dat je nu, nu je aan de prednison zit (ik ga er nu even vanuit dat 't een stootkuur is en geen onderhoud) moet werken? Of bedoelt hij/zij 't weer zodra je beter bent?

Qua medicijnen op je werk innemen, ik doe dit over 't algemeen even in een lege ruimte/kamer naast waar ik werk, of op toilet, alleen bij mijn eigen directe paar collega's inhaleer ik gewoon als ze er zijn.
Gr. Evi

Ja Jippie,de accu is niet alles,maar deze gaat al bijna een jaar mee  *O* maar ik gebruik em zoveel mogelijk met het snoer en als ik een dagje weg ga,kan ik hem in de aansteker-aansluiting in de auto weer opladen..ik ben er best tevreden over eigenlijk...

Hi allemaal,

Ik vernevel weer sinds september 2012 (hiervoor twee jaar niet).  Ik werk 4 dagen in de week en heb twee jonge kinderen van 1,5 en 3,5 jaar. Toen het in september zo slecht ging (NO waarde van 163) moest ik weer vernevelen en weer terug aan de Singulair en kreeg ik een stootkuur prednison. Moest  om de twee weken terug naar de longarts om te kijken hoe het ging... Het ging stukje bij stukje beter. Na anderhalve maand voelde ik dat het iets beter ging. Mijn longarts vroeg toen, denk je dat je weer kan proberen om een paar uurtjes per week te gaan werken? Ik schrok ervan (ik was namelijk helemaal niet gestopt met werken en werkte gewoon 32 uur in de week)

Ikvernevelde 's ochtends thuis, op mijn werk nam ik berodual op de tijden dat ik eigenlijk moest vernevelen en na mijn werk ging ik naar huis, vernevelde ik meteen, eten, kinderen naar bed, douchen, vernevelen en naar bed (meestal rond 20:30 uur) elke nacht wel een keer wakker en vernevelde ik nog een keer, elke dag ging het dan een klein beetje slechter.... Tot het weekend... Dan kon ik bijkomen en dan maandag weer aan het werk... (Ondertussen deed mijn moeder alles in het huishouden samen met mijn man).

De longarts gaf me daarvoor wel een beetje op mijn kop en zei dat ik gas terug moest nemen.

Toen ik zwanger was van de jongste had ik het ook flink benauwd en werd ik op een donderdag opgenomen in het ziekenhuis. Op maandagmiddag mocht ik naar huis... Toen ben ik de volgende dag weer gaan werken  :@
(Was ik ook nog bezig met mijn prednisonkuur)

Het komt er eigenlijk op neer is dat ik werk, en voor de rest doe ik niets... Echt helemaal niets, want ik kan eigenlijk verder niets...

Daarom heb ik de vraag ook gesteld in de revalidatie topic hoe je in aanmerking komt voor zoiets... Ik heb een rem nodig...

Ik ben vandaag voor het eerst na mijn opname tijdens de zwangerschap "ziek" naar huis gegaan van mijn werk...  Ik voel me rot, heb het niet echt super benauwd omdat ik nu steeds vernevel en eigenlijk verder niets doe... Mijn longen doen wel zeer, als ik diep inadem doen ze pijn, van het teveel hoesten denk ik...

Ik voel me echt heel erg ongelukkig...

Heel herkenbaar hoor, stantoch. Bij mij gaat werken ook voor heel veel andere dingen. Ik ben in september wel een week thuis geweest omdat ik ziek was terwjil ik eigenlijk wel waar wilde gaan werken maar m'n vriend dat afgeraden had en ik ook niet gegaan ben omdat ik eerder een keer te vroeg aan het werk gegaan ben en toen een half jaar heb lopen tobben nog. Mijn teamleider vond me toen ook wel heel erg ziek dus mijn eigen referentie klopt gewoon niet. Als ik me nog redelijk voel, zouden sommige collega's allang thuis gebleven zijn. Met kerst heb ik nog gewerkt met prednison omdat er niemand anders was. Toen vroeg m'n collega ook 'wat doe je hier dan'. Tsja? Ik heb poliklinisch gerevalideerd vorig jaar in deze tijd maar daar kwamen dit soort dingen niet echt aan bod. Dat was vooral conditieopbouw.

Jeetje stantoch wat naar allemaal. En ik begrijp nu idd waarom je toch kunt een paar uurtjes kan/mag werken ondanks je zo slecht bent dat je moet vernevelen. Het ligt natuurlijk ook aan 't werk dat je doet, en 't aantal uur dat je maakt.

Goed dat je je hier hebt aangemeld, ik hoop dat je hier wat steun/herkenning/begrip vindt en het je goed zal doen. Sterkte met alles!

Ik zeg niet dat jij (of iemand anders want dat kan ik niet beoordelen) te snel thuis blijft maar dat ik te lang door blijf gaan.

Ikvernevelde 's ochtends thuis, op mijn werk nam ik berodual op de tijden dat ik eigenlijk moest vernevelen en na mijn werk ging ik naar huis, vernevelde ik meteen, eten, kinderen naar bed, douchen, vernevelen en naar bed (meestal rond 20:30 uur) elke nacht wel een keer wakker en vernevelde ik nog een keer, elke dag ging het dan een klein beetje slechter.... Tot het weekend... Dan kon ik bijkomen en dan maandag weer aan het werk... (Ondertussen deed mijn moeder alles in het huishouden samen met mijn man).

Hoi stantoch,hier geef je eigenlijk zelf het antwoord al ;) en weet je eigenlijk zelf ook wel,dat je als je in zo'n situatie zit je niet moet gaan werken...je gaat dan overduidelijk over je grenzen...heb je al eens een longrevalidatie overwogen?Daar kunnen ze je een hoop leren op dat gebied,vooral grenzen aangeven en naar je lichaam luisteren etc...
Misschien iets om es over na te denken of om met je longarts over te hebben....
sterkte,patrick

Ik  weet het eigenlijk wel maar ik vind het moeilijk te accepteren denk ik. Ik ben vandaag nog steeds thuis... Als ik in mijn bed lig gaat het prima... Heb d'r net een wasje op zolder ingedaan... dat was eigenlijk alweer net iets te veel. (En dan gaat er weer door mijn hoofd heen... Dan had ik misschien net zo goed kunnen gaan werken, of ik het nou thuis benauwd heb of op mijn werk  :?)

Heb zojuist een email gestuurd naar de longverpleegkundigen van mijn ziekenhuis. Ik wacht even af wat zij zeggen over eventuele longrevalidatie en of dat wat voor mij is.

Gr.

Beste Stantoch,
Ik denk dat je daar goed aan doet,het is wel duidelijk dat je daar winst kunt gaan behalen betredt acceptatie en omgaan met...en de juiste prioriteiten te stellen...heeeeel veel succes ^O^
Ik heb in 2012 een poli-klinische revalidatie gedaan in Hornerheide en een klinische in Dekkerswald en heb daar mega veel geleerd...Ik denk dat je beter af zou zijn met klinische revalidatie omdat dit veel uitgebreider en intensiever is.Maar dat is maar de mening van leek ;)

greetz patrick