schuldgevoel
02-02-2007 om 20:22 uurhoi,
ikzelf heb soms een schuldgevoel als ik me net iets te ziek voel om te werken,aan de ene kant voel ik me best in staat om te werken aan de andere kant weet ik dat het me een enorme terugslag kan geven.
hoewel ik een nul-uren contract heb en niemand onder mijn afwezigheid lijd,vind ik het toch elke keer vervelend om mij ziek te moeten melden.
mijn gevoel is vrijwel altijd juist,zoals de afgelopen dagen,woensdag voelde het al niet goed en heb ik me ziek gemeld,en vandaag heb ik toch weer een zytromax-kuur gekregen,mijn gevoel was dus juist en als ik woensdag wel was gaan werken was het er zeker niet beter op geworden.
herkennen jullie dit,dat je je schuldig voelt als je niet in staat bent om te werken
Ik denk dat het per bedrijf verschilt hoe daar mee omgegaan wordt... De derde keer ziek melden in een jaar staat bij ons garant voor een gesprekje over ziekteverzuim op kantoor :-\.
Dat voelt als je moeten rechtvaardigen voor ziekmeldingen, maar er is me verteld dat het meer een manier is om de vinger aan de pols te houden wat betreft de reden van ziekmelding (of dit een direct gevolg is van het werk, dat fysiek best zwaar is). De (goeie) reden verminderd alleen weinig aan het gevoel dat je van zo'n gesprekje krijgt -O-.
Bij ons krijg je, in theorie, na 3 keer ook een gesprek. Alleen heb ik er vorig jaar, met 5 ziekmeldingen, geen gehad :') Ze beginnen met te kennen geloof ik.
ik vind drie keer in het jaar ziekmelden helemaal niet veel,als ik kijk hoe ik sommige jaren ben doorgekomen,met name in mijn schooltijd,was dat wel een 15 dagen per maand dat ik niet naar school kon,ik vind het nu al een wonder als ik twee maanden achter elkaar kan werken zonder een dag ziek te zijn,maar het maakt het schuldgevoel niet minder,helaas -O-
Bij ons krijg je ook een gesprek na 3 ziekmeldingen, afgelopen 2 jaar nog niet gehad (en m'n vorige manager was redelijk makkelijk en wist dat ik geen aansteller ben), dit jaar ga ik het waarschijnlijk wel redden.... Heb in week 1 en week 3 me al ziekgemeld (2e kwam doordat ik te snel was gaan werken)
Heb van de week wel aan m'n manager aangegeven dat ik laatste weken voornamelijk op het werk veel last heb van m'n astma en me daardoor ook erg beroerd kan voelen....
Het "probleem" zit 'm bij mij misschien ook meer in het gegeven dat ik nog maar 3 a 4 jaar astma heb. Tijdens m'n studie redde ik het altijd, omdat ik 's middags college had, waardoor ik uit kon slapen en omdat we nog "schoolvakantie" hadden.
Nu ik sinds 1,5 jaar werk, is er veel veranderd. Colleges kon ik voorheen overslaan, een werkdag niet. Ik had vaste momenten van vakantie, nu moet ik het plannen en heb ik maar een aantal vrije dagen. Toen ik studeerde en het ging niet, hoefde ik alleen verantwoording af te leggen aan mezelf. Nu aan m'n leidinggevende en collega's. Ik heb niets te verbergen, je moet je alleen wel verantwoorden. Ik ben momenteel nog aan het zoeken naar m'n grenzen, naar m'n energiepeil en moet nog inslingeren met m'n medicijnen. Dat komt er natuurlijk ook nog bij ;).
Bij ons wilden ze ook de vinger aan de pols houden, maar ik voelde me toch ook wel aangekeken en schuldig...
Ik zit nu voor het eerst vanwege mijn astma al een maand thuis, en ik voel me er echt ronduit vreselijk bij....
Maar ik zie nu wel in dat het niet anders kon. De laatste keer heb ik drie kwartier bewusteloos gelegen op mijn werkplek.. Nu zit ik aan de derde prednison kuur omdat het niet goed gaat, en Ab gehad.
Ik moest nu thuis blijven van mijn huisarts, ook omdat mijn werkomstandigheden de boel alleen maar verslechteren, en omdat ik uitgeput was. Maar het is dat het moet, anders was ik al weer aan de gang geweest.
Ik voel me heel erg schuldig, vooral omdat we een heel klein bedrijfje hebben en ik dus echt heel erg gemist word. Het werk loopt nu niet goed en veel dingen liggen gewoon doodleuk stil. Mijn baas moet nu s'avonds en in het weekend het broodnodige doen om het op te vangen. Uiteindelijk is het natuurlijk niet mijn zorg en zou hij ook een vervanger kunnen zoeken maar ik vind het wel rot.
Ik heb mijn baas al een paar keer gebeld om te vragen of ik niet thuis wat kan doen, maar dat wil hij zelf niet, hij vind dat ik eerst beter moet worden. dus hij doet niet moeilijk ofzo, maar ik voel me zelf gewoon rot. Toen ik mijn salaris had ontvangen schaamde ik me bijna dood, zo van iik verdien het nu helemaal niet..
Ik had gehoopt vrijdag voor het eerst weer te beginnen, en ik ga denk ik een paar uurtjes, maar het gaat nu weer flink slechter met mij. Daarnaast moe tik vrijdag voor het eerst naar de arbo arts en daar zie ik ook erg tegenop.
Dus dat schuldgevoel komt me bekend voor!!
Femste, weet niet hoe ver je weg woont van je werk, maar wellicht kan je afspreken dat je eerst eens een kop koffie komt drinken en dan kijkt hoe je je voelt, en dan bijv. eens een uurtje mail lezen (bij veel bedrijven kom je tegenwoordig om in mail)
en bedenk dat je gezondheid voor gaat...
Lisa,
Het is een goed idee...Misschien ga ik vrijdag wel ffies langs, maar even afwachten hoe het met me gaat morgen..
En ja ik weet het wel gezondheid voor, daarom is het al heel wat dat ik nu ook voor mijn gezondheid kies!
Dank je wel!
Over schuldgevoel gesproken.... Ik krijg een contractverlenging van het uitzendbureau voor wel 3 maanden ipv de 6 maanden die door het inlenende bedrijf zijn voorgesteld omdat ik TE veel ziek ben...
wat een kneuzen zeg lisamuis >:(!!!!!!!!! ergens is het wel te begrijpen dat ze zo denken, maar dat maakt het nog niet minder erg!!! wat een pech!
ik twijfel ook altijd wanneer ik thuis moet blijven. ik ben vaak zo verschrikkelijk moe dat ik mn ogen niet open kan houden. maar dan vind ik het toch 'watjesgedrag' om daar voor thuis te blijven. ik weet wel dat op het moment dat ik een keer goed en lang kan slapen, dat ik dan een compleet ander mens ben. in het weekend ben ik daarom smorgens wel goed wakker, maar ik de middag en avond stort ik in. volgende week misschien toch maar een keer ziekmelden misschien.