Lastig gesprek

Ik zit op dit moment een half jaar in de ziektewet omdat mijn astma en slijmvliesontsteking in het kno gebied (nog) niet onder controle is. Ik heb geprobeerd mijn werk weer op te bouwen, maar toen ik twee dagen drie uur werkte, heb ik een luchtweginfectie er bij gekregen en was tot niets meer in staat.

Afgelopen week ben ik weer begonnen en vandaag had ik een gesprek met mijn leiding gevende. Het was een naar gesprek. Ze probeerde de druk op te voeren, zei dat ik uit moest kijken omdat ik anders afgekeurd zou worden. Stelde voor dat ik mijn kinderen (ik ben gescheiden en heb met expartner co-ouderschap) maar een dag extra bij mijn expartner liet zijn. Alsof ik ze nu niet genoeg mis. Toen ik aangaf dat ik dat niet kon, moest ik maar een oppas nemen en ze in het weekeinde daar planten. Ik ben er verder maar niet op ingegaan. Daarnaast vond ze dat ik meer achter de artsen aan moest zitten. Ze moeten maar meer hun werk doen. Ik heb net een gesprek gehad met mijn arts dat ik het vervelend vond dat er zo weinig communicatie is tussen kno en longarts. En ook dat alles zo lang duurt, waarom komt er geen verbetering. Tja, wat moet je nog meer doen dan?

al met al vond ik het heel vervelend dat ze dingen voorstelde waar ze naar mijn idee niets mee te maken heeft. En daarbij, als ze last heeft van het feit dat het lang duurt, moet ze toch zelf een klacht indienen bij het ziekenhuis? Dat hoef ik toch niet te doen? Ik heb mijn artsen nodig. Ze weet dat de arts heeft gezegd dat hij geen prognose heeft van hoe lang het gaat duren en of het gaat verbeteren. Wat wil ze dan van mij. Heb aangegeven dat ik alles doe wat in mijn macht ligt, maar als ik alles geef wat ik in huis heb, heb ik niet meer. Ze gaf ook aan dat als ik thuis kon functioneren dat ik dat ook op het werk moest kunnen. Als ik thuis een wasje heb opgehangen, moet ik drie uur bij komen, is dat functioneren?

Herkent iemand dit? En hoe ga je hier in vredesnaam mee om?