Full time Stage en mijn astma.

Ik herken je probleem helemaal. Ik heb dat tijdens mijn stage fysiotherapie ook gehad. Ik moest 's ochtend stage lopen en 's middags naar school en dat trok ik niet. Ik was moe en kreeg het benauwd. Ik ben gewoon doorgegaan omdat ik geen achterstand wilde. Maar doordat ik mij niet goed voelde ging het op mijn stage ook steeds minder waardoor ik de stage niet heb gehaald. Uiteindelijk ben ik gestopt met deze studie omdat zij niet meewilde werken om minder stage te kunnen lopen want zij zeiden; 'het is een voltijd studie dus ook een voltijd stage'.
Gelukkig heb ik ben ik een andere opleiding begonnen waar er een stuk meer begrip was. Ik heb minder stage gelopen omdat het gewoon niet ging maar ik wel mijn doelen had gehaald. De school en mijn stage vonden dat het niet nodig was om alle uren in te halen. En ik had heel wat uren gemist, ik was de laatste vier weken ziek en ben tijdens mijn stage regelmatig (gemiddeld 1 maal per week) naar het ziekenhuis geweest. Wat ik heb gemerkt is dat goed de school van alles op de hoogte houden positief werkt en praat er met je stage over. Misschien willen zij de uren wel af tekenen ook al was je er niet. En praat met je decaan, het is belangrijk dat hij op de hoogte is van jou problemen ook al kan jij je op dit moment niet helpen. Wanneer hij nu al op de hoogte is kan hij je later helpen wanneer blijkt dat je vanwege je gezondheid niet geschikt blijkt voor de studie pedagogiek. Of als er meer porblemen ontstaan. Hij kan ook het extra jaar studiefinanciering aanvragen.

groetjes Ramona

Ps betereschap en succes met je keuze

Hoi,

Deze hele week niet naar stage geweest, het ging gewoon niet.
Moeilijke keuze, maar soms ben ik ook wel eens verstandig met wat hulp van buitenaf, haha.
Ik ben ook zo bang dat ze straks op mijn stage gaan zeggen van, bekijk het maar zo werkt het niet.
Eigenlijk zouden ze dan nog gelijk hebben ook.

School is goed op de hoogte en ik heb al een speciale regeling dat ik de 5de dag niet naar school hoef maar thuis kan blijven. Dat scheelt ook alweer een hele hoop.
De decaan is echt heel fijn en werkt erg goed mee.

Jitske.

Even een schopje omhoog.
Het gaat helemaal niet goed..sinds de start van mijn stage al 2 prednison kuren gehad, waarvan ik nu nog een paar weken bezig ben met het afbouwen van de laatste kuur.
Mijn nieuwe longarts heeft maar even zwart/wit gezegt dat 32ur gewoon niet haalbaar is of wordt in mijn situatie. Heftig maar ik heb dat nodig om te horen van iemand, zelf weet ik het natuurlijk wel maar doe er dan weinig mee. Nu moet ik wel en heb ik een bevestiging!

Het dilemma wordt nu alleen wel groter.
Wat kan ik wel aan?
Hoe moet ik het gaan indelen?
Wil ik wel 2 jaar doen over mijn stage?
Mijn zusje kwam zelfs met de opmerking dat Universiteit in veel opzichten veel beter zou zijn voor mij..Is het dan een idee om daar naar toe te schuiven?

Ik weet het allemaal niet meer..
2 november heb ik gesprek met school op stage, maar ik weet het niet.
Ik zie er nu al tegenop, wat moet ik zeggen? Ze wilen weten wat ik aan kan, maar wat moet ik zeggen als ik dat zelf niet eens weet?

Heeel lastig  Jitske...
En idd op de Uni schijnt er meer mogelijk te zijn in overleg ed.
Tevens zit je dan niet direkt met stages en zo wel is er aardig wat mogelijk.

Kwa werk is t idd erg lastig wat nu en vooral hoe nu verder.
Wil je nog over hebben om naast werk wat te kunnen doen met vrienden moet je echt kiezen voor minder uren.
Je kan wel zeggen dan maar geen dingen naast stage maar dan isoleer je ook weer helemaal.
Vrienden blijven erg belangrijk ook voor je stukje psyche van jezelf.
Gewoon ff gek doen of een kletsen over ditjes en datjes ook dat is en blijft nodig!

De Uni moet wel bij je passen als mens. Ik hou zelf er van om meer bezig te zijn en niet veel theorie te hoeven lezen en onderzoeken te moeten doen. Dus ja, ik zou het zelf niet doen. En mijn ervaringen zijn dat je met overleg in het HBO ook heel ver kunt komen, zeker via een Decaan. En op de uni zit je nog steeds met het probleem dat er een hoge, erg hoge, werkdruk is. Hoger dan het HBO. Dus ja, als je dan wat mist loop je nog sneller achter. Dus ook je Uni studie zal vertragen.

Ik zou toch 2 jaar over je stage doen en lekker je HBO afronden, dan kan je straks aan het werk en dat zelf indelen. En qua aangeven wat je aan kan, ik zou een basis nemen bijvoorbeeld 3 dagen maar dat het ook wel heel erg kan verschillen per week. En geef gewoon ook aan dat je hetzelf heel moeilijk vind. Zie dat gesprek met school/stage als iets waarmee ze je willen helpen en niet als een aanval.

Ik weet hoe moeilijk het te accepteren is allemaal, maar als je er aan toegeeft zal je studietijd weer een stuk aangenamer zijn. (en dan begint het gezeik weer opnieuw als je werkt hihi ;) Astma is een les voor 't leven en helaas leer je 'm in delen en niet in een keer...

Sterkte.

Ps. Als je nog meer advies wil, je weet me te vinden op msn/pb!

Wat vervelend Jits, je bent zo gemotiveerd maar het lukt niet zoals je het graag zou willen. Dat is echt niet fijn. Op de uni is idd veel overleg mogelijk, maar het is ook zoals Nina zegt, de werkdruk is er heel hoog... En ik weet niet hoe het in NL zit, maar in België moet je om een diploma te kunnen krijgen en bepaald aantal stagedagen afgelegd hebben. Omdat ik vaak ziek ben kan ik mijn stage wel meer spreiden, maar ik moet evenveel uren afleggen als mijn medestudenten dus loop ik sowieso een beetje vertraging op. Inschatten wat je fysiek wel en niet aankan is idd heel moeilijk. Ik ben op mijn stage echt begonnen met halftijds werken. Ik vond dat een heel moeilijke keuze, omdat ik dan het idee had niet gemotiveerd over te komen. Toch ben ik blij met die keuze want op deze manier gaat het relatief goed. Ik ben al een paar keer ziek geweest natuurlijk en ik heb ook nog wel veel last, maar ben tot nog toe nog niet echt gecrasht zal ik maar zeggen.
Wat zeggen je ouders hierover? En heb je op school één of andere dienst die even kan mee over je schouder kijken en samen naar een oplossing zoeken (maatschappelijk werkster ofzo)? Ik ben uiteindelijk naar een psycholoog gestapt omdat ik niet meer wist wat te doen. Wat ik zo graag wilde, lukte me niet. Mijn ervaring is, dat het al heel wat kan zijn als iemand gewoon bevestigd wat je voelt maar waar je niet aan wil toegeven, nl. dat het op deze manier niet lukt Door die gesprekken ben ik uiteindelijk naar mijn stageplek gestapt en heb ik gevraagd om halftijds te werken, ook al moet ik dan langer stage lopen dan mijn studiegenoten.
Ik hoop dat je er uit geraakt! Ik begrijp hoe zwaar dit is, maar je komt er wel doorheen!

Veel succes

Bedankt,
Het levert me erg veel stress op en regelmatig huilbuien als ik er over praat met bijv. mijn ouders.
Ik heb alles wel op papier gezet.
Vandaag belde mijn begeleidster van school en ze sprak wel haar zorgen uit over of dit allemaal wel zou gaan lukken.
De mogelijkheden zijn niet eindeloos en we hebben bij mijn stage ook nog eens te maken met kwetsbare kinderen waarbij structuur enorm belangrijk is. Ik kan me vanuit alleen dat oogpunt al voorstellen dat ze niet teveel comprisen kunnen sluiten.
Al met al is het echt heel erg moeilijk!
Ik zelf denk dat de Universiteit wel bij mij zou passen, ik mis enorm de theorie en verdieping op het HBO en ik wil denk ik ook niet uitvoerend gaan werken..maar juist onderzoek doen lijkt me onwijs interessant.
Als ik op dit tempo doorga ben ik nog 4 jaar!!!!! bezig met mijn HBO..want in mijn 4de jaar komt er wel veel uur een stage om de hoek kijken. Het gaat dus niet eens alleen om het 3de jaar, maar het 4de jaar moet ik ook meenemen in de beslissing.
Het is zoooooooo moeilijk.
Dinsdag een gesprek en daar moet ik eerst ook maar eens luisteren naar wat mogelijk is vanuit mijn Stage..als zei al zeggen van; Jammer Jits maar dit wordt hem niet, dan is de keuze alweer een heel stuk makkelijker.

Jits,
onwijs veel sterkte meid! Ik hoop dat jullie samen toch een goeie oplossing vinden!

Lastig meid, eigenlijk moet je een keuze maken die je helemaal niet wil maken maar zo kom je er ook niet uit. Vier jaar klinkt natuurlijk lang maar aan de andere kant: als je nu veel stage loopt is het dan echt zoveel anders dan werken? Werken moet je ook nog de rest van je leven en het maakt dan echt niet uit of je een jaartje eerder of later klaar bent met je studie (ik had ook studievertraging, maakte me daar toen onwijs druk over en nu denk ik waar gaat het over, ben er zoveel sterker uitgekomen). Als je dan wel een diploma hebt wat je graag wil hebben zou ik het doen, echt. Universiteit is weer heel anders, ik heb een jaartje uni gedaan en dat lag me echt niet, beetje zoals nina ook al vertelde. Zoals hier ook al gezegd ligt het tempo veel hoger, als je iets mist heb je eigenlijk gewoon de tijd niet meer om het in te halen. Ik zou er erg goed overna denken en dat niet te positief bekijken.

Vandaag gesprek gehad met school en stage.
Helaas, ik moet stoppen op deze plek.
Ik kan niet voldoen aan hun uren-eis, zo moet ik 8 uur op een dag stage lopen en dat lukt eigenlijk gewoon niet. Ook is er een 24-uurs eis en dat lukt waarschijnlijk ook niet.
Oftewel het was makkelijk keizen want het kon gewoon niet vanuit stage.
Nu kom ik alleen wel voor een hele andere moeilijk keuze te staan..Zoek ik een nieuwe fysiek haalbare stage? Ga ik eventueel toch naar de Uni? Of kan ik net zo goed helemaal stoppen en maar kijken waar het schip strand?
Pfff...mijn tranen zijn bijna op, maar het is allemaal wel erg heftig dit.